|
Post by °°Orange°° on Jul 13, 2008 19:09:55 GMT
'Beter is een groot woord,' zei Steve, zich grijnzend weer omdraaiend. 'Sommige wezens zijn inderdaad inferieur aan mij, maar helaas. Het kan me weinig schelen wat jij van mij denkt. Je hebt lef, maar zelfs met je dolkje kan je mij niks maken.' Hij had het wapen ontdekt en was erover verrast. Langzaam drong eht tot hem door dat zij, als vreindin van Leslie, zich natuurlijk wist te verdedingen. Maar toch, het bleef een mens. Hij sloeg zijn armen over elkaar, lichaamstaal voor: je bent geen aprtij voor mij. Hij zou haar zonder pardon kunnen vermoorden en leegzuigen, maar wist wel beter. Toch, als ze hem aanviel, zou hij geen genade kennen. Daar had hij toch al moeite mee. 'Zoveel problemen, terwijl ik alleen wat chocola kwam halen...' Hij schudde ongelovig zijn hoofd, terwijl hij uitdagend naar haar opkeek. Ze had toch wel iets speciaals.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Jul 14, 2008 11:07:05 GMT
"Misschien moet je je de volgende keer niet als een arrogante knuppel gedragen als je chocolade koopt, als een klein jongetje perongeluk tegen je aanloopt. Jij bent ook ooit zo geweest hoor." Siste Claire, ze wist dat het voor hem ongetwijfelt heel lang geleden was. "En ik moet wel lef hebben." Ze glimlachte zwak. "Denk je dat Leslie zou vallen op een hulpeloos schaap?" Ze wist niet of het zo was geweest als ze echt niets kon doen of ze elkaar dan ook gevonden hadden, maar het maakte haar niet zoveel uit. Ze was opgegroeit in de beschermende armen van haar ader, maar toen deze ziek was was die bescherming zo zwak geworden dat ze zichzelf moest leren verdedigen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jul 23, 2008 14:14:51 GMT
'Ik weet wel zeker dat dat is waarom hij op je valt. Waarom zou hij anders op een mens vallen, in plaats van op zijn eigen soort?' Hij grinnikte gemeen en sloeg zijn armen over elkaar. 'Het spijt me dat ik je uit de droom moet hgalen, maar alleen maar omdat je emt een V gaat, betekend dat nog neit dat je ook zijn kwaliteiten hebt. Sterker nog, ik weet dat jij nooit van je leven een dag training hebt gehad, behalve hooguit wat rondgedartel met je vader. Moge hij rusten in vrede.' Bij die woorden barstte hij in lachen uit. Hij shcudde zijn hoofd en keek opnieuw op, met onuitstaanbare pretlichtjes in zijn ogen. 'Het komt wel goed hoor. Geloof me, je zult je snel genoeg bij hem volgen en je kleine vriendje hier ook, als hij zo rond blijft rennen. Je mag van geluk spreken dat ik in een goede bui ben. Anders ahd ik je met je eigen dolk opengereten en leeg gezogen, voor de ogen van dit kind. Nee, ik was niet zoals hij. Op zijn leeftijd bad ik om een bloedzuigend monster te worden. Leer ermee leven, soms zijn wezens neit zoals jij. Leer van je fouten.' Hij kwam dichtbij haar gezicht, zo dichtbij dat ze hem zou kunnen aanvallen en misschien raken. Hij hoopte dat ze dat deed. Zonder reden zou hij haar niks aandoen. De wraak van een V oproepen, zeker een als Leslie deed hij niet zomaar.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Aug 7, 2008 21:06:30 GMT
Claire hield haar kiezen op elkaar gedrukt en probeerde haar woede te onderdrukken. Ze riep zichzelf steeds weer tot orde, maar verloor deze dan steeds beetje bij beetje. Ze luisterde naar zijn plijdooi met groeiende woede en groeide moeite zich in te houden. Haar wangen gloeide van woede. Na zijn laatste woorden haalde ze razend snel en met volle kracht haar knie omhoog. Wat voor ras hij dan ook was, hij bleef een man. En deze man kreeg wat hij verdiende. "Ik heb ook geen training nodig om te weten waarneer iemand te ver gaat, jij blijkbaar wel."Ze ging haar dolk niet besmeuren met zijn giftige bloed, vooral niet omdat ze wist dat hij daarop aaste. "Voorlopig volg ik niemand het graf in."
