|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 18:25:29 GMT
Midden op de open weide lag iemand. Een klein gedaante voor een normaal mens. Andere zagen al meteen dat er een vrouw lag. Valaine.. Ze staarde omhoog naar de sterren en dacht na.. Echt diep na.. Haar handen lagen achter haar hoofd gevouwen, en ze keek naar de sterren met niets-ziende ogen. Je zag haar wel duidelijk ademen, anders zou ze een vredig lijk zijn.. Wat gelukkig niet zo was.. Haar gedachtes stroomden voorbij in rap tempo.
Hoe zou het met haar zijn.. Hou oud.. Nee.. Haar naam? Zal ik haar ooit zien.. Vertellen.. Wie? Mingo? Nee dan ben ik er geweest.. Leslie? Dan al helemaal.. En Mingo dan ook terwijl hij neit eens weet wat.. Maar aan wie dan..? Jason..? .... Waarom ook niet? Wacht even.. Als Jason het weet.. Weet Leslie het vast ook snel.. Dus Mingo ook.. Dus.. Ook geen optie..
Weer een diepe zucht.. HEt was onmogelijk haar gedachtes te volgen als je niet wist waar het over ging.. Maar ze had het er niet makkelijk mee, dat was te zien..
[/font]
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 18:31:37 GMT
Of het toeval was, opf gewoon het lot, dat was moelijk om te zeggen, maar opnieuw stonden ze tgenover elkaar. 'Je komt hier niet langs,'snauwde Leslie. Mingo zuchtte diep, wreef met zijn hand over zijn slapen en schudde zijn hoofd. 'Moet je nou elke keer dat je me ziet gaan lopen zeiken? Vooruit, ik hap. Waarom amg ik er neit alngs?' De irritatiew droop van zijn gezicht af en hij beantwoordde Leslies blik even kil. 'Je gaat neit naar haar toe. Ik verbied het. Jij en Valaine is zijn klaar!' Hij balde zijn vuisten. Razend.
Plotseling geintersseerd keek Mingo op en zicht over |Leslies schouder naar zijn vroegere metgezellin. 'Is Valaine hier? Had dat dan meteen gezegd. Dan had ik je al eerder uit de weg geslagen en zat ik nu al bij haar.' Hij wierp een enkele blik op Leslie en schoot ervandoor. Grommend volgde Leslie. Vlak voor Valaine opende Mingo zijn mond om haar gedag te zeggen, maar werd neerghaald door Leslie, die vol op zijn rug sprong.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 18:40:14 GMT
Toen Valaine wel héél bekende stemmen hoorde zag je haar ogen een stuk helder worden. Gewoon door het feit dat ze bekende stemmen hoorde, werd ze opgewekt uit haar gedachtes. Vooral omdat die gedachtes grotendeels ook over hen gingen. Toen ze opkeek schrok ze zich half dood door het feit dat ze ongeveer een halve meter naast haar neerkwamen, en nou neit bepaald zacht-zinnig. "Uuh.. Hallo..?" Zei ze etwas verbaast kijkend naar de jongens.. Wat waren ze in héls naam aan het doen..
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 18:52:30 GMT
Mingo gromde en greep met zijn hand de keel van Leslie vast. 'Laat me verdomme een emt rust, Klootzak!' Gromde hij terwijl hij zijn nagels in Leslie vel zette. Leslie grauwde even venijnig terug. 'Kan je vergeten,' zei deze hees, door gebrek aan lucht, voor hij Mingo's arm wegsloeg, waarmee hij zijn eigen keel openhaalde. Hij gromde en staarde naar de rode druppels die op het gras landde, voor hij zich weer tot Mingo richtte, kalm en dreigend. Mingo staarde Leslie een moment lang aan, terwijl kippevel zich over zijn lijf verspreidde.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 18:57:01 GMT
Geschrokken stond Valaine op. Ze wist niet waarover de heren ruzie hadden.. Maar héél vaag.. Had ze wel zo'n vermoede.. Snel ging ze tussen beide in staan. "De eerste die de ander raakt krijgt met mij te maken." Zei ze standvast en zelfverzekerd. Veel zelfverzekerder dan dat ze zich in werkelijkheid voelde. Ze keek eerst naar Mingo, een prettig gevoel ging door haar heen. En toen naar Leslie, een vertrouwd gevoel ging door haar heen. Ze keek van de een naar de ander en weer terug.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 19:01:22 GMT
'Aan de kant,'snauwde Leslie, trillend van woede. Een razernij waar hij al eerder wezens mee had vermoord, maar zelfs nu zou hij Valaine niks aan kunnen doen. Mingo keek van Leslie naar Valaine en zuchtte diep. 'Pure zelfverdeding. Als hij mij aanvalt vraagt hij erom dat ik met hem vecht. Ik zou niks liever doen dan je een plezier te doen, maar...' Hij trok zijn wenkbrouwen vragend op naar Leslie, met een zelfvoldane twinkeling. We kunnen hem hebben. Hij is afgeleid door haar. Je kan hem nu vermoorden! Leslie haalde diep adem en probeerde zijn woede te temperen, maar Mingo maakte het hem nou neit bepaalde makkelijk. Hij wist niet dat de vampanees ook in gevecht was. Niet tegen zijn woede, maar zijn tweede persoonlijkheid.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 19:06:27 GMT
"Uh-uh" Valaine maakte een afkeurend geluidje en schudde haar hoofd. "Ik ga niet aan de kant, voor beide niet. Wat is er aan de hand, waarom vliegen jullie elkaar naar de keel. Geen smoesjes.. Gewoon hele verhaal en de waarheid." Ze zei het op een toon alsof ze het tegen twee kleutertjes had die stout waren geweest. Maar daaraan kon je wel horen dat ze het echt meende. Écht meende.. Dus dat je beter geen geintjes met haar uit kon halen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 19:10:40 GMT
Leslie snoof, opeens weer volledig de luitenant V. 'Hij moet bij je uit de burut blijven, dat weet je. Hij komt heirheen om je weer in te palmen. Dat sta ik niet toe.' 'Waar heb je eht nou over?' Protesteerde Mingo beledigd. 'Ik wist niet eens dat ze heir was. Misschien heb je eht nog neit door, maar je bent hier in Deadshine. VInd je het gek dat je me hier aantreft? Wat meot jij heir eigenlijk? Zeg me nou neit dat je Valaine weer aan eht stalken was.' Leslie voelde een kille blos opkomen en wendde zijn hoofd af. 'Mijn zaken zijn niet aan jou besteed, maar nee, niet vanwege haar.'
