|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 16:54:48 GMT
"We zullen zien" het klonk net alsof Franklin de woorden niet eens hoorde van Leonard. Hij had nu geen woorden meer nodig alleen zijn geliefde bijl. Vaag keek hij op toen Leonard zijn wapens leek weg te gooiden. Pas toen hij door had dat ze op hem af kwamen schoot hij snel weg voor de messen. Dat ze als boomerang zouden werken had hij niet verwacht van de messen. Een extra stap nam hij toen de tl-buis naar beneden kwam. Enkele vonkjes voelde hij over zijn lichaam gaan ookal dat hem weinig deed dan rode vlekjes achter laten.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 25, 2008 18:24:35 GMT
"Zo doet Leonard Linge dat" mompelde Leonard tevreden en staarde tussen de vonkende elektricitieitsdraden door naar Franklin, met een kinderlijke grijns op zijn gezicht. "Nog steeds zo'n zin". Hij stak zijn hand uit om het mesje op te vangen en borg het tevreden op in zijn borstzakje. Toen hij dat gedaan had keerde hij zijn hoofd weer naar Franklin en trok zijn wenkbrauwen op.
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 21, 2008 13:38:39 GMT
"Hoe laag" riep Franklin geirriteerd. Ongeduldig liep hij heen en weer zoekend naar een weg, maar tevergeefs. Uit zijn mond glipte een serie van scheldwoorden bedoeld voor Leonard. Had hij eindelijk Leonard waar hij hem hebben wou kon hij er niet meer bij. "Kom hier en vecht" schreeuwde hij kwaad. Snel was hij alweer bij de muur van draden tussen hem en Leonard. Uit een wanhoop poging probeerde hij de draden weg te trekken. Jammer genoeg was het een minder goed idee sinds hij ervan gelijk een stroomschok kreeg. Automatisch deinsde hij ervan achteruit lichtelijk schuddend met zijn hand.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Sept 21, 2008 15:05:46 GMT
"Liever laag, dan dood" merkte hij simpel op en haalde zijn schouders op. Tevreden leunde hij tegen de muur aan maar wierp een blik op het water, waar nu ook een draad vlak boven het oppervlak zweefde. Hij had een waar elektronisch rampenveld geschept, waar hij zelf ook redelijk in gevangen zat. Desondanks was hij blij dat Franklin nu niet bij hem in de buurt kon komen, want hij hield niet van vechten. "Probeer jij nu nog maar eens bij me te komen" merkte hij vrolijk op en grinnikte.
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 21, 2008 16:21:03 GMT
Alleen een lage grom wist Franklin nog uit te brengen. Zijn gezicht schoot alle kanten op zoekend naar een andere weg. Het water kon in iedergeval niet meer sinds de stroomdraad daar in lag. Een duik daarin kon dus dodelijk worden zelfs voor vampanezen zoals hun. Tussen de draden door kruipen was geen optie zelfs niet voor zijn lengte. De enige optie zou zijn door de muren heen, maar dat zou dan wel wat tijd kosten. "Wat jammer nou dat je ook niet weg kan" grinnikte Franklin toen het hem op viel dat Leonard ook 'gevangen' zat. De situatie leek gelijk al wat minder erg in zijn ogen. Tijd genoeg voor hem om een nieuw plan te bedenken.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jan 1, 2009 21:29:25 GMT
"Ik heb een enorme hoeveelheid geduld" zei hij met een stalen gezicht, waar geen glimlachje vanaf kon. Hij bekeek Franklin eigenlijk en trok zijn bovenlip op als teken van afgunst, walging bijna. Hij snoof even, een vreemd geluid ontsnapte door zijn neusgaten. "De vraag is alleen of jij dat geduld op de proef wilt stellen. De vorige keer, naar mijn weten, leed je een bitter verlies". Oké, dat was met de hulp van Morton, maar dat melde Leonard er niet bij. Dat was informatie die hij niet nuttig achtte, en daarbij was het nogal confronterend.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jan 2, 2009 13:25:02 GMT
