|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 11, 2008 17:34:15 GMT
Cole deed een stapje dichterbij. Oke, hij was ongeveer een kop kleiner dan Sebastian, misschien iets minder dan een kop, maar hij had het volste vertrouwen in zichzelf. Hij had voor hetere vuren gestaan, en hij liep toch ook nog levend rond? Nou, dan zou dit ook geen probleem opleveren, nam hij aan. Hij grijnsde even en keek Sebastian aan. "Nou, aan jou de eer om me te vermoorden, mijnheer Latesh" zei hij dan snerend en stak zijn handen in zijn zakken terwijl hij Sebastian aankeek. "Als je het kan dan" voegde hij er dan grinnikend aan toe.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 11, 2008 17:42:06 GMT
Sebastian sloot zijn ogen en kneep deze dicht waarna hij zijn hoofd in zijn nek legde alsof hij zonet had gehoord dat hij een week lang naar zijn moeder moest toegaan om op haar te letten. Hij opende deze weer meteen en stond recht terwijl hij met een redelijk vriendelijke blik in zijn fletse ogen naar Cole keek. "Jongeheer Cullen, hoewel je waarschijnlijk ouder zult zijn dan mij... Ik zou het een genoegen hebben gevonden. Maar mijn werk staat nu eenmaal niet toe dat ik onschuldig uitziende mensen vermoord.." grijnsde hij dan. Achter hem hoorde hij Vervara blaffen alsof ze wilde zeggen: 'Laffaard!'. "Goed, Colletje je krijgt je gevechtje. Heb je enige voorkeur voor een soort? Wapens? Blote handen? Met of zonder regels?" mompelde hij op een nonchalante toon. Nergens liet hij merken dat hij hier dik tegenop zag. Hij was overhaald geweest door een hond. Gekker dan dat kon je hem niet verklaren.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 11, 2008 17:47:02 GMT
"Het zal me een genoegen zijn" mompelde Cole gepikeerd, door het uitstellen. Hij moest zijn frustratie ergens op uit leven. Zijn blik viel op een enorme vaas, die er toch niet meer heel erg sterk uit zag. Zonder erover na te denken gaf hij er een enorme trap tegen, waardoor het porselein in stukjes brak. Uiteindelijk wierp hij weer een blik op Sebastian en glimlachtte beleefd naar hem 'Ik was even afgeleid" merkte hij dan op terwijl hij zich begon uit te rekken "Ik heb geen voorkeuren. Jij mag beslissen". In ieder geval gebruikte hij geen projectiel wapens, zoals geweren.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 11, 2008 17:51:44 GMT
Het feit dat Cole geen voorkeur had klonk als muziek in Sebastians oren. Het kon gewoon niet beter uitkomen. Hij grijnsde breed voordat hij zich een meer bedreigendere pose aannam. "Geen regels." verklaarde hij snel. Hij keek om naar de vaas en rolde met zijn ogen. Wat wilde de jongen doen? Hem intimideren? Dan had hij wat meer vriendjes nodig, moest wat spieren kweken en groeien. Hij kon er enkel afkeurend om schudden met zijn hoofd voordat hij de boksbeugels nogmaals controleerde. Dit zou een gevaarlijk gevecht worden, voor Sebastian in elk geval.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 11, 2008 18:08:11 GMT
"En geen geweren" voegde Cole er simpel en toe en keek Sebastian bestraffend aan alsof hij verwachtte dat de man vanuit iedere zak in zijn broek en andere kleding een gevaarlijk pistool zou gaan toveren. Hij zette zich schrap op de grond en bleef Sebastian strak aankijken. Hij had het volste vertrouwen in zichzelf, maar dat hij eigenlijk altijd. Alleen de boksbeugels van Sebastian baarden hem een beetje zorgen, maar hij had zo het idee dat hij dat wel zou overleven.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 11, 2008 18:13:28 GMT
