|
Post by °°Orange°° on Mar 27, 2008 20:47:59 GMT
De wind woelde door zijn haren en blies ze alle richtingen op, maar eht deerde hem niet. Setah en hij waren vrienden. Uiterlijk deed haar niks en hem evemin. Toch voelde eht vreemd. Hij had haar in geen maanden gezien, al was dat voor een V bijna geen tijd. Toch was het lang, voor hun doen. Ze waren zulke goede vrienden, waarom was hij dan zo nerveus?
Lopend, met het zand dat tussen zijn tenen kroop, bekeek hij zijn handen. Ze waren iets ruiger behaard, maar zo blond, dat het bijna niet opviel. Toch had de tranformatie meer lichamelijke veradnringen teweegfgebracht dan eerst. Dat had hij bij Agness wel ontdekt. Zijn baardgroei was ruiger, zelfs al hield hij eht bij, zijn hoofdharen waren dikker, ruiger en donkerder. Zijn pupillen waren bijna pleetjes en zijn ooit eens blauwe ogen waren groener, dankzij de gele ring om de pupil. Zijn lichaam straalde kracht uit, gezond en in topconditie. Hoe zou Setah op hem reageren?
Met een zucht staarde Jason over het water van de zee. Golfjes rolden over het strand, om vervolgens weer terug te worden geroepen door de zee. Hij glimlachte. Alles was zoveel mooier dan eerst....
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 27, 2008 21:01:02 GMT
Setah zigzagde tussen de bomen door, ze vervloekte de takjes die in haar haar bleven steken en er ruw voor zorgden dat er haren uitgetrokken werden, en ze vervloekte haar slaaphaar. Tussen de bomen door kon ze het strans al zien. Het was hier niet zo dicht bebost als enkele kilometers terug, maar nog steeds moest ze goed uitkijken; ze was nou net het type dat even omkeek en al rennende tegen een boom opknalde.
Ze sprong over een struik heen en kwam met een plof in het zand terecht. Ze was nog net zo atletisch als een tijd geleden en had soms van die neigingen.. Ze liep nu rustig verder het strand op en zag in de verte Jason al staan. Rustig liep ze op hem af, al deed ze geen moeite om stil te zijn; ze was een ramp in sluipen, behalve als het echt noodzaak was, alleen dan kon ze het echt. "Hoi" Begroette ze haar oude vriend glimlachend, haar ijsblauwe ogen waren op hem gericht.
Ze keek ook even naar de zee. Ze kwam niet vaak op het strand, maar had daar af en toe wel spijt van. Ze snoof even. Er was iets anders aan de geur die altijd om Jason heen had gehangen, ze merkte dat het niet meer zo vertrouwd was. "Bevalt het V zijn?" Vroeg ze.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 27, 2008 21:05:23 GMT
Jason had haar al van kilomteers afstand horen aankomen en draaide zich langzaam naar haar om. Zijn ogen namen haar op. Het was nog steeds wennen om bekenden te zien emt zijn V zintuigen. Alles aan haar was scherper. Haar donerke haren, haar blauwe ogen... had ze altijd al zo'n zuivere huid gehad? Hij wist het niet, of kon het zich neit herinneren, maar dat deed er ook niet toe.
Hij glimlachte. 'Je moest eens weten. Alsof ik decenia lang doof en blind ben geweest. Er gaat een hele nieuwe wereld voor je open en om eerlijk te zijn, ik mis eht vampier zijn absoluut niet.' Hij leit zijn blik weer gaan voer de zee en voelde zich tot rust komen. Toch zou ze hem aan kunnen vallen en zou hij machteloos zijn. Hij was sterker en sneller, op alle fronten, ten minste tien keer, maar hij zou haar nooit iets aan kunnen doen. Misschien was zeggen dat hij blij was emt zijn verraad geen beste stap geweest. 'Dit voelt gewoon... meer als mezelf,' zei hij, in de hoop het te verzachten.
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 27, 2008 21:13:26 GMT
Setah haalde haar schouders op. "Je moet doen waar je je het fijnst bij voelt" Zei ze. Ze had er absoluut geen moeite mee gehad dat Jason V was geworden, in dat soort zaken was ze niet zo moeilijk. "Alleen jammer dat je niet meer in de vampiersberg te vinden bent." Haar blik dwaalde af naar de zee. Ze kon alles al enorm scherp zien, ze kon zich niet echt een scherper beeld voorstellen. Ze volgde even hoe de golven zich op het land waagden en zich weer terugtrokken, maar na 2 keer vond ze het al weer eentonig worden, al werd ze er rustig van.