Mingo knipoogde naar Valaine en had moeite om zijn lachen in te houden. Leslie gedroeg zich veel te berdacht. Misschien trapte Valaine erin, misschien ook niet. Hij wist ook wel dat Leslie haar neit stalkte, maar toch. De suggestie was er.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 19:20:02 GMT
Valaine keek naar Mingo en glimlachte naar hem. Vervolgens naar Leslie. Lief van hem dat hij dat doet... Maar.. Maar.. Als hij.. als ze het beide zouden weten.. Dan.. Maar.. Verder kwamen haar gedachtens nieteens. Ze keek beide nog een keer aan. Draaide zich plots en razendsnel om, en rende toen weg. Niet op haar aller snelst. Een traan rolde over haar wang die ze weghaalde. Ze wou even ergens alleen zijn.. Dacht ze tenminste.. Misschien was gezelschap goed.. Misschien.. Ze wist het gewoon niet meer.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 22:41:09 GMT
Mingo staarde Valaine geschrokken aan toen ze langs hem heen rende en zonder er over na te denken volgde hij haar. Er was iets mis met haar. Laat haar. Als vrouwen janken zijn ze de tijd niet waard. Als zijn innerlijke vampanees echt voor hem had gestaan had Mingo zijn hoofd van zijn romp gescheiden, maar helaas was het een personlijkheid. Daarom negeerde hij het maar en rende verder. Hij strekte zijn hand, tot die de hare raakte en nam hem vast.
Leslie staarde Valaine geschokt na. ZIjn woede keerde terug toen Mingo erachtr aanschoot, maar iets hield hem tegen om hen te volgen. Hij bleef staan, zijn blik nog steeds op hen gericht.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 22:54:24 GMT
Valaine bleef lopen, maar niet snel genoeg. Daardoor kon Mingo dus makkelijk bij haar komen. Eigenlijk had ze dat kunnen verwachten. Maar ze was er nou niet echt bij met haar gedachte. Toen ze zijn hand voelde, pakte ze die bijna automatisch stevig vast. Ook begon ze rustiger te lopen en veegde ze een tweede traan van haar gezicht. Ze keek achterom onder het lopen, en dan naar Mingo, niet naar Leslie
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 22:58:15 GMT
Mingo liep steeds langzamen om haar te laten stoppen, toen hij haar hand voelde. ZAcht trok hij haar naar zich toe en sleog zijn armen om haar heen. 'Lain, wat is er allemaal aan de hand, liefje?' Hij streek zacht door haar haren en streek met de rug van zijn hand haar wangen droog. 'Je hoegft toch niet te huilen? Het spijt me als het mijn schuld is.' Hij wist dat leslie hen gade sloeg, maar het kon hem niet schelen. Zolang hij maar op afstand bleef.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 23:04:13 GMT
De veilige armen van Mingo en zijn lieve woorden zorgde er eigenlijk alleen maar voor dat ze harder moest huilen. Gelukkig wist ze zichzelf redelijk te beheersen waardoor het af en toe een traantje was. Ze sloeg wel haar armen stevig om hem heen. Het voelde veilig en zo vertrouwd. Ze schudde haar hoofd als antwoord. Het lag niet aan hem.. Nou eigenlijk ook wel.. Of niet.. Beide? Ze wist het niet meer, ze was eigenlijk totaal in de war..
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 17, 2008 23:06:49 GMT
Mingo omhelsde haar stevig en gaf zachte kusjes op haar haren. Hij leit haar even huilen voor hij haar iets naar achter duwde en haar aankeek. 'Lief, wat is er met je ana de hand? Je weet dat je me alles kan vertellen. Alsjebleift, vertel me waarom je zo verdrietig bent. Heb ik iets verkeerds gedaan?' Hij begreep er niks van, maar dat ahd hij bij vrouwen wel vaker. Hij wist alleen dat hij haar neit zo kon zien en er alles aan zou doen om haar te troosten. Dit kon toch neit gaan om de ruzie tussen hem en leslie?
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 17, 2008 23:12:45 GMT
Valaine knikte. Ja tuurlijk was er iets aan de hand.. Dat was toch al wel redelijk duidelijk? Toch? Ze keek hem aan. De make-up die ze voor een keertje op had gedaan omdat ze naar de mensenwereld was geweest, was helemaal uitgelopen. Had hij eigenlijk iets verkeerd gedaan. ''Nee.. Ja.. Nee..... Ik wéét het niet meer!" Snikte ze op een gegevenmoment maar.. Aangezien ze het gewoon weg niet wist.
|
|