Where we are allown {Tristan& Selena}

[Madjic]

Nu ze in het bos waren was Tristan wat rustiger en liep hij rustig met Selena bij de hand door over het pad. "Ja, waar gaan we nu heen?" Vroeg hij trek haar tegen zich aan.

[Lisa. * ||]

Ze had hem de hele tijd bij zijn hand gevolgd en glimlachde terwijl ze vaart minderde op het pad. 'Ik heb geen idee, maakt het uit? Zolang we maar alleen zijn?' Ze liet zich haar hem toe trekken en trok hem ook iets haar kant op en drukte vervolgens haar lippen op die van hem, kort. Ze keek hem aan. 'Het pad en de open plek willen nog wel eens mensen zijn.' Eigenlijk wilde ze niet nadenken, niet over iets anders dan Tris maar het hoefde niet meteen wereldnieuws te zijn.

[Madjic]

Tristan grijnste. "Of we dwalen gewoon een beetje af van het pad en gaan daar waar de paden niet zijn. Dus geen over plek en geen paden, dus geen andere."

(Ik vind dat van de ppaden af ook gewoon de paden is hoor XD)

[Lisa. * ||]

[Precies ]

Selena schoot in de lach. 'Okee, ik wordt niet veel wijzer daarvan maar denk wel dat ik je ongeveer snap. Ik laat me wel leiden door jou.' Ze kneep wat zacht in zijn hand en volgde hem met een brede grijns.

[Madjic]

Tristan knikte en begeleidde haar vaan het pad af de wildernis in. "De enigste die hier heel misschien is is een weerwolf, maar die smeert hem zodra hij me ruikt, dus daar ben ik niet zo bang voor eigewnlijk."

[Lisa. * ||]

'Vergeet je niet dat ik ook een V ben.' Met een speelse grijns liet ze zich leiden door de begroeiing van de 'wildernis'. 'Maar, zijn de weerwolven dan actief? Ik bedoel is het volle maan?' Door de dichte begroeiing kon ze de maan niet zien en ze had er ook niet opgelet, iets anders had ahar volle aandacht gehad.

[Madjic]

Tristan lachte. "Nee, James doet geen vlieg kwaad. Maar hij is hier gewoon vaak in het bos. En zou vluhten omdat we maa zelden geen ruzie krijgen als we elkaar zien."

[Lisa. * ||]

'Okee.' Ze was er niet helemaal bij maar bleef op een gegeven moment stil staan in plaats van Tristan te volgen. 'Hier zullen ze ons niet vinden. Tenzij echt iemand op zoek is naar een van ons wat me erg niet logisch lijkt. Of je moet een of andere stalker hebben?' Grijnzend zette ze weer een paar stappen in zijn richting.

[Madjic]

Tristan hield ook halt en draaide zich naar haar om. "Zover ik weet heb ik geen stalker. En ik denk ook niet dat iemand me zal proberen te zoeken, ze weten wel beter." Zei hij en grijnste. "Naast klunzig kan ik ook heel eng zijn hoor."

[Lisa. * ||]

'Moet ik nu bang zijn?' Plagend stak ze haar tong uit. 'Misschien heeft een of andere onbekende al jarenlang een verliefdheid onderdrukt en komt diegene je nu halen.' Ze schoot in de lach. 'Vast niet zo eng als ik kan zijn.' Het was eruit voordat ze er erg in had en besefde daarna pas wat voor een stomme opmerking ze gemaakt had.

[Madjic]

"Ow ja?" Tristan pakte haar handen vast en trok haar naar zich toe. "Dan moet ik maar eens gaan uitzoeken hóe eng dan wel niet." Grijnste hij. "Ach, wie er ook komen mag, ze kan niet eens half zo goed zijn als jou."

[Lisa. * ||]

Selena liet zich naar hem toetrekken. 'En daar laat je weer zien dat je inderdaad een talent hebt voor mij te laten blozen. En geloof me, dat wil je niet weten.' Ze grijnsde maar in haar achterhoofd wist ze dat het ergens waar was. Als ze bij Tristan controle zou verliezen zou ze het zichzelf nooit vergeven.

[Madjic]

Tristan lachte. "Wie weet wat er komt." Hij sloeg zijn armen om haar heen en verzette zijn voeten een beetje. "Maar weet dat je mij niet bang maakt, daar vind ik je veel te lief voor."

[Lisa. * ||]

'Wie zal het zeggen?' Ze grijnsde en keek hem recht in zijn ogen aan. Ze sloeg haar armen om zijn middel en zette haar voet zo neer dat hij gemakkelijk stond. 'Ik zal het onthouden wanneer je het uitschreeuwt van angst.' Ze schoot in de lach en na iets bijgekomen te zijn keek ze hem aan, met het gevoel dat niets het zou kunnen verpesten. Ze ging iets op haar tenen staan en gaf hem een kus.

[Madjic]

"Ik wou dat iemand het me kon vertellen, alhoewel... verrassingen zijn ook wel weer leuk. En volgens mij zit jij vol verrassingen die mijn leven een heerlijke wending geven." Hij beantwoorde haar kus en maakte zich daar door een klein beetje kleiner.