"Het lijkt me mooi om eens voor een nacht door de ogen van een V te zien, maar sommig detail heb ik niet eens nodig" Ze huiverde omdat ze eraan moest denken hoe veel erger een dode eruit zou zien door de ogen van een V, die zagen natuurlijk veel scherper. "Maar je hebt me niet laten komen om over je V zijn te praten, toch?" Vroeg ze, om maar weer op onderwerp te komen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 27, 2008 21:19:31 GMT
'Eigenlijk wel,' lachte Jason en schudde zijn hoofd. Zijn stem klonk nog steeds hetzelfde en eigenlijk was hij vrij weinig verandered. Zeker qua persoonlijkheid, al lachte hij nu vrijer dan eerst. 'Ik wilde je vragen... jij en Darren zijn zo close... Inmiddels al metgezellen neem ik aan...' HIj zuchtte en sloeg zijn ogen neer, om zich vervolgens om te draaien naar Setah. 'Ik vind eht vreselijk dat de vriendschap tussen Darren en mij zo verbroken is. Ik vroeg je hier, om je te vragen hoe het nou tussen ons zit. Volg je darrens voorbeeld?'
Stilte. Een moment wist hij niks meer te zeggen en ook zijn hersens stonden stil. Plotseling ontglipten de woorden hem, die hij niet eens had bedacht. 'En om je te vragen, of jij eens kan pijlen bij Darren hoe eht nou tussen hem en mij zit.' Laf. Anders kon hij het niet omschrijven. Waarom neit gewoon Darren erom vragen? Face tot Face? Eigenlijk was eht antwoord vrij simpel: Omdat Setah hier toch was.
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 28, 2008 6:43:09 GMT
"Tjah.. " Setah keek even naar de grond. "Metgezellen nog niet maar.." Ze luisterde even naar de vraag van Jason. "Ik onze vriendschap niet verbreken omdat je nou toevallig van soort bent veranderd, dat weet je zelf hartstikke goed" Ze keek Jason doordringend aan. Ze maakte zich niet kwad over dat soort dingen, maar vond het niet echt leuk als iemand van haar dacht dat ze dat zou doen. "Ik zal het even aan Darren vragen, binnekort gaan we een tijdje weg.." Ze keek Jason weer aan. "We hebben nog veel bij te praten." Jason was bijvoorbeeld nog niet op de hoogte gesteld van haar broer, die een vampanees was, en weer terecht.
Ze plofte neer in het zand, het voelde koel aan, maar wel fijn. Haar Zeis legde ze naast zich neer.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 28, 2008 19:31:05 GMT
JAson glimlachte en knikte. 'Mijn verontschuldigingen daarvoor,' zei hij met ene grijns, op een beleefde toon. 'Ik ken je beter dan dat, dat is waar. Toch ga je je zorgen maken, als iedereen je vreemd aankijkt. ik heb jou ook nog een hoop te vertellen, maar begin jij eerst maar. Ik ben wel benieuwd wat voor excuus jullie hebben dt jullie nog steeds geen metgezellen zijn. Leg me dat maar eens uit.' HIj liet zich naast haar neerzakken en voelde zich weer veilig. Ze was niet anders, en hij ook niet. Ze was alleen... nog meer Setah dan ooit, hoe vreemd dat ook was.
Langzaam dwaalden zijn gedachten af naar de tijd in de vampier berg. De dagen en nachten daar... eigenlijk miste hij dat wel, ondanks ddat hij tegen iedereen zei van niet en op dat moment betrapte hij zichzelf op een nieuwe leugen.
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 30, 2008 10:04:48 GMT
"Dat excuus komt later" Setah grijnste. "Ik heb je wel eens verteld over hoe mijn verleden was, toch?" Vroeg ze. "Ik heb je toen ook verteld over mijn broer, waarvan ik dacht dat hij dood was" Ze staarde voor zich uit. Naar de golven en de glinstering van de maan erin. "Ik heb hem, een of twee maanden geleden, weer gevonden, om het zo maar te noemen" Ze viel weer even stil, en wachtte op de reactie van Jason. Nog steeds staarde ze naar het water dat zich steeds weer iets verder terugtrok, het was eb. Ze keek even naar haar zeis, en hoe de wind met de linten ervan speelde en dacht even na. Jason leek veranderd, meer vrij dan al die keren ervoor, wederom vroeg ze zich af hoe het was om V te zijn.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 30, 2008 11:46:59 GMT
'Terug gevonden? Setah, wat geweldig voor je!' Hij was oprecht blij voor haar. Hij wist nog hoe erg ze ermee had gezeten. Hij wist weinig van tweelingen af, behalve dat ze zich nog maar een half mens voelde zonder elkaar. Dat wist hij van Shin, maar kon zich er ook wel eits bij voorstellen. Hij glimalchte naar haar en kon het niet helpen om haar toch nog even te omhelsen. 'Waar is hij al die tijd geweest?' vroeg hij, toen hij haar weer losliet. 'Jullie zullen ook wel een hoop hebben moeten bijpraten.' Vreemd hoe je kon veranderen in korte tijd. De laatste keer dat Steah hem zag was hij een vampier en de laatste keer dat ze haar broer zag was hij een mens...