|
|
|
Post by °°Orange°° on Sept 8, 2008 20:27:06 GMT
Het vermaakte hem dat het maar neit tot Claire doordrong hoe zwak ze was. Hoe langzaam vooral. Blijkbaar had Leslie nooit echt getoond wat hij kon, waardoor ze de ilusie had hem aan te kunnen. Zijn hand schoot vleigensvlug oplaag en greep haar knie vast, voor die zijn kruis kon raken en hield die vast. 'Ik zou ook leukere dingen kunnen bedneken om het je af te leren. Iets wat mij meer geneogen zou doen dan jou. Veel meer geneogen en genot.' dat laatste sprak hij uit op een toon die mensne de koude rillingen bezorgde, voor hij lachte. Een korte, honende lach. 'Maar ik vrees dat ik dan nog mer van mezelf zou walgen. Je bent daar neit goed genoeg voor, en daarbij zou mijn vrriendin er erg ongelukkig van worden.' Hij wierp haar van zich af, met krachten die een vampanees bezat, zonder verder nog naar haar om te kijken en speurde voor een laatste maal het chocolade rek door. Was dit echt wel het lekkerste?
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Sept 8, 2008 20:48:56 GMT
(*Begint een Steve voodoodoll te maken en legt de spelden alvast klaar*)
Claire trilde van woede. Ze zou hem zo graag iets aandoen, het maakte haar niet uit wat! Maar hij was gewoon te snel. Hij zag gewoon alles aan komen wat ze wilde doen en eageerde daarop. En dat maakte haar voornamelijk alleen maar bozer. Doodwoede verblind zag ze niet dat hij haar weg wilde duwen en vloog een stuk achteruit , waarna ze op de grond ook nog een stuk over de grond schoof. Damiën rende snel achter haar aan, met een rood en verbaast hoofd. Hij snapte niet echt waar ze het allemaal overhadden, maar hij wist dat het niet meer slim was om hier langer te blijven. "Claire, ik wil naar huis." Fluisterde hij terwijl hij aan haar mouw trok. Helaas was de jongen op dit moment verstandiger dan Claire was. Vanaf de grond gromde ze luid en duwde zichzelf een beetje overeind, de pijn aan haar schouder negerend. "Ik hoop dat dat vriendinnetje het geval wat normale personen een hart noemen, breekt. Niemand verdient zo'n verschrikkelijk persoon als jij. Niemand!"
|
|
|
Post by °°Orange°° on Sept 9, 2008 11:55:33 GMT
Het had hem koud moeten laten. Hij had erom moeten alchen. hij had moeten weten dat ze het zei om hem te kwetsen en haar niet het genoegen mogen gunnen om te reaegren, maar een haat, killer dan ooit, maakte zich van hem meester. Langzaam draaide hij zijn hoofd om naar Claire. Zijn ogen schoten vuur en hij ademde traag en diep. Hij wilde praten, maar de woorden dwarrelden door elkaar tot een onbegrijpelijke mix. Hij snoof en met een enkel hand gebaar, duwde hij het rek met chocola weg. dat schoot door de lucht en duwde de volgende rekken om. Mensen gilden, bekneld tussen rekken, of geplet opnder het gewicht. In paniek renden mensen weg, maar Steve bleef Claire aan staren. 'Zij, zal nooit mijn hart breken, en ik even min het ahre. Vriendinnetje is neit eht juiste woord. Niet zoals jij geloofd. dat ik alles haat dat minderwaardig is, zoals jij en dat gedrocht naast je, betekend neit dat er neits in deze wereld is war ik om geef. Dat jij mij ziet, zoals eeng root deel van de wereld, betekend neit dat zij mij zo ziet. Ik zpu haar nooit laten zien zoals ik nu ben. maar ze weet het. Dus jij zwijgt over haar. of je zwijgt voor eeuwig!' Dat laatste schreeuwde hij. De woede overheersde hem. Hij moest moeite doen om haar niet werkelijk te vermoorden, maar zijn gezonde verstand weerhield hem. Voorlopig althans.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Sept 9, 2008 12:34:00 GMT
Claire kon het niet laten om even te grijnzen. Dus deze grote gevaarlijk vampamnees had dus ook een zwakke plek? Maar haar plezier erin verdween om de een of andere rede. Ze krabbelde overeind en legde haar hoofd op Damiëns hoofd. "Ik weet niet eens wie je vriendin is, dus hoe zou ik het haar dan moeten vertellen?" Ze zweeg even en keek naar de grond. "En hoe graag ik dat stukje geluk ook zouwillen verpesten, ik zou het nog niet vertellen als ik haar zou kennen. Want zoals je het zegt, weet ik dat ze geen vampanees is. En ik wil niet degene zijn die haar uit haar droom sleurt en de werkelijkheid in blaast." Ze sprak heel rustig en zonder angst, ergens was er zelfs wat van medeleven te horen. "Maar ik doe het niet voor jou." Voegde ze eraantoe, nu met iets meer agressieteit.
