|
Post by °°Orange°° on Mar 19, 2008 19:05:55 GMT
'Je bent aan het klooien.' Het was rustig. De stenen kleurden oranje in het licht van de ondergaande zon. De maan stond al aan de hemel en hier en daar schitterde al een verdwaalde ster. De weinige mensen die nog op het plein liepen keken vreemd naar de man die uitbundig in zichzelf aan het praten was. 'Maar hoe kan ik tussen hen kiezen? Ze zijn alletwee zo... bijzonder.' 'Je hebt met Valaine een dochter! Bij haar meot je dus natuurlijk blijven!' 'Ik weet niet bij wie je beter zou blijven, een mens of een V. Je weet dat je hoe dan ook gezeik krijgt. Dump ze beiden.' Mingo schudde vol overtuiging zijn hoofd. Hij was gewent aan zijn inenrlijke vampanees die overal tegen was, maar die vaderlijke, nieuwe persoonlijkheid was nog even wennen. 'Maar jullie snappen het niet! Chrissy is... geweldig. Valaine ook, natuurlijk, maar Chrissy is meer dan gewoon een mens. Ze heeft iets wat me... ik kan het neit uitleggen.' 'Wat je soft maakt ja.'
Het vreemdste aan dit tegen zichzelf praten, was wel dat ze allemaal een eigen stem hadden. De vaderlijke persoonlijkheid klonk nog wel als de echte Mingo, maar de innerlijke Vampanees had een veel hogere stem en snauwde enkel. Meerdere mensen deinsden achteruit of wierpen hem angstige blikken toe. Maar Mingo zag niks. Hij was in gevecht met zichzelf en wist niet zeker of hij zou winnen. 'Blijf bij de meoder van je kind. Dan worden jullie een gezinnetje,' zei de vaderlijke persoonlijkheid vol overtuiging. Nog voor Mingo daar overna kon denken kwam de vampanees er alweer tussendoor. 'Ja tuurlijk!' Sneerde die,' Dat is wat elke vampanees wil, een gezinnetje! Een vampanees is neit gemaakt voor kidenren. Daarom zijn ze niet vruchtbaar. Je zal hen ongelukkig maken! Vlucht!' In pure wanhoop liet Mingo zich op een murtje zakken en begon werkelijk te huilen. Dit was niet meer te harden. Hij werd aangevallen door twee wezens die sterker waren dan hij en dat nog met twee liefdes en een dochter.. het was alsof hij tegen zes mensen vocht, inclusief zichzelf. Hoe kon hij nou iedereen gelukkig maken?
|
|
|
Post by melien on Mar 19, 2008 19:17:43 GMT
Chrissy was weer eens aan het ronddwalen. Ze genoot van de laatste zonnestralen van die dag. Haar ouders hadden haar met nadruk verboden de stad uit te lopen dus was ze maar richting markt gaan lopen. Voor de verandering had ze een keer een spijkerbroek aan en een trui. En bovendien ook nog eens schoenen. Haar blik was op de tegels gericht die onder haar voorbij gleden. Het voelde alsof ze al uren rondliep, maar in werkelijkheid waren het pas tien minuten. Ze voelde zich raar. Ze merkte de mensen om zich heen niet eens op. Haar gedachten waren constant aan het afdwalen. Naar het gesprek met Cate, maar ook naar de avond met Mingo. "Hij is een vampanees... wat denk je zelf? Natuurlijk kan dat nooit iets worden.." De woorden van Cate spookten weer door haar hoofd. Maar ondertussen zag ze telkens weer Mingo voor zich en begon haar hart weer sneller te kloppen. Ze leek haar omgeving pas weer waar te nemen toen ze bijna tegen iemand opbotste. "Sorry.." mompelde ze. Ze bleef stil staan en keek om zich heen.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Mar 19, 2008 19:26:51 GMT
Valaine kwam net uit de stad. Ze was deze dag de stad in gegaan om gewoon wat dingen op te zoeken. Daarom had ze zich ook weer opgemaakt, om er toch nog redelijk als mens uit te zien. Ze had een pet gedragen om zich toch wat tegen de zon te beschermen. En eigenlijk was ze vooral snel van winkel naar winkel gelopen. Of van Gebouw naar Gebouw. Nu het weer avond begon te worden voelde ze zich al een stuk beter. Naja, beter dat dat ze zich een aantal nachten geleden had gevoeld. Het voelde toch goed dat ze het even kwijt was. Al had ze toch nog wel een schuldgevoel. Zonder het echt door te hebben liep ze richting de markt. Haar gedachtes waren echter bij totaal andere plekken. OVer alles aan het nadenken. Ze wist niet goed wat ze eigenlijk moest doen.. Leslie had haar verboden een relatie met Mingo te hebben.. Ze respecteerde Leslie's mening.. En die tijd had ze er naar geluisterd.. Maar of dat toen slim was geweest.. Ze hield van Mingo.. Maar zou Leslie gelijk hebben? Of moest ze gewoon haar hart volgen? Waarom waren die dingen altijd zo ingewikkeld! Waarom was niet alles helder en duidelijk..! Ze zuchte en deed haar pet af. Met haar hand ging ze doorhaar blonde haren.
