Post by RustyAllard on Jul 22, 2008 14:36:55 GMT
[glow=blue,2,300]Marko McBaylor[/glow]
Volledige naam: Marko McBaylor
Roepnaam: Marko
Bijnaam: The Avenger
Leeftijd uiterlijk: 21
Echte leeftijd: 192
Geslacht: Mannelijk
Pb Naam: Scott Speedman
Pb avatar:
Beschrijving uiterlijk:
Scarred for live: Marko's gezicht is misschien wel redelijk ongedeerd gebleven door de jaren heen. Op hier en daar een vaag krassetje na, en een groter litteken achter zijn oor. Maar als Marko zijn shirt en/of broek laat zakken zie je dat de rest van zijn lichaam alles behalve littekenvrij is. Hij heeft een groot litteken op zijn borst, waarnaast een brandmerk van een famillie staat, wie into the vampierjagers is zou erin het teken van een van de grotere jagersfamillies herkennen. Dit teken kreeg Marko toen hij nog maar klein was.
Tatoeages: Marko heeft 2 grote tatoeages. Op iedere arm 1, ze zijn practisch identiek. Het zijn 2 tribals, in vlammenvorm. Deze tatoeages heeft Marko nauwelijks 2 jaar geleden laten zetten. In de tatoeages zit 1 heel belangrijk detail verwerkt, een soort kruis. Wat wijst op Marko's ouders, die strenggelovig waren.
Bouw en spiermassa's:
Marko is van middelmatige grote met 1.85. Relatief gespierd, als je het vergelijkt met een mens. Vooral als je naar zijn beenspieren kijkt. Die door Marko's vechtstijl behoorlijk getraind zijn. Als je zou onderzoeken zou je merken dat er 1 bepaald punt is in zijn lichaam dat zwakker is, dat is een plekje op zijn buik, waar een scheurtje is ontstaan. Marko heeft ook regelmatig redelijk erge buikkrampen vanwege dit plekje.
Hoofd:
Marko heeft een redelijk knap gezichtje. Met zijn bruine ogen en erg donkerblonde haar. Marko heeft wel redelijk dikke wenkbrauwen maar dat maakt hem niet zoveel uit. Marko's baard groeit aan de andere kant doordat hij V is best wel erg snel, en als Marko een week niet scheert is het al te zien. Soms laat hij ook een baardje staan.
Kledingstijl:
Marko draagt over het algemeen een gewaad over zijn kleren, naja, gewaad, lange zwarte jas met een capuchon voor over zijn hoofd. Daaronder draagt hij vaak óf niks, of een t-shirt, de broeken die Marko draagt zijn ook zwart over het algemeen, en altijd wijd, sommige dagen draagt hij kettingen aan zijn kleding, andere dagen niet. Als je een menselijke naam aan zijn kledingstijl zou moeten geven, zou het naar Gothic neigen. Ook omdat hij altijd een hanger met een kruisje eraan draagt
Familie (als je die hebt):
Steve McBaylor (rip 1962) Marko's oom en voogd, van zijn hele famillie kende Marko Steve het beste. Steve was een avontuurlijke en slimme man, die Marko zeer geïnspireerd heeft. Steve is ook bekend bij de vampieren, omdat hij een generaal was. Steve is tragisch ten einde gekomen, door een vampierjager.
Soort: V
Van wie bloed gehad: Steve McBaylor
*Oorspronkelijke soort {mens/{1/2}vampier/{1/2}vampanees: Mens --> Vampier
Volledig bloed (ja /nee): Ja
Innerlijk (minstens 6 eigenschappen, waarvan 2 negatief, uitgebreid!!!)
Aardig, Spontaan:
Deze 2 spreken voor zich. Marko doet tegen veel mensen erg vriendelijk, tenzij jij het niet doet, dan heb je een klein probleem met zijn persoonlijkheid geraakt, maar daarover later meer.
Marko is niet bang op mensen af te stappen of ergens zijn mening over te geven, "Spontaan" word dat in de volksmond genoemd. Marko noemt het "gewoon". Volgens hem zijn alle mensen ook eigenlijk zo, en kan je er pas een ander woord aan geven als je het niet bent.
Apart: In denken en doen kan Marko lichtelijk apart overkomen. Puur omdat hij niet meer geeft om wat anderen dan de V's en Vampieren van hem denken omdat die toch maar kort rondlopen in Marko's ogen. Marko kan dus nogal vaag doen, zoals je spontaan een vage bijnaam geven die nergens op slaat ofzo.
Terughoudend: Er zijn weinig mensen waar Marko helemaal zichzelf is, omdat Marko bang is om zijn ware ik te tonen. Puur omdat zijn ware ik nogal wat zwakheden bloot geeft qua geschiedenis en dergelijke.
