Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 25, 2008 15:38:21 GMT
Odina snapte er nu niets meer van. Als hij kon stoppen met het doden van mensen voor zijn plezier was er toch niets aan de hand, tenzij.... Odina haar ogen werden groot en schudde toen haar hoofd. Dat kon niet, hij zag er uit als een mens! Ze keek Steve wantrouwig aan, ookal bedoelde ze het zo niet. Ze voelde dat Steve haar geen kwaad wilde doen, maar bij die wezens zit het in hun bloed om de doden voor voedsel...
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 25, 2008 17:19:59 GMT
Steve hoorde haar hartslag versnellen, haar bloed kolken door haar aderen en hij wist dat ze het wist. 'Dus... je hebt het eindelijk door?' Hij slaakte een zucht en stond op. 'Dan zal ik je niet langer lastig vallen. Bedankt voor je inzicht en je luisterende oor. Ik laat je nu weer in alle rust genieten.' Hij wierp nog een laatste blik op de zee en vervolgens een op haar. Terwijl zijn blauwe ogen op haar hingen zei hij: 'Bedankt... dat je me weer voor een moment een mens leit voelen.' Hij draaide zich om.
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 25, 2008 20:36:51 GMT
Alles ging even te snel voor Odina. Ze stond ook op "wacht, wacht even" Ze liep een stukje naar Steve toe. "ik weet nu dat je een vampanees bent, maar dat bedekend niet dat ik je nu haat ofzo" ze zuchte "ik weet dat vampaneesen niet de zachtaardigtse wezens zijn, maar jij bent anders..." Odina sloot haar ogen even, dit was moeilijker dan ze dacht "je ziet er uit als een mens, misschien is dat om een andere reden" Ze rilde even "maar als je dat niet was, was ik weggegaan en had ik nooit je ontmoet" Odina keek naar de zee en toen weer naar Steve "ik ben echt blij dat ik je weer mens heb laten voelen, jij hebt mij laten zien dat niet alle slechte wezens altijd slecht zijn"
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 25, 2008 20:51:55 GMT
Steve draaide zich om naar haar en voelde tranen in zijn ogen branden. 'Ik ben mijn zoon kwijt,' zei hij zacht en met die woorden omschreef hij eigenlijk all haat tegen de mensheid. Zij dingen kidneren onden maken, zoveel ze wilden. Darius was zijn enige kind en die haatte hem nun.
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 25, 2008 21:03:08 GMT
Odina sloot haar ogen en slikte "ik weet hoe erg het is om iemand te missen, het spijt me" ze keek Steve aan en zag de glinsteringen van tranen in zijn ogen. Ze probeerde te glimlachen om hem te laten zie dat het goed kwam, maar zelf had ze ook een brok in haar keel. Ze dacht aan haar moeder, die ze niet eens gekend had. "ik wou echt dat ik je kon helpen, maar ik weet niet hoe"
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 25, 2008 21:38:57 GMT
Steve glimalchte en sloot zijn ogen. 'hij is neit dood. Ik heb hem.. weggejaagd, door een monster te zijn. Hij is nu ben de man die me haat. We waren ooit beste vrienden, maar nu..' Hij scudde zijn hoofd. 'Mijn leven is een rotzooi. Hoe graag ik ook zou veranderen... Ik vrees dat ik te lang ben wat ik ben. Ik vrees de dood niet, en ik vind het niet erg om anderen te zien sterven. Ik vrees dat ik verloren ben.'
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 26, 2008 10:54:39 GMT
Odina keek naar Steve "als ik jou was zou ik met hem gaan praten, je hebt wel gevoelens, en dat zou ik aan hem laten zien als ik jou was" Ze wende haar blik af "weetje Steve, ookal is je leven een rotzooi, wees blij dat je je zoon kent" Ze stopte even om een traan te onderdrukken "ik heb mijn moeder nooit gekend, ze strierf een uur na mijn geboorte, en af en toe denk ik dat het mijn schuld is" Toch gleed er een traan over Odina haar wang "en daarom vind ik dat je met hem moet praten, voor het echt te laat is. Laat hem zien wat je aan mij ook hebt laten zien, ik denk dat je zoon jou ook mist" Odina veegde haar traan weg maar keek Steve nog niet aan.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 12:24:35 GMT
Steve draaide zich verard om naar Odina. Hij legde zijn ene arm om haar middel en de ander op haar wang. 'Hoe kan zoiets jouw schuld zijn? Het zijn dingen die gebeuren. Met mijn zoon, dat is mijn eigen schuld en je hebt geen idee hoe blij ik met hem ben.' Hij zweeg even. 'ik denk dat ik inderdaad maar weer eens contact met hem ga zoeken. Ik zeg eht al een aantal decenia tegen mezelf, maar ik denk dat ik het nu echt maar eens ga doen.' Hij keek haar aan, al ontweek ze zijn blik. 'Dankje.'