Na nog even te hebben gelopen keek ze eigenlijk weer om zich heen.. Ze vroeg zich even af waar ze was. En omdat ze zich dat af begon te vragen, zag ze niet goed waar ze liep, en liep ze bijna tegen Chrissy aan. Nog voordat zij sorry had kunnen zeggen, zei zij het al. "Eensgelijken.. Had je niet helemaal gezien.." Zei ze verontschuldigend.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 19, 2008 21:36:43 GMT
'Je verpest alles, dat weet je. Waarom vlucht je neit meeteen? Rren weg, maar de staart tussen je poten, zoals de laffe hond die je bent.' Mingo probeerde de kilheid te negeren van de vampanees en sloeg zijn hadnen tegen zijn oren, alsof hij daarme de stem zou buitensluiten. 'Je moet naar Valaine gaan, dat weet je. Keer terug naar je vrouw en kind en laat dat mens voor wat ze is. Jullie waren nooit bestemd om samen te zijn!' 'Maar ik hou van haar!' Riep Mingo, zijn hoofd schuddend, alsof hij de geesten daarmee verjoeg. De tranen liepen over zijn wangen en hij sloot zijn ogen. 'Laat me met rust. Laat me denken. Ik... ik moet dit zelf hbeslissen!'
Minutenlang zat hij daar te huilen, zijn handen tegen zijn oren, heen en weer wiegend, terwijl de geesten tegen hem schreeuwden. 'Kies voor je vrouw en kind!' 'Dump ze allbei! Vlucht!' HIj hoorde en zag niks. Hij merkte zijn twee geliefden niet op. Hij merkte de mensen niet op die hem vol medeleven aanstaarden. Toen een vrouw op hem af liep en zacht zijn arm aanraakte, slaakte hij een kreet, sprong overeind en deisnde achteruit, compleet in paniek. De vrouw staarde hem aan, haar ogen gericht op zijn rode ogen en de straaltjes die over zijn wangen liepen. Nog steeds merkte hij Valaine en Chrissy neit op.
|
|
|
Post by melien on Mar 20, 2008 7:23:57 GMT
Ze glimlachtte even naar Valaine, maar kende haar niet. Ze wist ook niet zeker of ze haar wel wilde kennen. Haar gedachten dwaalden meteen weer af naar Mingo. Langzamer hand werd ze er toch wel gek van. Het was al een poos geleden sinds ze hem had gesproken, maar het leek net gisteren. Haar moeder waarschuwde haar regelmatig dat ze niet zo moest dagdromen in de winkel. Ze liep weer rustig verder, weer zonder de omgeving echt door te hebben, diep in gedachten verzonken.
Chrissy werd wakker geschud door een kreet. Ze kromp ineen van de schrik. Haar ogen zochten de omgeving af. Het duurde even totdat haar duidelijk werd dat meerdere mensen naar dezelfde richting keken.