Wraakzuchtig: Flik jij Marko iets wat hij niet pikt. Nou, doet hij je iets ergers terug. Zo werkt het bij hem, je moet dus ook zeker oppassen met wat je hem flikt, want het is sommige dagen zo erg dat hij het al doet als je iets verkeerds over of tegen hem zegt. So. Be aware if you want to screw around with him.
Lief, verlegen op sommige vlakken en een beetje gevoellig:
De kant die Marko verborgen houd voor de buitenwereld, puur omdat het zijn zwaktes zijn. Vrienden van Marko weten van deze kant af, en als Marko alleen is met zijn vrienden komt het ook wel naar boven. Maar voor de rest laat Marko het een beetje andersom blijken. Marko is verlegen op vlakken van sommige meiden en sommige dingen die hij voelt. Zo is hij niet lief, maar lichtelijk bot, gesloten en streng. Dit puur om zijn zwaktes te verbergen.
Strenge baas: Marko is best streng tegen mensen met een lagere rang dan hem. Dit doet hij om respect af te dwingen, duidelijk te maken dat je niet te veel met hem moet spotten (komt ook een beetje neer op het gevoellige deel) en hij gewoon duidelijk wil maken dat hij iets meent of niet. Sommige mensen noemen hem rechtvaardig streng, sommige mensen haten hem daarom. Maar je moet zelf uitvinden wat het echt is. En aan de andere kant, hij heeft zeer veel respect en onderdanigheid voor de mensen met een hogere rang dan hem.
Downer:
Marko is best vaak down. Nadeel van 192 jaar leven, zoals hij het zelf noemt. Hij heeft in zijn leven veel mensen en vrienden verloren die dierbaar voor hem zijn. En sommige dagen voelt hij zich daar nogal heel erg down door. Dan sluit ie zichzelf op in zijn huisje, en over het algemeen gaat hij dan drugs gebruiken om zich iets beters te laten voelen en nummers schrijven.
Houdt van:
- Muziek
- Drugs (zie stukje Downer)
- Wraak (geeft hem een kick)
- Macht
- Zijn weinige vrienden
Haat:
- Vampierjagers
- Brutale mensen
- Onintelligente mensen
- Het gevoel achter gelaten te worden
Bevriend met (soort):
- Vampiers
- V's
- Weerwolven
Vijand met (soort):
- Vampanezen
- Bloedwolven
- Vampierjagers
Aardsvijand/rivaal:
De bloedlijn van vampierjagers die zijn oom en nu ook hem dood willen hebben
Geschiedenis (uitgebreid!!!):
Winter in 1818, in een klein gehucht ergens in schotland, word een jongetje geboren. Dit jongetje word Marko McBaylor genoemd. De jongen komt uit een welvarende famillie en is het jongste kind. Marko leeft samen met zijn broer en zusje, vader en moeder en oom in een landhuis. Marko's ouders hadden een flink bedrijf en veel land. Marko's oom daarintegen leefde bij Marko's ouders omdat hij niks had. Maar hij had wel iets bijzonders over zich, want hij leek nooit veel ouder te worden.
Marko was 2 jaar toen er iets gebeurde wat zijn hele leven veranderde. Het dorp waar Marko namelijk opgroeide, was zeer bijgelovig. En Marko's oom had door de jaren nogal voor wat ophef gezorgt. Tot op een gegeven moment de conclusie getrokken werd dat de McBaylors wel een contract met de duivel gesloten moesten hebben. Op een donkere nacht in augustus, bijna de hele famillie was thuis, op Marko's oudere broer Ben na, die in het dorp in de taveerne bivakkeerde. Werd het landhuis van de McBaylors in de brand gestoken. Het was een donkere nacht in de geschiedenis van de McBaylors, want iedereen die thuis was, met uitzondering van Marko's oom en Marko zelf, wist niet aan het vuur te ontsnappen, en overleed. En de rest van de famillie werd verbannen uit het dorp, dus ook Ben, die ook niet wist dat zijn broertje en oom nog leefden.
Na de brand vluchten Marko en zijn oom naar de bossen. Waar bijna nooit een mens kwam. Marko's oom maakte er een huis, nou, een huis, eerder een simpele hut, maar in ieder geval een onderkomen voor de 2 om niet dood te vriezen of iets dergelijks. In de eerste nacht van Marko's nieuwe leven, besloot Marko's oom, een vampier voor al zo'n 25 jaar, dat hij de kleine McBaylor een kans wou geven om wraak te nemen, of in ieder geval voor altijd bij zijn oom te kunnen zijn, oftewel, Marko's oom gaf Marko bloed en maakte hem daardoor vampier.
