|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 10:43:02 GMT
"Graag gedaan" zei Arthur beleefd ookal wist hij wel dat ze het niet zo bedoelde. Voor een moment keek hij naar Dido, door zijn vampierbloed had hij een sterkere band met wolfachtige en was juist slechter met katten. "Laten we het erop houden dat ik gewoon heel nieuwsgierig ben. Ben je trouwens verdwaald dat je hier bent? Ik kan je wel begeleiden naar Tabanan als je wilt" stelde hij beleefd voor als een echte heer. Hij moest toch nog langs Tabanan voor persoonlijke zaken dus kon Mary helpen als ze wou.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Aug 2, 2008 5:51:20 GMT
Ze trok haar wenkbrauwen op en schudde haar hoofd. Misschien moest ze bang zijn en/of wegrennen maar haar nieuwsgierigheid overwon dat gevoel. Iets in Arthur zorgde ervoor dat ze nieuwsgierig, geinteresseerd bleef. 'Je bent niet de enige.' mompelde ze heel zacht over de 'nieuwgsierige' opmerking. 'Zo zou je het wel kunnen noemen. - ze dacht heel even na maar dit was misschien dé kans om heelhuids nog thuis tekomen - Okee, graag. Maar ik ben niet echt snel ofzo, eerder een last. Waarom zou jíj eigenlijk naar Tabanan gaan?' Dido was intussen weer opgestaan en liep nu een paar rondjes om een lege stoel.
|
|
|
Post by Zhavirah on Aug 15, 2008 11:18:33 GMT
Arthur moest even glimlachen van Mary's opmerking. Alsof hij een grote moest doen duwde Arthur zichzelf uit de stoel waarna hij zich uitrekte. Verbaasd keek hij op toen Mary wat aan hem vroeg. Kort moest hij grinniken toen ze zichzelf een last noemde. "Je bent heus geen last zonodig draag ik je wel" in zijn stem was duidelijk te horen dat hij maar een grapje maakte. Een paar stappen nam hij naar de deur waardoor zijn hand de deurknop al kon aanraken. "Een oude vriend opzoeken" antwoorde hij zachtjes op de laatste vraag van Mary.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Aug 25, 2008 17:02:04 GMT
Dido merkte dat Arthur naar de deur liep en sprintte daarop zelf naar de deur, klaar om naar buiten te rennen als die openging. De vreemde lucht die er in het oude café hing beviel de hond totaal niet. Mary stond ook op en probeerde Dido te kalmeren met een melodietje dat ze floot, maar het mocht niet baten. 'Dat klinkt eerder alsof je er tegenop ziet. Als je er over wilt praten..' Maar na die woorden besefde ze wel dat het stom was, waarom zou een nachtwezen haar vertellen waar hij mee zit. Ze keek naar de grond, stiekem heel hard hopend dat Arthur haar opmerking niet gehoord had.
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 2, 2008 15:55:32 GMT
Kort keek Arthur om toen Mary begon te praten. "Maar een paar kleine probleempjes die zijn zo opgelost" antwoorde hij schijnheilig. Het was voor hem misschien beter om Mary niet bij zijn problemen te betrekken. Zijn gezicht ging naar de grond toe en daarna weer richting Mary. "Woon je in Tabanan?" ging Arthur verder in de hoop dat ze niet terug zou komen op zijn problemen. Langzaam begon hij weer verder te lopen over het pad dat richting Tabanan leidde.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Sept 3, 2008 5:18:39 GMT
Bij zijn vraag keek ze naar hem en knikte alleen maar. 'Ja.' mompelde ze er nog achteraan. Dido rende intussen een groot stuk voor de twee anderen uit. Zodra de deur open was gegaan was hij er vandoor gesprint, op zoek naar frisse lucht. 'Ik wil niet verkeerd overkomen maar ik heb zo'n vermoeden dat kleine problemen behoorlijk groot kunnen zijn.' Ze wilde hem niet kwaad maken ofzo maar ze was gewoon nieuwsgierig. Of was gefascineerd misschien een beter woord.
|
|