Eindelijk rust. {open}

[°°Orange°°]

Een vrije avond... hoelang as dat geleden? Geen bloedwofl nesten, geen vampanezen en emt Jason als de nieuwe luitenant werden er een heleboel lasten van zijn schoduer gelicht. Hij wist neit eens dat eht hem zo zwaar viel, tot hij het eindelijk neit meer hoefde te doen.
In het warme, kruidige water kwam hij eindelijk wat tot rust. Het voelde alsof, zelfs al baadde hij elke dag, nu pas het zweet en bloed eraf ging.
Hij sloot zijn ogen en ontspande zich.

[mistrefall]

Darius kwam de badruimte in. Hij zag leslie en groette die. "Hoi" Hij grijnste even en ging zelf ook een bad in. "Heb je het druk gehad?" Vroeg hij. Hij schrobte even wat bloed onder zijn nagels weg. en liet zich daarna tot zijn oorlellen onderuit zakken in het lekker geurende water.

[°°Orange°°]

'Voor het eerst in tijden eens niet,'glimlachte hij naar Darius. hij zuchtte diep en genoot van het warme water.
'Heb jij niet een of ander klusje dat je meot doen? Of laten we je veel te vrij?'
Darus was zo goed als een zoon voor hem en hij vond het geweldig om hem dan ook op een zodanige manier te pesten.

[mistrefall]

Darius grijnste. "Ik vind het wel goed zo, maar ik wil je wel eens helpen, als je wilt." Hij gooide een plons water in zijn eigen gezicht. Daarbij hield hij zijn ogen dicht, zodat ze niet gingen prikken. "Dat moet ik eerder aan jou vragen, trouwens" Zei Darius. "Laat je nu Jason al je klusjes opknappen?"

[°°Orange°°]

'Reken maar,' grinnikte hij tevreden, met gesloten ogen. 'Hij wilde perse hier koen, dan zal hij leren wat eht betekend ook. Dacht hij nou echt dat een hoge rang alleen in naam was? Ach, hij vind het niet erg. Houdt zijn gedachten bezig. En ik heb nu eindelijk alle tijd voor mezelf, mijn kleine pupil en mijn... vriendin zeg maar.'

[mistrefall]

"Ah, je hebt een vriendin" Darius grijnste en rekte zich eventjes uit. "Zijn die bloedwolven nog erg actief de laatste tijd?" Vroeg hij. Hij keek even in de richting van Leslie over de rand van het bad.

[°°Orange°°]

Leslie grinnikte even om zijn vrolijke reactie op het nieuws en knikte vervolgens. Toen schudde hij zijn hoofd.
'Geen nesten meer ontdekt en ook geen nieuws van grote getalen mensen die overlijden. VOlgens mij is het weer even rustig. Niet dat het lang zal duren. Gewoon een stilte voor de storm, zoals altijd.'

[mistrefall]

"Tjah" Darius staarde nu naar boven. "Hoe heet ze?" Vroeg hij, doelend op de vriendin die Leslie genoemd had. Hij was nieuwschierig. Hij zou later wel vertellen wat hij die dag had meegemaakt.

[°°Orange°°]

'Claire,' glimlachte hij. 'Ik weet neit of je Dustin ooit hebt ontmoet... Zij is zijn dochter. Ze komt hier ook als V-strijder wonen. Je zal haar snel genoeg ontmeoten.'
Hij straalde, terwijl hij over haar sprak. Zijn hart klopte sneller en hij wist dat Darius eht kon horen, maar dat deerde hem niet.

[mistrefall]

"Je bent echt tot over je oren verliefd op haar he?" Vroeg Darius. Hij ging wat rechter op zitten. Hij pakte een klein potje met een mengseltje van kruiden en deed wat van het spul in het water.

[°°Orange°°]

Leslie knikte lachend. 'Ik vrees van wel. Ze heeft iets emt me gedaan.. maar jij hebt ook iets. Ik weet niet wat eht emt je is, maar je lijkt iets adners. Wat afwezig met je hoofd. Is er iets waar je mee zit? Is er iets gebeurd?'
Hij zette Claire in een kalm hoekje van zijn geest, aangezien ze nooit helemaal uit zijn gedachten was en richtte zich tot Darius.

[mistrefall]

"Ja" Darius keek even naar boven. "Ik ben Steve weer tegengekomen, we hebben gepraat" Zei hij. "En hij leek veranderd, daar zit ik over te pijnzen, ik vraag me af of hij wel echt is veranderd" Hij zuchtte even.

[°°Orange°°]

Leslies gezicht betrok bij het horen van de naam. 'Die man ik kwaadaardig. Laat je neit door hem inpalmen, darius. Vroeger hield hij je ook voor de gek. je bent nu oduer en wijzer hoop ik. VErtrouw hem niet!'
Hij haatte Steve en vroeg zich af of hij de vampanees moest opsporen om hem uit de weg te ruimen, voordat hij Darius kwaad kon doen.

[mistrefall]

"Maar.. Hij leek echt gekwetst. " Darius keek Leslie even aan. "Heb jij hem ooit zien huilen?" Vroeg hij. Hij wist zeker dat hij het niet fout had gezien, en hij vroeg zich plotseling af of Steve kon huilen op commando.

[°°Orange°°]

Leslie trok een wenkbrouw op. 'huilen? Die man heeft geen hart. Tranen zijn voor mensen met een arht, of voor zwakkelingen. Hij is geen van beiden. Nee, ik heb hem nooit zien huilen en ik verwacht dat oook nooit te zien.'
Hij staarde kwaad voor zich uit en probeerde het zich voor te stellen.