Damiën keek bange ogen naar Steve en dook weg achter Claire. Hij bedekte zijn oren met zijn handen om het geschreeuw en de lawaai van de rekken niet te horen. "Ik wil naar huis." Zei hij nu met een piepklein stemmetje. "Anders ik het tegen meneer zeggen hoor." Claire keek naar hem en zuchtte. Dat hij het Leslie zou vertellen leek haar niet zo'n heel goed idee. "We gaan zo ook." Ze keek nogmaals naar Steve, maar ditmaal zei ze niet. Het liefste liep ze nu weg en liet hem stikken in zijn eigen kokende woede. Maar helaas moest ze dan zelf ook doen, want ookal was het nu een beetje afgekoelt. Boos was ze nogsteeds.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Sept 9, 2008 13:06:53 GMT
Steve snoof. 'Er is niks dat je haar kan vertellen dat ze nog niet weet. Maar ik ben jou geen verantwoording verschuldigd. Wat er is tussen ons is jouw zaak niet. Net zomin als het je aangaat wat ik doe met de rest van de wereld. Wees dankbaar dat je nog leeft. Of eigenlijk, dat je niet in stukjes gescheurd, langzaam ligt te sterven, terwijl ik het kind voor je ogen in stukjes snij. Wees dankbaar dat je mij in een goeie bui treft.' Ondakns zijn haat, was het waar. Hij hoefde maar aan Odina te denken om af te koelen. Ze maakte iets in hem wakker, dta als sinds zijn kidnertijd verboregen was geweest, iets wat enkele Annie had gewekt, maar nooit werkelijk had gezien. Odina kende hem, zoals niemand hem kende. Zoals hij zichzelf nog maar pas kende. Maar ze kende hem ook, zoals hij was, al had hij haar gezworen, dat ze dat nooit zou hoeven te zien. Ze wist het, en dat was genoeg. Hij was wie hij was bij haar, wie hij bij naderen was, dat deed er niet toe.
Zijn ogen vonden die van het jongetje en hij staarde hem aan, koel en zwijgend. Hij vroeg zich af tot in hoeverre dit kind een bedreiging ging worden. Hij was zo klein en zielig.. zo bang. Zelf was hij zelfs als kind niet bang geweest, maar darren wel. Darren was bang geweest. Stom, maar bang. En kijk hoe die terecht was gekomen. Allemaal dankzij Crepsley. En dit kind had Leslie... Als er eits gevaarlijker was dan een vampier, dan was het een V. Zwijgend nam hij een besluit. Hij draaide zich om en liep weg. Hij zou dit kind neit aanvallen tot eht werkelijk een bedreiging was. Het was zwak en klein, de overwinning zou niks waardigs hebben. Zelfs niks vermakends. Nutteloos. Op een dag zouden ze tgenover elkaar staan. ie dag zou hij nog wel meemaken, hoopte hij. Maar voor nu... HIj liep met het chocola onder zijn armen tussen de kassa's door en sleog er een met zijn vuist kapot. Kleingeld schoot alle kanten uit en hij ving wat munten in zijn vrije hand. Zonder omkijken liep hij door en verdween.
|
|
Madjic
Living
Claire ((M)) Tristan ((V)) Dami?n ((M))
Posts: 829
|
Post by Madjic on Sept 9, 2008 16:06:25 GMT
De afgekoelde woede sprong weer naar boven, maar ze hield het binnen. Een nieuwe ruzie of de kans om het echt te ver te latne komen wilde ze niet riskeren, vooral niet met zijn dreigementen. Ze keek hem alleen maar boos na en snoof zacht. Toen hij naar Damiën keek, leek het alsof haar hart even ophield met klopppen en veranderde haar woede in angst. Ze ging verdedigend voor de jongen staan. Hij zou Damiën met geen vinger aanraakte zolang zij kon kon staan. Damiën begon te trillen en kreeg waterige oogjes. Maar leek wat geruster toen hij Steve niet meer kon zien. De man boezemde hem meer angst in dan dingen als omweer of dat soort dingen, al was de kleine niet erg snel bang. Maar deze onbekende man was meer dan een man, hij was een monster. Een groot, eng monster.
Zodra Steve zich omdraaide en wegliep ging ze op haar hurken zitten en sloeg ze haar armen om Damiën heen, die door de klap opnieuw schrok en ditkeer zachtjes begon te huilen. "Rustig maar, hij gaat al weg." Zei ze sussend en aaide hem over zijn rug, terwijl hij zijn gezicht tegen haar aandrukte. "Stil maar." Herhaalde ze zacht en wiegde hem zachtjes heen en weer. Ze keek nog een keer om om Steve te zien verdwijnen en haalde toen opgelucht adem. Al zou deze verwoesting niet onopgemerkt blijven.
((En toen was de topic afgelopen... neem ik aan XD woew ik vind het een hele prestatie XD))
|
|