|
Post by °°Orange°° on Jul 8, 2008 14:58:48 GMT
jason kon daar alleen maar ahrder om lachen. 'Doe neit zo raar. Ten eerste zou een jongen wel gek zijn om je af te wijzen en ten tweede, stel hij doet het, wat dan nog? Zijn verlies, neit eht jouwe.' Hij liet zijn blik gaan over de buiten lucht, voor zover dat mogelijk was en glimalchte in zichzelf. Zijn hand lag weer naast zich. Hij had e ook geen reactie op verwacht en ook geen idee welke hij dan had gewild.
|
|
|
Post by Cherry blossom on Jul 9, 2008 13:35:35 GMT
"Je bent te aardig" mompelde Katie met een kleine glimlach. Uit het niets gaf ze Jason een kleine knuffel voordat ze opstond uit de oncomfortabele plek om te zitten. "Misschien moet ik inderdaad maar iets doen" Uiteindelijk grijnsde ze "In ieder geval ben ik weer vrolijk!" en eigenwijs maar dat was ik al dacht ze erbij.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jul 13, 2008 19:04:19 GMT
Jason lachte en nam de knuffel tevreden in ontvansgt. 'wel nee. Je verdiend iemand die je eens goed de waarheid verteld. Ach, dat effect heb ik wel vaker op mensen. komt omdat ik zelf altijd vrolijk ben. Waarom zou je je zorgen maken? Het leven kan zo krot zijn.. soms valt het tegen, soms valt het mee. Soms voelt het slecht, soms voelt eht geweldig. Neem eht zoals het is, wetend dat het nooit blijft zoals het is.' Hij wist waarom ze zich naar voelde. Als weerwolf was ze onzeker, maar ze moest neit vergeten dat ze dat maar een maal per maand was en dan alleen de nacht.
|
|