"Dat zeg je nu misschien wel, maar jij zit ook nog steeds hier zonder een uitweg" riep Franklin uitdagend. Enkele stappen zetten ging hij richting Leonard voor dat hij de draden aanraakte. Op die plek ging hij zitten. Zijn ogen waren nog steeds strak gericht op Leonard. "Trouwens deze keer ben je alleen, geen Morton om je te beschermen. Zo goed als ik me herriner ben je geen held als het komt op puur vechten" Riep Franklin vermakelijk terug. Het was misschien dan wel een benarde situatie maar één van zijn ergste vijanden had het zelfde probleem.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jan 2, 2009 17:10:25 GMT
"Ik geloof dat dat ook voor jou geld, ijn vriend' antwoorde leonard met een enorme overdreven beleefdheid waarvan zijn stem doordrenkt was. Het tweede ding wat Franklin zei zorgde ervoor dat Leonard zijn lippen optrok en een naar raspend geluid maakte met zijn keel waar menig iemand de nodige hoeveelheid kippenvel van zou krijgen. Hij krastte met zijn nagels over de vloer, maar deed een stap achteruit. Puur zelfbehoud. Met zijn absurd lange nagels streek hij even over zijn zwarte golvende haar, met de pluk grijs/wit haar aan de voorkant terwijl hij nadacht over zijn opties. Zijn tactiek was nu gewoon te blijven praten. Hij schonk Franklin een, niet gemeende, glimlach. "Maar waarom zou je dat je oude vriend aandoen?"
|
|
|
Post by Zhavirah on Jan 3, 2009 18:45:45 GMT
"Dan word het een kwestie van wie het grootste geduld heeft mijn vriend" kaatste hij terug. Hijzelf irriteerde zich meer aan het beleefde gedrag van Leonard met zijn 'vriend' het was overduidelijk dat deze twee alles waren behalve vrienden. "Ik heb geen idee, misschien om dan van je af te zijn. Eindelijk één vampanees minder die de hele clan tot schande maakt? Het is maar een gokje" antwoorde Franklin terug. Misschien was zijn geduld toch iets minder goed dan die van Leonard. Hij zou strak wel een muur inslaan en dan zo naar Leonard komen. Een andere manier was er toch niet. Al de andere paden waren ingestort dankzij Leonard.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jan 5, 2009 8:20:14 GMT
Hij fronsdde zijn wenkbrauwen en trok zijn lippen iets op, zodat een rij witte tanden zichtbaar waren. Leonards manier van dreigen. Als hij boos werd, maar dan ook echt boos, kwam er een dierlijk instinct in hem naar boven. Daar kon hij niks aan doen, dat gebeurde gewoon.
Hij streek weerom met zijn vinger over de gladde tegels en lachtte sarcastisch "ík, een schande voor de clan? Laten we de rollen weer goed omkeren, jongen. Jíj bent de enige schande voor de clan. Iedereen weet dat je stiekem aardig loopt te doen tegen V's en andere". Hij keek Franklin hooghartig aan en stak zijn hand in de versleten zakken van zijn jas.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jan 5, 2009 22:47:41 GMT
"Ja jij een schande" Herhaalde Franklin hem na. Eigenlijk had hij niet eens zin om op Leonard in te gaan. Hij zou het toch niet begrijpen. Leonard was van de nieuwere levensstijl van de vampanezen. Één die in oorlog was met iedereen die geen vampanees was.De stichter hiervan was Morton, zo goed als hij wist. Ook al was die Steve ook wel aanstootgevend voor deze generatie. "Laten we het erop houden dat ik bij die V in het krijt sta. Trouwens vampanezen zijn niet de personen die over deze wereld zouden moeten heersen. Zo heeft mijn mentor het me geleerd in de oude jaren. De tijd dat nog niet elke vampanees krankzinnig was. Franklin wist dat deze woorden gewaagd waren om te spreken tegenover Leonard. Maar het was zijn mening en geen één woord was gelogen.
|
|