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 30, 2008 12:17:03 GMT
"Dankje" Setah glimlachte. "Het enige is.. Dat hij een vampanees is" Zei ze. "Je weet dat de vampanezen ons dorp aanvielen toen we 8 waren, toch?" Vroeg ze aan Jason. "Een van de vampanezen, Morton, met die naam ben je vast bekend, heeft hem gedwongen, en anders zou Seth gedood worden, hij was acht dus hij nam het bloed aan, en nu is hij vampanees" Haar stem klonk heel anders dan daarnet, kalm en beheerst, maar met een vleugje verdriet.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 30, 2008 16:22:36 GMT
Jason schrok daadwerkelijk. ...en nu was hij een vampanees, maakte hij de gedachte af en schudde ongelovig zijn hoofd. 'Ik snap dat hij als kind de keuze niet anders had kunnen maken. Het moet vreselijk voor hem zijn. Als hij zo erg op jou lijkt als ik denk dat hij doet, dan zal hij zich wel vreselijk voelen over het moorden van mensen.' Zijn stem was zacht en vol medeleven./ Dan vond je na al die tijd je tweeling broer terug en dan ontdekte je zoiets... 'Maar hoe gaat het verder tussen jullie nu? Kunnen jullie nog gewoon met elkaar omgaan, of zit er toch enige haat?' Hij negeerde het Morton stuk. Nog een reden om die klootzak te vermoorden en emt zijn darmen te gaan touwtje springen...
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 30, 2008 16:54:09 GMT
"Hij vind het ook vreselijk, maar hij kan niet anders" Zuchtte Setah. Ze porde wat afwezig in een hoopje zand. "We kunnen wel gewoon met elkaar omgaan, maar als er oorlog uitbreekt tussen de vampanezen en de vampiers kan ik hem niet meer zien" Ze pakte een hoopje zand en liet de korreltjes door haar vingers heenlopen. "Ik vroeg me af of jij iets voor hem zou kunnen doen, je bent V, toch? Misschien kan je zorgen dat hij ook een V word? Dan kan hij stoppen met moorden en.." Seth had haar al eens verteld dat hij alleen nog een V kon worden, en dat hij dan van het moorden af zou zijn, en weer van die huidskleur enalles af kon komen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 31, 2008 14:41:38 GMT
Jason keek verrast op. 'Ja... ik denk dat dat mogelijk meot zijn. Ik twijfel er neit aan dat hij een goede V zou worden, hij is tenslotte jouw tweeling broer...' Het verwarde hem. Hij had verwacht dat Setah hem zou haten voor eht V-zijn en nu vroeg ze hem of hij haar broer erin kon veranderen... het voelde zo... vreemd. 'Je weet...' zei hij langzaam. '... dat het zijn dood kan worden, toch?' De selectie werd niet alleen gedaan door de V's en Shin, maar ook door de wolven. Als zij hem niet zouden accepteren, dan zou hij sterven. Niet dat hij dat verwachtte. 'Ik zal hem eerst meoten ontmoeten en testen,'mompelde hij. Even overwoog hij of hij Leslie zou vragen om het te doen. Dat werd iets langer dan even, en ook meer dan overwegen. Hij was er bijna van overtuigd dat hij dta moest doen...
|
|
|
Post by mistrefall on Mar 31, 2008 15:33:39 GMT
Setah keek Jason aan. "Ik denk dat Seth liever zou sterven dan een vampanees te blijven voor nog een lange tijd" ze bleef hem aankijken. "Ik kan een afspraak regelen, of je kan proberen een loopjongen te sturen, al is hij nogal lastig te vinden, aangezien hij zich vaak terugtrekt op plaatsen waar hij alleen kan zijn of kan oefenen.." Ze wist zelf maar drie van de plaatsen waar hij graag kwam.
"Ik kan voor volgende avond nog iets regelen, als je zou willen" Na een korte stilte en een beetje staren naar de zee keek ze Jason wederom aan. "Hij is sterk genoeg, dat weet ik zeker" Al was Seth misschien wat teruggetrokken, hij had een even groot soorzettingsvermogen als zijn zus.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Mar 31, 2008 17:26:21 GMT
Jason schudde lachend zijn hoofd. 'Het gaat niet alleen om rkacht. Het gaat om talent in vechten, inzicht en creativiteit. Wij zijn een elite ras. Het gaat niet alleen om brute kracht. We zijn geen holbewoners. Ieder van ons meot kunnen lezen en meer in zich hebben dan enkel de wil voor macht. Je moet geen V worden omdat je sterker wil zijn.' HIj dacht even na en schudde toen zijn hoofd. 'Ik heb wel een vriend die hem zal vinden. Ik denk dat ik hem maar om hulp ga vragen.' {ik ga ff topic maken waarin Mingo naar Seth zoekt }
|
|