Sebastian zuchtte diep en rolde met zijn ogen. "Zoveel hersens zitten er niet in die kop van je, ofwel? Als je geen geweren mag gebruiken dan zijn er wél regels. Als we het zo gaan spelen kan ik ook evengoed zeggen geen tanden maar dat zal ik niet doen. Ik weet toch al sowieso dat jullie niet veel anders hebben om mee te vechten." verzuchtte hij dan voordat hij zijn handen zachtjes op de schouders van Cole legde en hem dan wat uit zijn buurt duwde. "Verschuif even. De bank staat in de weg. En de hond... Zodra jij wat in de buurt komt van Ver zal ze bijten." verklaarde hij met een gemene grijns waarna zijn uitspraak versterkt werd door een grommerige blaf van Vervara die nog steeds plichtsgetrouw op de koffer lag. Op een macabere toon begon hij zijn vingers te kraken voordat hij weerom controleerde of de boksbeugels nog fatsoenlijk op hun plaats zaten. Mocht hij beginnen te verliezen kon hij zijn metalen kettingriem nog gebruiken of de stukjes porselein. Die twee zaken had hij binnen zijn directe omgeving.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 11, 2008 18:24:09 GMT
"Nou, dan wél geweren" antwoorde Cole, geërgerd door het feit dat Sebastian het altijd zo goed wist te weten. Hij snoof even en gaf een mep tegen Sebastians arm toen die zijn handen op zijn schouders plaatste, en staarde de man met een donderende blik in zijn blauwe ogen aan. "Blijf.. van me af" siste hij en strompelde richting de bank, die hij zonder moeite een paar meter weg schoof. De poten maakten een krassend geluid over de betegelde vloer. "Je hond moet geluk hebben als die dit overleefd" snoof hij, maar hij had ergens wel een zwak voor honden, sinds Fria zijn been bijna had doorgebeten.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 11, 2008 18:39:36 GMT
"Uitslover!" siste Sebastian tussen zijn tanden door toen hij zag hoe Cole de bank verschoof. Hij schudde enkel zachtjes met zijn hoofd. "Straks zal ik je wel op een andere manier aanraken, Mister Cullen." sneerde hij op een sadistische toon hoewel hij er niet al te zeker van was hoe hij dit ging overleven. Maar zijn drang om te overleven was groot en dus zou hij alles uit de kast halen om Cole te overwinnen of in elk geval om het gevecht stil te leggen. "Vervara is sterker dan je denkt, jongen. Dobberman Pinchers staan erom bekend dat ze snel bijten maar niet snel loslaten en vechten tot de dood." grinniktte de Fransman dan voordat hij zich klaarzette om te beginnen met vechten.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 12, 2008 6:32:01 GMT
"Dat betwijfel ik sterk" antwoorde Cole geïrriteerd terwijl hij zijn handen in zijn zakken stopte en voelde of hij daar een of ander wapen had. Het enige wat hij vond was een pakje kauwgom, wat hij op de grond smeet. Vervolgens vond hij een zakmes, en klapte het langzaam uit voor Sebastians ogen. Hij wierp een blik op Vervara en besloot dat dat nu het dier was dat de eer had op zijn top 1 plaats te staan van meest gehate dieren. En dat waren er veel, want Cole had een hekel aan ieder dier dat rondliep.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 12, 2008 6:57:32 GMT
Ongeïnteresseerd smakte Sebastian enkele keren met zijn tong terwijl zijn doffe ogen elke beweging van Cole in de gaten hielden. Hij zag hoe het pakje kauwgom over de grond schoof om ergens in de kamer te belanden en dan zag hij het zakmes. Hij grijnsde er enkel om. Zelf had hij ook nog wat trucjes achter de rug maar daar zou hij nu niet mee uitpakken. "Ben je klaar, bloedzuiger?" zuchtte hij dan en moest even lachen om zijn eigen (flauwe) mopje voordat de serieuze blik weer op zijn gezicht stond en hij alle kansen afwoog dat hij het hier redelijk ongewond vanaf zou brengen.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 12, 2008 11:17:42 GMT