Ze bleef staan en draaide zich rustig, een kwartslag. Haar blik bleef rusten op Mingo. In eerste instantie kwam er een glimlach tevoorschijn, maar die werd al gauw vervangen door verbazing. Wat is er aan de hand?? Rustig liep ze naar hem toe.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Apr 14, 2008 6:52:30 GMT
Valaine haalde haar schouders op en wou net doorlopen toen ze een kreet hoorde. Zo heel hard was de kreet niet, voor een mens. Voor een V was die kreet net zo hard al bij een mens naast het oor een bom af laten gaan. Valaine had even de neiging haar handen tegen haar oren te drukken, maar wist dat nog net te beheersen en keek in de richting waar het geluid vandaan kwam. Tot haar grote verbazing was het Mingo die die kreet uit had gestoten. Ze vond het uberhaupt al raar dat hij hier was.. Nogsteeds verbaast en afvragend wat er aan de hand was liep ze richting Mingo. [/font][/size]
|
|
|
Post by °°Orange°° on Apr 14, 2008 16:13:51 GMT
Mingo staarde naar de vrouw. Haar blik was angstig geweest, maar werd al snel medelevend. 'Gaat alles goed?' Vroeg ze hem op zachte toon. Mingo schudde zijn hoofd. 'Hij wil zijn kind in de steek laten voor een meisje!' Sprak vader Mingo kalm, terwijl Mingo's lichaam schudde en schokte. 'Niet waar!' Protesteerde Mingo huilend. 'Ik weet niet wat ik moet. Hoe kon ik weten... hoe moet ik kiezen... waarom?' Hij leit zich op de groind zakken en merkte niks en niemand meer op. 'Dat krijg je, als je met een mens paart. Dat zei ik je al van te voren.' De stemn van de innerlijke vampanees van schel en lacherig. Hij maakte Mingo compleet in de war en nog onzekerder dan hij al was. 'Ik had nooit iemand willen kwetsen. Ik wil ze neit kwijt...' zei hij op zachte toon. De vrouw deed angstig een stap achteruit, keek om zich heen en liep in snel tempo weg. Mingo merkte het niet. Hij was in gevecht met twee kanten van zichzelf, en dan telde hij zijn eigen persoonlijkheid niet eens mee. 'Ik wil ze niet kwetsen,' zei hij opnieuw, terwijl dikke druppels op de grond uiteenspatte.
|
|
|
Post by melien on Apr 15, 2008 16:36:51 GMT
Chrissy versnelde haar pas. Een golf van bezorgdheid ging door haar heen. Wat was er aan de hand? Ze had niet eens door dat ook Vilaine naar Mingo toeliep. Ze negeerde de angstige blikken van de mensen die er langsliepen. Ze negeerde zelfs de waarschuwende gebaren van haar buurvrouw. Het kon haar niet schelen. Bij Mingo aangekomen knielde ze neer op de grond en legde ze een hand op zijn schouder. "Wat is er?" vroeg ze zachtjes. Ze had geen flauw idee wat er gaande was, laat staan dat ze ook maar iets had gehoord van wat hij had gezegd. Allerlei rare gedachten schoten door haar heen. Een klein vonkje angst gloeide ergens op. Waar het vandaan kwam was haar een raadsel.
(ok.. veel slechter kunnen mijn posts niet worden denk ik zo -_-)
|
|
|
Post by ×MeReL× on May 12, 2008 11:34:34 GMT
[Naja melien Vilaine? grrrr "¬¬]
Een stuk rustig dan dat Chrissy dat deed liep Valaine ook op Mingo af. Ze keek wat om zich heen en hoorde de verbaasde en ook wat angstige stemmen. Doordat ze die stemmen hoorde, kon ze niet horen wat Mingo allemaal aan het mompelen was. Uiteinderlijk liep ze ook naar hem toe en knielde aan de andere kant van Mingo neer. ZE keek even nog naar Chrissy en legde toen een hand op zijn schouders. "Mingo, schat, wat is er?" Vroeg ze sussend. Schat was meer een standaard woordje van haar.
