RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 24, 2008 10:53:09 GMT
Marko liep over de klif, de zon was ondergegaan, het was stil om hem heen. Hij kwam hier regelmatig, om te genieten van de rust, en de stilte natuurlijk. Hier was een van de enige plekken waar Marko deze stilte kon ervaren. Op andere plekken was altijd wel een beetje geluid, in de bossen de dieren die bewogen, bij de rivier het geluid van het water. Maar hier, hier was niks, behalve gewoon steen, hier was het stil. Op het geluid van een uil of overvliegende vleermuis na dan.
Rustig liep Marko naar een steen toe, waar hij op ging zitten, en hij zuchtte even diep. "Goddelijk" mompelde hij en hij zakte een beetje achterover, en ging naar de lucht kijken. De maan begon op te komen, en omdat het een heldere nacht was, waren de sterren best wel goed te zien. vreemd, hoe de stilte zo ontspannend kan werken dacht Marko bij zichzelf en hij sloot zijn ogen, en begon na te denken, over vanalles. Wat er vandaag allemaal gebeurd was, maar ook over diepere dingen, zo dacht Marko bevoorbeeld over waar hij nu zou zijn als zijn oom nog zou leven, of als zijn famillie nooit gedood was. Sommige van die gedachten probeerde Marko zo snel mogelijk weer te vergeten, andere, bleef hij een tijdje over door fantaseren.
"Echt goddelijk, vreemd dat zo weinig mensen hier naar opzoek zijn" mompelde Marko weer, en hij keek rond. "1 ding weet ik wel, degene die dit moment verstoord, vooral als het een vampanees zou zijn. Zou ik, tenzij het een vriend of iemand met goede bedoelingen is, niet ongestraft laten gaan" zei hij daarna, alsof hij voelde dat er iets in de buurt was, daarna ging hij weer ontspannen liggen, en naar de sterren staren.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 17:54:14 GMT
Langzaam slenterde hij het pad af, zich niet echt bewust van de schoonheid van de omgeving. Morton had zoiezo vrij weinig om schoonheid gegeven. Ook niet in zijn mensenjaren, eigenlijk nooit. Het kon hem niet zo veel schelen. Verder was hij hier ook niet om zich af te zonderen van de rest van de wereld, om te filosoferen of dergelijke. Morton was van mening dat filosoferen iets was voor de minder begaafde en zwakkere mensen van deze wereld, om onder problemen uit te komen.
Nee, Morton was hier om een hele vuile en smerige reden. Hij wist namelijk dat hier s'avonds soms gezinnen kwamen picknicken, om van de rust en ondergaande zon te genieten. Toureisten soms ook, afkomstig van de camping. En Morton was van plan deze op te wachten, zodat hij ook weer een avondeten was. Niemand zou hier getuige van zijn, want zo druk bezocht was deze plek ook weer niet. Mensen zouden denken dat ze van de klif waren afgestort, of waren verdwaald, en niemand zou op het idee komen dat het de schuld van iets anders was.
Goedgeluimd als hij was, floot hij een riedeltje. Hij kon zich niet meer goed herinneren waar dit vandaan kwam, maar het zat in zijn hoofd. Danse Macabre, als hij het zich goed herinnerde. Toen hij gemompel hoorde draaide hij zich in een ruk om. zodat de zwarte mantel soepel langs zijn lijf heen en weer vloog. Zijn bovenlip krulde om en hij liep in de richting van het geluid terwijl er maar een dierlijke gedachte in zijn hoofd omging : ETEN. "Ik geloof dat er zojuist iemand je heerlijke momentje heeft verstoord, meneer" lispelde hij toen hij in de buurt van Marko was gekomen. Met een grijns bekeek hij de jongen, want in zijn ogen was hij dat nog, en maakte zich klaar voor het moment dat Marko overeind zo springen.
|
|
RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 24, 2008 18:26:28 GMT
Marko's hand schoot naar zijn riem, en hij sprong een stuk naar achteren. In een flits greep Marko zijn zwaard en keek hij kwaad richting Morton. "Goedenavond...." zei hij analiseerde Morton "leuk u hier zo te treffen" bracht hij daarna uit als een boer met kiespijn. En hij deed en stap naar achteren, en hij greep zijn zwaard steviger vast. "Welke reden brengt u hier nou weer, op dit uur van de dag?" zei hij daarna en hij keek Morton aan.