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 26, 2008 12:51:45 GMT
Odina keek toch naar Steve en glimlachte zwak "ik ben echt blij dat je dat gaat doen" Opeens sloeg ze haar armen om Steve heen en omhelsde hem even. Ze wist niet waarom ze dat deed, maar ze werd er rustiger door, ookal was Steve een vampanees. Ze keek Steve weer aan "graag gedaan" Moeshy pakte de muis op en trippelde naar Death en ging voor hem zitten met de muis nog in haar bekje, haar ogen spraken, zie je wel dat ook kreinere katten iets kunnen vangen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 17:50:48 GMT
Death spinde luid, en duwde met zijn snuit de muis weer naar haar toe. Geniet er maar van, het is jouw prooi. Steve beantwoordde haar omhelsing en even was zij niet Odina, die ze net had ontmoet, maar Annie, die hij zijn leven lang had gekend en van wie hij zoveel hield. Hij keek naar haar en glimlachte even. 'Je bent bijzonder voor een mens, voor elke soort zou je bijzonder zijn.' Zijn hart klopte op een vreemde manier voor haar, met meer dan hij zich herinnerde. Waren eht zijn gevoelens voor zin dode vrouw.. of was er werkelijk weer iemand tot zijn hart toegedrongen?
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 26, 2008 18:03:17 GMT
Moeshy keek naar Death en begon ook te spinnen, ze pakte de muis weer op en begon hem op te puzelen. Odina werd rood "ik ben niet bijzonder..." ookal was ze misschien de eenigste mens die zo dicht bij een vampanees kon zijn. Odina keek naar Steve en ze glimlachte even "ik mag je echt heel graag, misschien wel meer dat dat" dat laatste zei ze zachter. Ze keek naar de zee en de zilveren maan aan de hemel. Voor haar zou dit wel eeuwig kunnen blijven.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 18:11:27 GMT
Steve keek haar even ongelovig aan en schudde toen zijn hoofd. 'Dat mag je niet. Ik pijnig mensen en de mensen die om me geven nog meer. Mijn vrouw was vermoord, mijn zoon is me afgenomen... Je mag niks voor mij voelen... En ik ook neit voor jou.' Terwijl hij het zei wist hij dat het daar al te laat voor was. Hij voelde al dingen voor haar, sterk, alsof hij haal al jaren kende.
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 26, 2008 18:25:15 GMT
Odina keek Steve even ademloos aan. Dat van zijn vrouw wist ze nog niet, beetje dom, wand waar komt zijn zoon dan anders vandaan. Ze sloot haar ogen even en diep van binnen wist ze dat Steve gelijk had, een mens en een vampanees bij elkaar.... Ze keek Steve aan "ik weet het, maar ik voel gewoon iets, iets wat niet mag" ze deed een pas naar achteren "ik weet dat je anders ben als je alleen bent, maar ik ken je nu met gevoelens..." Odina raakte in de war.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 23:29:50 GMT
Steve knikte even en glimlachte naar haar, oprechter dan in jaren. 'Deze gevoelens zijn nieuw voor me. of eigenlijk, ik heb ze lange tijd verscholen. Sinds mijn vrouw van me scheidde en vervolgens overleed, heb ik alle gevoelens opgesloten. In die korte tijd dat ik heir met jou ben, lijk je ze weer tevoorschijn te hebben getoverd. Ben je een engel? Die mij moet bewijzen dat ook ik geen harteloos monster ben? Of ben je gewoon een vrouw... de tweede ooit, die mijn hart weet te raken?' Hij wilde niet dat ze wegging. Dat kon niet. Hij zou weer sterven, opnieuw ee monster worden...
|
|
Nightlioness
Kind of alive
"I'm up here. You're down there. Now who's the lower life form?"
Posts: 262
|
Post by Nightlioness on Jan 27, 2008 12:17:21 GMT
Odina staarde naar Steve "misschien ben ik een combinatie van die twee" ze glimlachte nu ook, om de woorden van Steve. "het lijkt allemaal zo onecht, maar toch sta ik hier met jou" Odina wist niet wat ze verder moest zegen, nog nooit had ze een jongen dat horen zegen tegen haar. De meeste jongens gaven nooit om haar, maar Steve wel. En dat was wederzijts. Ze voelde iets wat ze voor de meeste jongens totaal niet voelde. Odina zuchte "zullen de anderen dit wel goed vinden?" vroeg ze arzelend, meer aan zichzelf dan aan Steve.
|
|