[[E-XTRA char er in.. Voor even in dit topic alvast ]] Aleyna & &
In de verte zat iemand op een dak. Haar haren wapperde in de wind en ze keek naar het drietal beneden. Een V, Een Vampanees, en een mens dat met ze omging. Een mooie vangst. Diegene daarboven was een beetje vaag persoon. V's, Vampanezen en ook Vampieren zouden neit weten wat ze was. Dat kwam, omdat ze eigenlijk geen van alle, maar te gelijk ook alles was. Verwarrend was het, en ze wist het zelf ook niet eens. Ze kon alleen beter horen & ruiken, en ze was sneller dan de meesten mensen. Nu had ze een boog in haar hand, en een pijl gespannen. Haar hoofd hing wat schuin en ze kon elk moment de pijl loslaten. Ze zocht een goede plek uit. ZE wou ze nog niet meteen raken. Daarom schoot ze de pijl af. precies tussen de benen van Mingo in. [/font][/size]
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 12, 2008 11:41:42 GMT
'Lain!' De Mingo die valaine aankeek was de vaderlijke persoon. Zijn ogen stonden vrolijk en zijn glimlach was oprecht. Het moment duurde niet alnger dan een aantal seconden, want zijn ogen werden watarig, de glimlach droop weg en de intensiteit waarmee Mingo zijn vroegere metgezellin aankeek was bijna pijnlijk. 'Er is eits mis,'mompelde hij, toen er weer tranen over szij nwangen liep. hij kwam voereind en leip een antal keer heen en weer, zijn ahnden krampend, dan weer gebald tot vuisaten, terwijl hij ene innerlijke strijd vocht. Hij wilde emt Valaine praten, maar dat wilde hij persoonlijk doen. Die andere twee moesten maken dat ze wegkwamen! \De pijl die nog natrilde, op de plek waar de opening tussen zijn benen ahd gezeten, werd neit opgemerkt, door geen van de drie Mingo's. Ze hadden het te druk met zichzelf, met elkaar en met.. jah, vooral met elkaar. Het gevecht begon onhoorbaar, maar werd uiteindelijk een nieuwe schelpartij. 'Ze is geen onwaardig mens!'Krijste Mingo, tegen de innerlijke vampanee,s die vervolgens vals begon te lachen. 'En zij vast ook geen onwaardige V? Je houdt jezelf voor de gek.' De stem kon neit die van Mingo zijn. Die van Mingo was zoveel lager... De vaderljike variant leek knock te zijn gegaan toen mingo zelf de controle weer ahd terug genomen, maar de tweede persoonlijkheid van Mingo was niet zo eenvoudig van zich af te schudden.
|
|
|
Post by melien on May 12, 2008 11:51:12 GMT
Chrissy keek verbaasd van de een naar de ander. Die twee kenden elkaar? Ze schrok zich echter te pletter door de pijl. Ze slaakte een gil. Eerst wilde ze naar Mingo toelopen, maar ze zat versteend naar de pijl te kijken. Toen ze ontdooide keek ze om zich heen om te zien waar die vandaan kwam, maar ze zag niets en niemand. "Mingo... wat gebeurt hier allemaal?" mompelde ze zachtjes. Ze wist dat hij het niet zou horen. Ze snapte alleen helemaal niks meer. Ze stond op en liep weer naar Mingo tegen, ze probeerde contact met hem te leggen. Maar de ruzie die hij met zichzelf scheen te hebben verwarde haar alleen maar meer. "Mingo! Wat is er nou?" Ze wilde weten wat er aan de hand was, het kon haar voor de rest niet schelen, maar ze kon er niet tegen om hem zo te zien lijden.
(wie is dat en waar slaat dat op meessie??? Oo)
|
|
|
Post by ×MeReL× on May 12, 2008 12:29:04 GMT
Dat er iets mis was, zo ver was Valaine inmiddels ook wel. Ze stond ook met hem op en probeerde hem aan te kijken. "Mingo, wat ís er toch aan de hand?" Vroeg ze, terwijl ze nu echt bezorgt aan het worden was. Het was echt niks voor hem om zo te doen, en vooral niet in het publiek. "En met welke praat ik nu." Fluisterde ze nog even heel zachtjes tegen hem terwijl ze hem aan probeerde te kijken.