Wees voorbereid op het ergste dacht hij bij zichzelf toen hij Morton voor de 3e keer op rij analyseerde. Iets zegt me dat deze man sterker is dan de gemiddelde man was de gedachte die uit de analyse voortkwam. Marko stond redelijk verdedigend op zijn plek, hij wou eerst weten wat Morton zou doen, want er waren 2 keuzes. Óf deze persoon kwam om te jagen. Óf deze persoon zocht ook rust. In ieder geval, als het het 1e was, zou Marko zich aan zijn voornemen houden, en aanvallen, als het het 2e was, zou hij weggaan.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 24, 2008 18:57:19 GMT
De zon verdween langzaam en maakte plaats voor de maan. De nacht kwam weer en dus werd het de hoogste tijd voor bepaalde nachtwezens om op te staan. Gekraak kwam van een oude kist wat ooit een grafkist moest voorstellen. Bij het openen van de kist leek het bijna of de scharnieren eraf zouden vallen, maar die leken het nog aardig goed vol te houden. Een purper gekleurde hand greep de zijkant van de kist vast om zichzelf eruit te hijsen. Achter de hand kwam een heel lichaam van een vampanees tevoorschijn.
Nadat de vampanees zich een paar keer uitgerekt had, haalde hij een zwarte cape tevoorschijn die hij om zich heen sloeg. De kap viel over zijn hoofd waardoor er nog maar weinig van hem te zien was. Met een paar stappen was hij alweer verdwenen. Hij was gaan flitten een manier die alleen vampiers, vampanezen en v's konden gebruiken. De omgeving vloog voorbij en de vampanees zou voor het menselijk oog niet eens meer te zien zijn. Een nachtwezen zou het mogelijk nog wel kunnen zien als hij op zijn hoede was.
De kap was ondertussen al van zijn hoofd afgewaaid waardoor het maanlicht volop zijn purperen gezicht scheen. Naar zijn mening was het een heerlijk gevoel gemengd met de stilte hier. Zijn pas werd slomer totdat hij in een normaal wandelpasje had van een gemiddeld mens. Ondertussen was hij al bij de klif aangekomen, het was hier meestal wel rustig een perfecte plek om uit te rusten. Zijn ogen vielen op een andere persoon die blijkbaar ook zijn rust zocht bij de klif. De andere persoon viel hem ook al gelijk op, zeker een bekende was het Morton! Zijn hand lag gelijk op de bijl die aan zijn riem vast zat. Met Morton wist je het maar nooit, enige vraag was of deze persoon dat ook wist.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 24, 2008 20:13:07 GMT
"Niet dezelfde reden die jou hier brengt, neem ik aan, goede vriend" lispelde Morton eentonig door en snoof een keer uit door de slangachtige gaten die zijn neus moesten voorstellen. Zijn gezicht zou door sommigen als 'mismaakt' kunnen worden beschreven, maar de oorzaak hiervan was puur Morton zelf geweest. En spijt ervan had hij niet. Hij bekeek Marko met een flauwe glimlach en knikte een keer kort, maar goedkeurend. Deze jongen zag eruit alsof hij het niet zo snel zou opgeven, maar Morton was er vrij zeker van dat hij dit gevecht, als het op een gevecht aan zou komen, moeiteloos zou winnen. Mits hij niet werd gedwarsboomd.
"Laten we zeggen : Een kind houd heel erg van chocola. Maar als hij het eet, en betrapt wordt, weet hij dat hij straf krijgt. Dus doet hij het op het juiste moment, aangezien hij weet dat er dan niemand kijkt. Snap je het al een beetje?". Met een tevreden glimlach keek hij Marko aan terwijl hij met zijn abnormaal lange vingers over zijn schedel streek. De lichte wind deed zijn donkere mantel wat wapperen, maar hij voelde de kou die deze luchtstroom met zich meebracht niet.
|
|
RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 24, 2008 21:23:44 GMT
Marko keek Morton vaag aan. "Wat kraam jij nou weer voor onzin uit dan. Serieus, in de 192 jaar die ik leef heb ik nog nooit zulke onzin gehoord" zei hij droog en hij grijnsde. "Maar wat ik eruit op kan maken, is dat ik zeg maar een prooi ben" zei hij daarna en hij grijnsde. "Mooi zo, je bent ook mijn prooi, niet omdat ik bloed ofzo wil, vooral niet van zo iets als jou, maar gewoon, omdat ik me voor heb genomen de eerste die mijn lastigviel een kopje kleiner te maken" zei Marko en hij grijnsde.