"Bespaar me die ongelofelijke flauwe humor van je, wil je?" zei Cole geïrriteerd. Hij was in een pesthumeur. Hij begon zich langzaam uit te rekken en zwaaide wat heen en weer met zijn armen, terwijl hij keek naar alles wat Sebastian deed. "Want ik heb geen behoefte om 'dood' te gaan van het lachen, dank je vriendelijk". Zijn blik ging even naar de knipperende kroonluchter boven zijn hoofd, die een zwak wit licht verspreidde. Als dit hotel een keer werd opgeknapt zou het best wel aangenaam zijn, behalve dat de vampanezen hier rondhingen.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 12, 2008 12:21:58 GMT
Sebastian snoof enkel spottend en wendde zijn blik af voor een seconde ofzo. "Je bent niet verplicht om ernaar te luisteren, Vampier." kaatste hij terug. Zijn humeur werd er ook niet al te beter op. Wakker gebeld worden om een klant zijn spullen te geven en dan komt die niet opdagen om uiteindelijk opgescheept te zitten met een vampier die kennelijk graag wilt vechten. "Geloof me, Mister Cullen. Ik ga hier nog eerder dood van verveling dan dat jij sterft van het lachen." gromde hij op een sinistere toon. Hij was het wachten beu. In een snelle beweging greep hij een van de porseleinen brokken op van de grond en wierp deze richting Cole. "Komop! Waar wacht je op?!" riep hij duidelijk ongeduldig.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 12, 2008 12:28:55 GMT
Cole buktge zich in een fractie van een seconde en hoorde pas veel later de scherf uit elkaar barsten tegen de muur. Verwronderd keek hij op en draaide zich even om, en keek naar de scherf die nu in kleine scherfjes uiteen lag bij de muur. "Oh" was het enige wat hij zei, en het volgende moment liep hij al richting Sebastian. Nog niet abnormaal snel, maar op het tempo van een normaal mens. Want hij had besloten alleen zijn vampierkrachten te gaan gebruiken als de nood echt hoog was. Hij grijnsde breed en keek Sebastian aan, en liet het zakmes weer in zijn broekzak glijden. Plotseling greep hij naar Sebastians keel met beide handen en probeerde deze dicht te knijpen "Dat is voor het verpesten van mijn avond!" knarstte hij tussen zijn tanden door.
|
|
|
Post by Sebastian Claude Latesh on Apr 12, 2008 13:04:52 GMT
Sebastian knipperde even met zijn ogen toen hij zag dat Cole buktte voor de scherf op zo een snelle manier. Toen pas herrinerde hij zich het Flitten of hoe ze het ook noemde. Hij had het terloops opgevangen met een van zijn vriendjes die een vampier persoonlijk kende. Wel hij kende er nu ook eentje enkel niet in de manier dat hij dat zou willen. Hij voelde hoe de beide handen van de jongen zich om zijn keel grepen en die langzaam dreigden af te sluiten. Hij reageerdeer meteen op door met de boksbeugel in zijn maag te slaan terwijl zijn andere hand hetzelfde probeerde te doen met Coles keel. "Wie begon hier vijandig te doen, kind?" grijnsde hij op een hese manier doordat zijn luchttoevoer werd afgesloten.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Apr 12, 2008 20:27:45 GMT
Cole snoof en kneep nu op volle kracht door. Helaas voor hem werd die kracht wat afgeremd toen Sebastian hem met de boksbeugel in zijn maag mepte. Even klapte hij dubbel van de pijn en maakte een soot van kreunend grommend geluid. Tenminste, zo klonk het en tussen die twee dierlijke geluiden zat het in. "Wie stond hier in de weg, weerwolf?" mompelde hij terug en was gedwongen een stap naar achteren te doen toen Sebastian met de boksbeugel op zijn keel wou slaan. Hij had nog geen behoefte zijn keel te verliezen, dus moest hij het nu maar rustig aan doen.
|
|