|
Post by mistrefall on Jan 20, 2008 14:53:30 GMT
Setah stond op. "nee, zo bedoelde ik het niet, ik wilde je niet kwetsen, maar ik kan de komende dagen gewoon niet" Ze klonk nogal verward. 'Waarom ben ik toch zo slecht in het omgaan met mensen?' Of in ieder geval, ze dacht dat hij een mens was.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 20, 2008 15:05:42 GMT
Steve knikte evn en draaide zich opnieuw naar haar om, met een flauw glimlachje. 'Het geeft niet. Ik begrijp het wel. Het... spijt me dat ik er zo over doorga. Ik.. zou het gewoon erg vinden om je niet meer te zien. Ik bedoel.. zelfs al ben je bezet, misschien kunnen we vrienden worden. Ik - Hij zweeg even en slikte, terwijl zijn blik naar zijn voeten dwaalde- heb gewoon nog nooit een meisje als jij ontmoet.'
|
|
|
Post by mistrefall on Jan 20, 2008 15:09:54 GMT
Setah trok een wenkbrouw op. "je kent me nauwelijks een uur" Zei ze. Ze keek naar boven. De zon was van plan om op te komen en de lucht kleurde al rood in de verte. "Ik moet naar huis" Zei ze. "Anders worden ze ongerust daar"
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 20, 2008 15:11:40 GMT
Steve knikte. 'Soms voel je een klik... en vaak maar van een kant. Ik ga ook maar. Niet dat er iemand op me wacht, maar het word laat. Je weet nooit wat je tegenkomt.' Hij trok zijn jas dicht en keek angstig om zich heen. 'Moet ik je niet begeleiden? Ik zou niet willen dat je iets overkwam.'
|
|
|
Post by mistrefall on Jan 20, 2008 15:14:56 GMT
"Geloof me, de wezens van de nacht zijn nu allemaal een veilige plaats te zoeken om te slapen" Zei Setah. Dat moest ze zelf ook snel doen, misschien ahalde ze met flitten de vampiersberg nog.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 20, 2008 17:28:16 GMT
'Denk je? volgens mij is dit de juiste tijd... Nou, dan laat ik je wel met rust. Vaarwel.. Setah.' Treurig keek hij haar aan, voor hij zich omdraaide en weg liep. Missie was neit geslaagd, maar misschien had het toch wat effect gehad.
|
|
|
Post by mistrefall on Jan 20, 2008 20:37:08 GMT
Setah keek nog even achterom maar liep toen ook een eindje weg voordat ze begon te flitten. Met wat geluk was ze optijd bij de vampiersberg.
|
|