Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Apr 28, 2008 16:24:08 GMT
Claire glimlachte terug en keek voor zich uit toen hij zoich tot Damiën richtte, maar ze luisterde wel me. Zegrinnikte zachtjes en keek toen toch maar naar hen. Damiën keek beteuterd naar Leslie. "Maar dat wil ik niet! Nou ja..." Hij keek even naar Claire. "Naar haar luister ik al!" Zei hij en wees naar Claire. "Is dat goed? Of moet ik naar nog meer mensen luisteren om te doen wat is wil?"
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 4, 2008 15:38:17 GMT
Leslie lachte en schudde zijn hoofd. 'Nee. Ik vind het al fijn dat je naar haar luisterd. Van mij hoef je geen gehoorzaam hondje te worden. Zoalng je tenminste neit te erg tegen mij ingaat, want dan kan ik heel boos worden.' Hij knipoogde naar hem en tilde hem toen op eens op. 'En nu gaan we toch echt lopen, voor Claires vader mij vermoord omdat ik hyaar te laat thuis heb gebracht.' Hij grijsnde breed naar Claire. Damien woog niks. Niet voor een v tenminste.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on May 4, 2008 19:46:00 GMT
Damiën keek vragend naar Leslie, al vond hij het niet zo erg om niet te lopen. Nu hij geen kracht meer hoefte te zetten om zijn lichaam voelde hij dat hjij wel een beetje moe was en onder zijn ogen waren wallen zichbaa geworden. "Ben je bang voor Claires papa?" Vroeg hij net voor hij geeuwde en even in zijn ogen wreef. Claire trok een wenkbrauw op en zag voor zich hoe Damiën totaal ongehoorzaam om Leslie heen rende en hoe Leslie dan heel boos was. Ze lachte even en schudde haar hoofd. Maar ze zei er niets over.
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 5, 2008 14:48:29 GMT
l;eslie glimalchte en schudde zijn hoofd. 'Nee, niet in eht minste, maar ik voel me schuldig als ik hem zich zorgen laat maken. Ik geef toe, dat als hij met een koekenpan achter me aan komt rennen ik wel weg ren. Ik bedoel, zelfs al is hij een vriend, een klap met een koekenpan doet pijn.' Hij zei er maar niet bij dat hij eerder een mes, een zwaard of een schietwapen verwachtte. Dat was iets wat de kleine jongne niet hoefde te weten. Hij voelde de warmte van eht jonge lichaampje in zijn armen en merkte opeens dat hij toch wel om dit kind was gaan geven. Vreemd, hoe snel zoeits gebeurde. Hij glimalchte naar Claire en knipoogde.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on May 5, 2008 16:11:42 GMT
Damiën keek even bedenkelijk. "Ik vind hem wel eng als hij boos is, als ik hem wakker maak." Met een zacht stemmetje. "Dan doet hij schreeuwen." Hij leunde een beetje tegen Leslie aan en keke even naar Claire. "Hij is nooit boos op Claire." Claire glimlachte en knipoogte naar hem. "Ja wel hoor, maar dan anders." Ze kreeg een warm gevoel in haar buik om Damiën zo ontspannen te zien in Leslies armen. Ze zagen er haast uit als vader en zoon...
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 5, 2008 16:33:47 GMT
Leslie grinnikte. 'ja, maar voor jou is het ook een hele grote man. Ik ben groter dan Claires papa, dus zelfs als hij shcreeuwt, dan kijk ik nog op hem neer. Misschien moet ik je eens optillen als hij boos op je is. Dan is hij lang niet zo eng meer. Dan ziet hij eruit als een boze kabouter.' Hij grijnsde naar Claire en voelde opnieuw die warmte. Bijna een gezinnetje... Hij wist dat Dustin wel boos op Claire kon worden, maar zei er maar niks over. Die ruzies gingen Damien niet aan. of eigenlijk, dat was nog te zwaar voor hem.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on May 5, 2008 17:13:34 GMT
Damiën glimlachte zwak en met kleine oogjes. "Of ik een grote reus. En dan stamp ik heel hard en dan word hij heel bang voor mij." Zijn stem klonk een beetje dromerig. Claire keek met glinsterende ogen naar Damiën. Daarna wende ze zich tot Leslie. "Hij valt bijna in slaap." Fluisterde ze zo zacht dat Damiën het niet kon horen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 7, 2008 20:01:10 GMT
'De grootste reus, die niemand kan verslaan. Hij kijkt over eidereen heen en kan gaan en staan waar hij maar wil, maar hij vergeet nooit om zijn vrienden mee te nemen, waar hij ook heen gaat,' zei Leslie zacht, om hem niet uit zijn droomtoestand te halen. Hij glimalchte naar Claire, met een glinstering in zijn ogen. Dus dit was hoe eht voelde een om een eigen kind te hebben/ Al was Damien natuurlijk neit zijn zoontje... Hij moest zich er werkelijk constant aan helpen herinneren, want hij leek het te vergeten. Hij wist dat het niet zo was... waarom voelde het dan.. toch.. bijna alsof...
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on May 13, 2008 16:06:08 GMT
Claire kreeg een warme buik toen hij zag dat Damiëns ogen dicht gleden en zijn hoofdje tegen Leslie aanviel. "En dan is Fly een super grote hond." Zei Damiën slaperig en gaapte. "EN dan kan ik helemaal tot de hemel kijken naar papa en mama." Zei hij nu nog net iets zachter, al klonk hij treuriger. Claire legde haar hoofd ook tegen Leslies schouder aan en glimlachte.
(sorry ik weet echt niet meer.)
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 19, 2008 17:48:41 GMT
Leslie glimalchte ook. 'Ze zijn er altijd en letten op jou, zodat je altijd veilig bent. Als je je ogen sluit, dan zie je ze weer. Dan weet je dat ze altijd bij je zullen zijn, al zie je ze neit als je je ogen open hebt. Soms moet je erop vertrouwen dat mensen die van je houden je nooit zullen verlaten.' Hij nam hen mee het plein af. Hij wist neit zeker hoe hij Damien ooit kon uitleggen dat hij het verdriet los moest laten,. misschien kon hij het niet zeggen. Hij was nog zo jong... het had waarschijnlijk gewoon tijd nodig. Hij was geduldig... Dat moest oo kwel. Als je eeuwen lang leefde, leerde je vanzelf om geduldig te zijn.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on May 23, 2008 16:12:25 GMT
Damiën reageerde niet meer, Claire was er niet eens zeker van of hij wel alles gehoort had van wat Leslie gezegd had. Ze rochtte haar hoofd weer op en keek de jongen een beetje liefkozend aan. Ze was er zeker van dat hij met de vriendelijke woorden in slaap gesust was en dat hij daardoor fijn zou dromen. "Wie weet bezoeken ze zijn dromen nu wel." Fluisterde ze om Damiën niet wakker te maken.
|
|