x__Looks like i see more things {open}

[Cherry blossom]

Donker, met licht oplichtende plaatsen waar urns met as stonden. Dood en leeg, donker en zwart. Stof en weinig bezoek. Misha liep langs de vele urns en bekeek ze een voor een. Herkende ze namen, wist ze of er iemand bij zat die ze had gekend. Vast niet, maar toch stond ze stil voor een zwarte urn met zilveren lijnen van takken. Benieuwd las ze de tekst en keek eventjes verbaast. Was het zeker dat ze dit goed las.

Ze schudde haar hoofd en zag een andere tekst dan daarstraks. Gelijk, het was gewoon verbeelding. Misha haalde lichtelijk haar schouders op en liep weer verder langs de urnen. Tot ze gekraak hoorde, was er iemand?

[johanneke]

Sarah was voor de zoveelste keer weer eens verdwaald. Ze had weer op avontuur willen gaan en was zo uiteindelijk hier gekomen. Ze keek even rond. Beetje assig hier dacht ze. Het rook vaag. Toen zag ze allemaal urnen staan en ze kreeg een vaag vermoeden wat dit was. Ze voelde een koude rilling langs haar rug lopen. Dit was niet echt een fijne plek. Ze veegde hier en daar wat stof van de urnen en las de namen. Niks kwam haar bekend voor. Ze veegde weer wat stof weg. Thomasson? Zo heette haar oom. Maar de voornaam kwam niet overeen. Plotseling hoorde ze een geluidje. Ze schrok zich rot en keek om haar heen. In dezelfde ruimte stond ook een meisje.

[Cherry blossom]

Ze draaide zich om toen ze iets hoorde. "Laat me never nooit meer zo schrikken alsjeblieft" zei ze tegen het meisje dat voor een urn stond. Wat voor een soort was ze? Een gewoon mens? Een vampier? Een weerwolf? Door de geur van stof en oud as kon ze de goede geur niet onderscheiden. "Ik ben Misha, wat doet iemand zoals jij hier?' vroeg ze rustig.

[johanneke]

Sarah blies even wat adem uit toen ze merkte dat het meisje net zo bang was als zij. ''Ik ben Sarah..En ik heb geen flauw idee wat ik hier doe, ben verdwaald.'' zei Sarah etgen het meisje. ''Zoals gewoonlijk..''mompelde ze er achter aan. Ze keek even naar de urn met haar oom's achternaam erop. ''Wat is dit eigenlijk precies?'' vroeg ze. Eigenlijk wilde ze het antwoord niet weten. Ze wilde niet horen hoe haar vermoedens klopte.

[Cherry blossom]

"Hier staan alle urnen van overleden vampieren, zoals mensen een begraafplaats hebben hebben vampieren een urnenplaats met het overgebleven as van de overledene" legde ze uit. Ze haalde een spinnenweg weg met haar hand, de spin die erin zat was allang dood. Ander webben zaten onder het stof maar er was geen teken dat daar nog iets leefde.

[johanneke]

Sarah kreeg een rilling over haar rug en schudde even met haar schouders. Ze voelde alles kriebelen en de urnen staarde haar aan. ''jagh..'' zei ze zacht. ''Ben je hier bewust heengegaan?'' vroeg ze aan Mischa. ze kon zich geen reden voorstellen waarom iemand dat zou willen. Maar aan de andere kant wist ze wel wat dit was.

[Cherry blossom]

Ze knikte "Ik zoek een urn van een familielid, ik ben zelf een vampier, als je geen vampier bent zou je hier eigenlijk niet in de buurt moeten komen" Ze wreef over een stoflaagje tot de naam zichtbaar was. Gevonden dacht ze terwijl ze uit haar zak een medaillon haalde. Ze tilde het dekseltje om en legde het medaillon erin, niemand zou ooit de urn durven te openen.

[johanneke]

Logisch! dacht Sarah. Ze had al allemaal vage gedachtes gehad over waarom ze hier was. Dit was een veel logischere. ''Ik ben ook een vampier, wel een verdwaalde, maar ik ben er wel een.'' zei Sarah met een glimlach. ze keek hoe Mischa het medaillon of iets uit haar zak wat erop leek in de urn stopte. Meteen begonnen er weer allemaal vragen op te komen.

[Cherry blossom]

"Hm.. niet echt vaak rondgewandeld hier dus, althans.. op dit stukje terrein" Mischa glimlachtte eventjes. "in ieder geval, het medaillon dat ik net in die urn stopte was van de overledene, ik kreeg hem voor bescherming, nu geef ik hem terug" legde ze uit aangezien ze zag dat Sarah een beetje vragend keek.

[johanneke]

''Ow..ik heb nog nooit een beschermend amulet gehad.'' zei Sarah een beetje vaag. Ze floepte er meestal in dit soort situatie de vreemdste dingen uit. ''Ik zag net mijn oom's achterneem op een urn staan..'' zei Sarah een beetje vaag. Ze was helemaal verbaasd geweest over dat stukje herkenning met de oude wereld.

[Cherry blossom]

Loena liep richting Sarah "Waar? Ze kunnen ook een andere voornaam hebben gebruikt want het kan ook echt je oom zijn, soms moeten ze de as in een andere urn plaatsen maar hebben bijvoorbeeld niet de voornaam kunnen veranderen" Het kon, maar ook weer niet. Ze wist het gewoon niet.

[johanneke]

Sarah liep naar de urn toe en veegde het overige stof er ook af. ''Deze hier.'' zei ze. Ze hadden haar oom ook al een hele tijd niet gesproken, dus opzich was het niet onmogelijk. Maar het idee vond ze niet prettig. Daarnaast hielp het haar familie er ook niet verder mee.

[Cherry blossom]

Aandachtig bekeek ze de urn, tot ze ernaast wat as zag liggen. "Ik had gelijk, iemand heeft de urn gebroken en het as in een nieuwe gedaan zonder de namen goed te hebben, dus het is een grote kans dat het wel je oom is" Ze ging weer recht staan en glimlachtte.

[johanneke]

Sarah voelde een vreemd gevoel in haar maag. Aan de ene kant was het mysterie van haar oom opgelost, maar aan de andere kant was hij wel dood. ''Daarom hebben we dus zo lang niet van hem gehoord.'' zei Sarah die het nog steeds niet helemaal kon bevatten. Haar oom ook een vampier?

[Cherry blossom]

"Je bent niet de enige die niets heeft gehoord van een familie, iedereen bij mij is zeg maar..dood" legde ze uit. Ze rekte zich eventjes uit en glimlachtte weer. "Het is al bijna licht aan het worden"