80 jaar leefden Marko en zijn oom in de bossen, niet wetend van wat er in de wereld allemaal gebeurde, de 1e wereldoorlog hadden ze niet meegekregen, en alle technologische vooruitgang ook niet. Maar Marko had nu wel een leeftijd behaald waarvan Marko's oom vond dat het tijd werd dat hij zich tussen zijn soortgenoten moest mengen. En Marko's oom wist precies waar... in Amerika.
En zo gebeurde het, dat Marko samen met zijn oom naar Amerika vertrok, een vliegtuig hadden ze toen nog niet, dus ze deden de reis per boot. Wat een week duurde. Maar na die week kwamen ze in Amerika aan, en gingen ze op zoek naar soortgenoten. Tijdens deze zoektocht kwamen de 2 terecht in Tabanan. Waar ze al wat meer van hun soortgenoten vonden, snel daarna gingen ze in de vampierberg trekken, en sloten ze zich ook daadwerkelijk aan bij hun soortgenoten.
Tussen zijn soortgenoten bloeide Marko een beetje op, hij begon eindelijk vrienden te maken, en begon sociale vaardigheden te leren, iets waar hij in het bos niet echt de kans voor gekregen had. Marko's oom wist generaal te worden. Alles leek eindelijk weer een beetje mee te zitten voor de famillie.
1962, Marko was 146 jaar toen zijn leven weer een drastische verandering doorging. Tijdens het jagen met zijn oom kwamen de 2 een vampierjager tegen. Deze vermoorde Marko's oom na een gevecht. Maar hij brandmerkte Marko alleen maar, omdat "Marko geen serieuze bedreiging was" en de Vampierjager waarschijnlijk te verwond was om nog verder te kunnen vechten.
Deze gebeurtenis verandere Marko's leven weer, de niet strijdlustige Marko verdween, en maakte plaats voor de wraakzucht die Steve Marko altijd al had geprobeerd te laten krijgen. Marko ging trainen en kreeg een doel, wraak nemen op de moordenaars van zijn oom, en wel met zijn ooms eigen zwaard, die hij van zijn oom had opgeëist. Maar Marko wist bij de vampiers niet de kracht te verkrijgen die hij wou, en toen hij hoorde van een clan die de V's hete. Besloot hij dat hij daar verder wou. Na 8 jaar trainen en knokken om bij de V's te mogen, was het dan ook zo ver, Marko werd gebeten en werd een echte V. Hij nam de taak ook niet licht op zich, hij deed wat hem word opgedragen, en werd op een gegeven moment gepromoveerd tot een kapitein, ongeveer rond 2000.
Tot op de dag van vandaag is Marko een kapitein, een taak die hij met veel plezier en passie volbrengt.
Geboren in: Schotland
Woont: Op zichzelf in Aloyze
Wapens: een echt oud schots zwaard, wat van zijn oom was.
Rang: Kapitein
Echtelijke staat: single, wel op zoek
Plannen droom:
- Een nieuwe generatie McBaylors krijgen.
- Ooit een dag trouwen
- Zijn leven weer op orde krijgen
- Wraak op zijn ooms dood
Angsten:
- De dood
- Onvoorbereid zijn rivaal (of rivale) tegenkomen
- Verstoten worden
*Huisdieren: Nvt
Extra: Hij is op zoek naar zijn famillie, met name naar het graf van zijn broer, of hij hoopt dat hij hetzelfde geluk had als hem
Andere chars op dit forum: Nvt, nog niet
rp voorbeeld {ten minste 2 alinea's}:
De lucht was helder, de maan en de sterren goed zichtbaar, en het was enorm koud. Oftewel, een redelijk normale decemberavond. De mensen sliepen, maar andere wezens waren wakker. Zo ook Marko. Die in zijn eentje door de bossen wandelde, op zoek naar iets, of iemand. Aan zijn riem bungelde een zwaard, met een kruisje op het heft. Gehuld in een lange donkere jas zwerfde hij door de bosjes. "Waar was het ook maar weer" zei hij tegen zichzelf en hij zette wat meer vaart achter zijn wandelen. Zijn spleetvormige pupillen staarden in de rondte, tot hij zag wat hij wou zien, een open plekje in het bos. Het bladerdak wat over de plek hing liet een paar stralen van de maan door, die op een stenen kruis schenen.
