|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 9:28:41 GMT
Een zacht zuchtje wind zorgde ervoor dat de schommels, die toch al krakkemikkig waren, piepend heen en weer schommelden en en misttroostige aanblik aan de speeltuin gaven.
Afgezien van een paar kraaien, die zich op de relingen van de verroeste glijbaan hadden verzameld, was er vrijwel niemand. Op Leonard na dan.
Maar Leonard was niet zo gemakkelijk te zien, aangezien hij een meester was in zich verstoppen, als hij dat wou. En vandaag wou hij niet dat andere mensen hem zouden zien, maar wenstte totale afzondering van zijn mede-vampanezen, of andere wezens. Dat was omdat hij net zijn avondmaal genuttigd had, en dit liever in privacy wou doen. Want het zag er niet helemaal gezond uit : De spatten bloed die zich op zijn gezicht hadden verzameld. En op zijn kleding. Eigenlijk overal.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 9:38:02 GMT
|
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 9:40:55 GMT
Bij het eerste geluid dat hij hoorde keek Leonard gehaast op, waakzaam, alsof hij ieder moment kon worden aangevallen. En daar was hij ook bang voor, want niet alleen vampiers of jagers zouden hem hier liever niet willen zien, hij was ook niet vrienden met alle vampanezen die hier rond liepen. "Morton?" lispelde hij zacht, maar toen hij merkte dat het niet de vampanees was die hij aanbad, maar iemand anders, kromde hij zijn rug en deed een paar stappen richting het geluid. Nu vulde ook een geur zijn neusgaten. De geur van een mens.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 9:47:53 GMT
[/b] Momplede ze zacht. [/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 13:56:36 GMT
Hij wist dat het eigenlijk zinloos was zichzelf nog verborgen te houden, hoe goed hij dat ook kon. Hij was betrapt, dus stapte hij galant achter de glijbaan vandaan en wierp een blik op Cesilia. Een jager ; schoot het door hem heen, maar toen hij de gelaatstrekken van het andere geslacht herkende maakte hij een verwaand geluidje. Vrouwen. Daar kon hij vrij makkelijk tegenop. "Leonard Mattheüs Linge, aangenaam" zei hij, met een kleine buiging, en wierp een valse blik op Cesilia.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 15:38:45 GMT
[/b] Zei ze terwijl het sarcasme duidelijk te horen was in haar stem. Ze bestudeerde hem goed, naja voor zover dat kon dan. Ze kon hem amper zien door het feit dat ze gewoon een mens was, dus ze wist ook niet wie of wat voor soort ze tegenover zich had. Al had ze zo'n vermoede dat het geen mens was. Ze bleef geconcentreerd naar hem kijken en luisterde ook goed naar elke beweging.[/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 15:44:38 GMT
"En wat doet zo'n mooie dame als u, hier helemaal alleen?" lispelde hij terwijl zijn ogen van links naar rechts schoten, om te zien of Cesilia nog gezelschap had meegebracht. "Het zijn zware tijden, weet u. Geen dame zou zich zo laat hier buiten moeten vertroeven". Terwijl hij dit zei was hij dichterbij het klimkrek gelopen en stond nu in het zwakke licht van een lantaarnpaal.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 15:56:11 GMT
[/b] Zei ze met een kleine glimlacht. Dit was niet waar.. Maar dit was maar een soort van testje. "Ach, en wat voor een zware tijden zijn dit? Ik kan me prima redden.. Kunt u dit ook?" Vroeg ze met een klein lachje erbij. Ze hield er wel van om wat mensen wat te pesten, niet dat dit een mens was.. Maar wat het dan ook maar was.[/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 16:06:19 GMT
Leonard zweeg even, terwijl de glimlach op zijn gezicht 'vastvroor'. Hij slikte even en wist zijn glimlach weer tevoorschijn te toveren. "Nou" zei hij in een poging zijn lach niet te verliezen "Dat zou me zeer onplezierig lijken, onaangenaam wel te verstaan". Hij lachtte zijn rij witte blinkende tanden bloot, maar het zag er meer uit als een dier die zijn tanden liet zien als dreiging, dan als een goedgemeende grijns. "Ik weet me duidelijk staande te houden in de.. golven van onrust" voegde hij er dan aan toe, met een stoÏcijnse uitdrukking op zijn gezicht.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 16:16:55 GMT
[/b] Vroeg Cesilia. Ze wist nogsteeds niet zeker wat hij was.. Maar ach, vrienden zouden ze vast toch niet worden dus hoefde ze zich nou ook geen ozrgen te maken om haar 'reputatie'. "Ach knap. Al weet ik niet over welke golven je het hebt." Zei ze meteen glimlachje op haar gezicht."[/b][/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 16:24:33 GMT
De neppe glimlach op het paarsbleke gezicht van Leonard verscheen als sneeuw voor de zon. Hij schraapte zijn keel even en keek stuurs de andere kant uit, voordat hij weer genoeg 'moed' had gevonden om Cesilia recht aan te kijken. "Excuseert u mij, ik geloof dat dit niet heel erg gepast is, voor deze situatie" murmelde hij dan beleefd, alhoewel het sarcasme in overvloed doorklonk in zijn stem. Hij stak zijn handen in de zakken van zijn donkere broek terwijl hij Cesilia nu uitdagend aankeek.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 16:28:37 GMT
[/b] Ze zei het op een manier alsof ze er heel lang overna dacht. Terwijl ze in weze al gewoon wist wat ze zou zeggen. Ze vond het leuk om ze eens niet meteen áf te maken, maar gewoon eens met ze te praten.. En dán af te maken, alsnog.[/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 17:08:40 GMT
"Ik geloof dat deze discussie ten einde is" zei Leonard weer, in een poging er een definitief einde aan te maken. Binnen vijf minuten had hij al een grondige hekel aan deze vrouw gekregen, en hij verborg dat ook niet meer achter glimlachen, maar liet dat nu duidelijk zien in zijn lichaamshouding en gezichtsuitdrukking. "In ieder geval, prettig met u kennis te maken.. mevrouw.." Pas nu kwam hij tot de ontdekking dat hij niet wist hoe ze heette, maar besloot ook dat dat hem niet zo veel kon schelen.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Jul 24, 2008 17:33:51 GMT
[/b] Zei Cesilia en ze trok een wenkbrauw. "Sorry, maar ik was pas net op gang. Ik dacht dat we pas net begonnen waren.. Eindig jij je gesprekken altijd zo snel...?" Vroeg ze aan hem en keek hem wat glimlachend aan. Ondertussen liet ze zich langzaam aan van het klimrek af glijden tot ze met beide benen op de grond stond. "Maarre.." -Ze dacht even diep na hoe hij ookalweer heette.- "Leo.. zeg me eens waarom je denkt dat jij nu zomaar hier weg kan lopen? Je zou de eerste zijn namelijk."[/ul] |
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 17:42:03 GMT
"Ik zou mij maar niet onderschatten, als ik U was" snoof Leonard terwijl hij vanuit zijn ooghoeken een blik op Cesilia wierp. Toen ze op de grond terecht kwam deed hij als reflex een stap achteruit en leek nu meer op een ingedoken kat, die ieder moment weg kon springen. Alleen wanneer dat moment was, dat moest Cesilia dan nog even zien. In die houding begon hij weer verder te praten. "Ik denk dat we kunnen aannemen dat we elkaar niet goed liggen, ik en U" lispelde hij zacht en staarde Cesilia woest aan.
|
|