[Aleyna] Aleyna grijnsde. Het Mens leek ineens behoorlijk opgefokt. De andere twee leken het amper door te hebben. Zonder te weten wíé die mensen waren, spande Aleyna een volgende pijl aan haar boog. Ze mikte, en dit keer mikte ze op zijn benen. Ze probeerde Het been van Mingo te raken, in zijn boven been. Als 2e waarschuwing. Ze spande de boog aan. mikte nog eens. Luisterde naar de wind... En vuurde.
[Aleyna is de dochter van Mingo en Valaine Melientje en mijn nieuwe char, vandaar :] ]
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 12, 2008 12:36:50 GMT
Mingo hoorde niks dan de etter die in zijn oren gilde. Hij voelde de aanval van Aleyna, maar dat was dan ook alles. Het drong neit tot ehm door, nog tot zijn innerlijke vampanees. Mingo rilde en draaide zich opnieuw om, waardoor de tweede pijl vlak langs zijn dij schoot. Ook ditmaal ontging eht ehm volledig. Opeens hoorde hij Chrissy's stem. Het betekende niks. Het was onbekend, tot hij zich omdraaide. Maar de ogen die naar het meisje keken, waren neit de zijne. 'Voedsel!' Krijste de innrelijke vampanees door Mingo's mond. Vervolgens kromp hij ineen, zijn armen voor zijn buik geslagen. Hij zakte door zijn knieen, terwijl hij met zijn vuisten op de grond sleog. Hij legde zijn handen op zijn hoofd en hijgde zwaar, terwijl hij zijn met zijn betraande gezicht omhoog kwam. 'Blijf uit mijn lijf,'gromde hij. Zijn lichaam schokte en de tranen bleven stromen. 'het spijt me,' fluisterde hij. 'Het spijt me.' Hij kon geen antwoord geven op de vragen van Valine, nog op die van Chrissy. De tweede persoonlijkheid vocht terug als een leeuw. In een vlaag van angst, vreesde Mingo dit gevecht te verliezen, maar een gedachte gaf hem kracht. het beeld van Chrissy, dat door de innerlijke vampanees in zijn lichaam werd vermoord en leeggezogen. Het gaf een kracht, maar hij wist niet of het genoeg was.
|
|
|
Post by melien on May 12, 2008 13:08:54 GMT
Chrissy schrok eerst door de pijl waardoor ze achteruit week. Daarna schrok ze nog een keer door Mingo. Ze herkende hem niet. Een weekje geleden was hij zo lief geweest, en nu was hij zo.. zo.. Ze voelde zich niet meer veilig bij hem in de buurt, maar veel eerder bang. Ze keek hem ongelovig aan, een vragende blik in haar ogen. Ze hoorde iemand haar naam roepen maar het drong niet tot haar door. Ze waws te erg met Mingo bezig. Ze merkte het pas toen ze een hand om haar arm voelde. Het was haar vader. Hij wilde haar meetrekken, weg van Mingo. MAar Chrissy trok zich los. Ze wilde niet. Ze wilde bij Mingo blijven, het voelde gewoon raar om nu weg te gaan. "NEe pap." zei ze kortaf toen hij haar weer probeerde mee te trekken. HEt was niet veilig, dat dacht hij tenminste.
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 23, 2008 20:34:53 GMT
Valaine had amper door wat er om haar heen gebeurde, ze was nu vooral even gericht tot Mingo. Ja ze wist dat hij meerdere persoonlijkheden had.. Maar ze wist niet dat het zo uit de hand kón lopen. Dat had ze niet helemaal verwacht. Al had ze het gevoel dat hij zo vooral een gevaar was voor zichzelf dan voor iemand anders. "Mingo.. Mingo..." Ze knipte een keer met haar vingers voor zijn ogen langs in de hoop dat hij wat bij zinnen kwam.
Aleyna kreeg een grijns op haar gezicht. "Leuk.. Nog meer keuze.. iene miene mutten. Tien pont Grutten.." Zei ze grijnzend terwijl ze de Pijl van Mingo naar Chrissy, Naar haar Vader en naar Valaine en weer naar Mingo. Toen schoot ze er een af in de richting van Chrissy en haar vader, en vervolgens eentje in de richting van Mingo en Valaine. Kijk, zo kon zo'n avondje uit toch nog leuk worden ook.
|
|