Try to talk? [Tristan&&Selena]

[Madjic]

Tristan keek Selena verbaasd aan. "Hoe kom je daar nou bij? Jij wist toch niet dat ik zusjes gehad heb?" Hij lachte zacht. "En het is ook niet erg. Ik mis haar wel, maar ik weet eigenlijk niet wat ik mis."
Hij liet het zwaard een beetje zakken. "Ik zal bekennen dat ik geen idee heb waar ik het vandaan heb. Hij kan van mijn verder vandaan zijn, maar dat weet ik dus niet."

[Lisa. * ||]

'Nouja, sommige kunnen er niet tegen. Maar zo'n vaag gevoel heb ik ook wel eens. Dan hoor je anderen over broers of zussen, of over ouders en dan heb ike cht van, tja. ' Ze haalde haar schouders op. Toch bleef ze glimlachen.
'Hij komt vast van iemand die veel om je geeft. Maar hoe weet je dan eigenlijk wat er in het lemmet staat?' Vragend keek ze hem aan.

[Madjic]

Hij was even stil en dacht na. Toen lachte hij en haalde hij zijn schouders op. "Nou, weet ik niet. Ik wist het gewoon. Al sinds ik hem heb weet ik wat er staat."

[Lisa. * ||]

'Wat maakt het ook uit? Maar zulke wapens heb je meer aan dan sommige mensen uit zo'n winkel ofzo, daar heb je niets mee. Hiermee wel.' Ze keek hem aan alsof ze wilde zeggen dat ze alleen maar onzin uitkraamde. Daar glimlachde ze bij en voelde ver weg dat haar wangen iets verkleurde.

[Madjic]

Tristan ademende rustig en glimlachte. "Maar sterker dan wat dan ook is de samenwerking. Ik alleen kan ik het niet tegen een groep vampieren opnemen, maar als de clan samenwerkt dan is dat een makkie." Hij wende zijn blik af, lichtelijjk verlegen.

[Lisa. * ||]

'Het kan wel, als je net het geluk hebt dat ze allemaal van een rand afvallen ofzo. Maar je hebt wel gelijk. Je clangenoten of gewoon je vrienden, vriendschap is het sterkste wapen. Daar kan gewoon niks tegen op.' Er was nog iets sterkers dan vriendschap, maar dat zei ze niet.

[Madjic]

Tristan knikte. "Inderdaad." Hij deed zijn zwaard even weg. "Op de een of andere manier lijkt zo'n zwaard ineens onzinnig." Grijnste hij.

[Lisa. * ||]

'Eigenlijk wel. Of je nou alleen staat met een hele wapenuitrusting naa rkeuze of zonder en met vrienden. Lijkt me niet moeilijk.' Ze glimlachde en keek Tristan weer aan, zonder meteen weer weg te kijken.

[Madjic]

"Nou, wel een beetje eigenlijk. Want als mijn vijanden wel een hele wapensuitrusting hebben, heb ik eigenlijk graag allebei de keuzes." Zei hij lachent.

[Lisa. * ||]

Ze zuchtte lachend. 'Okee wat jij wil. Maar ik zou liever sterven, vechtend zij aan zij met degene waarvoor ik eigenlijk leef dan anders.' Welk doel had ze anders in dit leven. Haar vrienden waren alles voor der.

[Madjic]

"Ow, zou je het niet liever overleven en zij aan zij leven met je vrienden?" Zei Tristan uitdagend en lachte. "Maar toch. Ik denk dat iedereen toch wenst om die ene." Hij dacht even na. "Nouja, V enzo dan weer niet, die hebben meerdere ene's."

[Lisa. * ||]

'Haha, heel grappig hoor.'' Lachend stak ze haar tong uit. 'Maar nu vat ik je echt niet meer? Ene dit, ene dat?' Ze keek verbaasd, maar grijnsde wel.

[Madjic]

"Ene... euh... je weet wel de 'ware'. Die ene waar een mens zijn hele leven over droomt, dat persoon dat als een droom verschijnt en waar een mens hopeloos verliefd op word." Herhaalde hij de woorden die Claire een keek woedent tegen hem had gezegd.

[Lisa. * ||]

Selena keek wat weg. Ze was wel weer lekker slim bezig vanavond. Ze glimlachde en keek Tristan toen hij uitgepraat was. 'Hoeft bij een V niet te zijn, sommige vinden iemand waar ze hun hele leven mee samen zijn geweest.' Ze wist neit echt iets nuttigs om te zeggen, ze wilde toegeven aan het gevoel maar kon het niet.

[Madjic]

Tristan grinnikte. "Ja, ok. Maar zolang houden de meeste het niet vol geloof ik. Een V leven is wel wat langer dan dat van een mens. Dus voor een mens is het wat makkelijker denk ik." De zin die hem een preek van Claire had opgeleverd, maar hij dacht dat Selena er niets gek aan zou vinden.