Marko naderde de open plek, en deed zijn kap van zijn hoofd af, zijn donkerblonde haren werden zichtbaar, donkerblond, een beetje vettig misschien, maar dat maakte Marko niks uit. voor het kruis stond hij stil. "Hier ligt Steve McBaylor, na een lange tijd op de aarde eindelijk terug bij zijn famillie, in de hemel" stond op het kruis. "Hoi oom, hier ben ik weer" zei Marko, zijn stem klonk anders dan daarnet, een stuk kalmer, triester. Als je goed keek, zag je zelfs dat een traan zich vormde in zijn ooghoek. Marko knielde neer voor het graf en keek erna. Een kleine glimlach vormde zich op zijn gezicht. "Oom, ik heb nieuwe bloemen voor u meegebracht" zei Marko kalm en hij pakte 5 rozen uit een binnenzakje van zijn jas "ze zijn wat verkreukeld enzo, maar dat kon niet anders" zei Marko kalm en hij stond op. De traan de zich in zijn oog vormde rolde over zijn wang, en glee daarna van zijn gezicht af en kwam neer op het graf. "Oom, soms weet ik niet wat mijn leven nog waard is. Ik bedoel, toen u nog leefde voelde alles zo veel anders, zo veel vertrouwder. Maar de laatste tijd, is mijn leven zo'n chaos, puur omdat ik niet weet wat ik soms moet beginnen" zei Marko en hij zuchtte. "Maar ik ga door oom, voor u. Ik weet namelijk dat u het niet zou kunnen hebben als de McBaylor bloedlijn bij mij zou eindigen" zei hij kalm en hij keek naar het graf, daarna keek hij rond. "Ik ga weer, er komt iemand aan. Zeg mijn ouders dat ik ook al is het al 190 jaar geleden nog steeds van ze hou" zei Marko en hij liep weg, en deed snel zijn kap weer op.
Waarom hij hier nog steeds kwam wist Marko zelf ook niet, zelf dacht hij omdat hij bij het graf van zijn oom het gevoel krijgt dat hij er niet helemaal alleen voor staat, en gewoon het gevoel krijgt dat er nog iemand om hem geeft, wat soms niet zo lijkt in zijn leven. Maar waarschijnlijk ook omdat hij er niet tegen zou kunnen als zijn ooms graf nooit bezocht zou worden, omdat in Marko's ogen zijn oom heilig is.
Marko keek nog een keer achter zich toen hij bij het graf weg was, en keek daarna weer rond, hetgeen wat hij hoorde was nu redelijk dichtbij, en Marko had alvast zijn hand op zijn zwaard gelegt. "Wie is daar" gromde hij en hij en hij liep richting het geluid, en trok de bosjes aan de kant. Vlak nadat de bosjes aan de kant waren geschoven was het geluid te horen van metaal dat op elkaar botst. "Oh, het is maar een mens" zei hij kalm toen hij zag wat voor zich stond en hij sprong een stukje terug "wat wil je, mensje" zei Marko kalm en hij keek het mens doordringend aan "ik wil dat je naar de hel gaat, vampier" luide het antwoord en de mens toverde een pistool achter haar rug weg, en schoot Marko in zijn arm. Marko's pupillen werden kleiner toen hij geraakt werd. En hij keek het mens aan "Die, zag ik niet aankomen" zei hij, lichtelijk geïrriteerd en hij keek met een vertrokken gezicht naar de pijnlijke plek, en pakte daarna zijn zwaard beter vast. Hij sprong op de mens af.
"dat vond ik niet lief" zei hij droog en hij greep het mensje bij haar haren. en zette zijn zwaard op haar keel "achternaam" zei hij kalm en hij keek het meisje aan "gaat je niks aan, in ieder geval niet de achternaam die je hoopt" zei het meisje en ze glimlachte. "Vertel, of ik doe wat ik met degene zou doen die die achternaam wel had" zei Marko en hij keek haar doordringend aan "Rosebud" zei het meisje en ze grijnsde. Even later voelde Marko een stekende pijn bij zijn been, en keek erna, er was een mes in gestoken. Marko gaf een schreeuw van de pijn en sneed snel de keel van het meisje door. Waarna hij wegstrompelde. "Niet van de famillie die ik zocht, maar ze was zeker niet slecht" zei Marko en hij strompelde terug in de richting waar hij vandaan kwam. Een grote vochtige plek had zich op zijn mouw en broekspijp gevormd, hoogstwaarschijnlijk bloedvlekken, de wonden waren dus best diep. "Gelukkig ben ik niet té ver van huis" zei Marko kalm en hij strompelde weg, terug naar zijn huis, waar hij zijn wonden zou verzorgen.
Over jezelf:
Naam: Allard Roest ^^
Hobbies: akoestische/elektrische gitaar spelen, zingen, schrijven (lyrics en verhalen over het algemeen) fietsen, zwemmen en nog meer xD, en met me bandje oefenen.
Waar gerpt: Waar niet ? Begon op neopets, toen 1e keer rpfever, 1e keer masquerade, purplemoon academy, Goldennight village, Altorre high, 2e keer op rpfever, 2e keer op masquerade, nog een paar dingetjes die ik vergeten ben, en nu hier =D
Extra : I don't fear the sun ^^.
Halloooh Allard 
(dit is snopzas alias Krista)
xD
*plakt plijsters op pook wondjes van bee*