Na dit gezegt te hebben schoot Marko in aanvalspositie. Plots leek het alsof al zijn kalmheid verdween, en plaats maakte voor een andere Marko. "Ik ga me niet inhouden tegen je, zo te zien heb jij genoeg kracht. Oh trouwens. Marko McBaylor, kapitein van de V's" zei Marko, semi beleefd. Daarna keek hij naar de persoon die erbij was gekomen. "Wil je alsjeblieft een stapje terug doen, ik moet even iemands hoofd een beetje verbeteren" zei hij kalm. Daarna sprong Marko razendsnel op Morton af en haalde uit met zijn zwaard.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 7:56:58 GMT
"Morton" siste Franklin tussen zijn tanden. Hij had nog wat dingen recht te zetten met Morton, van een tijd geleden. Hij zou deze V niet al de plezier gunnen in het vermoorden van ZIJN vijand. Snel haalde hij zijn bijl tevoorschijn waarmee hij richting Morton raasde. Het feit dat Marko daar nog was negeerde hij. Ook al had deze man iets heel bekends over zich. "Heb je nooit geleerd, dat je iemands prooi beter niet kan afpakken?" gromde hij richting Marko.
Een paar zwaaien maakte hij richting Morton, ook al ze niet goed gericht waren. Hopelijk zou Marko niet teveel in de weg gaan lopen, zodat hij al de ruimte had om met Morton af te rekenen. De kans was gewoon te mooi om te laten glippen. "Je kan beter zelf aan de kant gaan" riep Franklin nog door zijn derde slag die hij nu wel goed op Morton richtte.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 25, 2008 8:36:24 GMT
"Ik geloof dat je het door hebt" lispelde Morton vrolijk met een glimlach op zijn bleke gezicht. "Dat is knap.. voor jullie soort, bedoel ik. Ik heb gehoord dat mensen, en V's, niet echt snugger zijn". Hij maakte een soort van krassend geluid met zijn stem, wat al lang niet meer menselijk was maar een soort van dierlijk geluid kon zijn, behalve als je wist dat Morton de producent ervan was. Toen hij zijn naam hoorde draaide hij zijn hoofd met abnormale snelheid om, zodat je niet eens kon zien dat hij een beweging maakte. Zijn bovenlip krulde om en hij glimlachtte. "Franklin Gragg, jongen, ook leuk je weer te ontmoeten".
"Morton Villijn, gevreesd vampanees" zei hij dan op zachte toon en maakte een soort van overdreven ouderwetse buiging "Al kan ik niet zeggen dat dit een aangename ontmoeting is". Hij grinnikte even om zichzelf maar deed haastig een paar stappen naar achteren toen Marko uithaalde en greep nu ook het enorme zwaard wat hij onder zijn mantel met zich meedroeg. Toen Franklin ook nog uit ging halen sprong hij drie meter naar achteren en kwam soepel neer op het zachte gras, met zijn zwaard nog steeds in dezelfde aanvalspositie. "Prooi en verrader, interessant. Dit kan nog wel leuk gaan worden" mompelde hij tevreden tegen zichzelf.
|
|
RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 25, 2008 8:49:56 GMT
Marko keek Franklin aan. "Dat kan natuurlijk ook" zei hij tegen hem en hij grijnsde breed. "Oh, die morton, ik heb wel eens van je gehoord. Nooit verwacht dat je er zo uit zou zien" zei hij kalm. En hij sprong weer op Morton af, om een hele hoop snelle klappen zijn kant op te gooien, en daarna naar achteren te springen.
"Dat mensen niet snugger zijn, kan ik mezelf wel een beetje in vinden. Maar wij v's niet snugger, vast. Ik hoorde dat vampanezen geen inschattingsvermogen hebben, nou, zou wel kunnen kloppen als ik jou zou zie" zei Marko en hij grijnsde, je merkte aan hem dat hij kwaad begon te worden, niet zozeer omdat de opmerkingen van Morton hem zo erg boeiden, maar meer de manier waarop deze Morton praatte en gebaarde.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 9:33:32 GMT
"Dat kan ik niet over jou zeggen Morton, ik zie je liever dood" kaatste Franklin terug richting Morton. Voor een moment draaide hij zich om naar Marko en maakte ook een soort buiging. "Franklin Gragg, vampanees" kwam er beleefd uit waarna hij zich gelijk terug naar Morton keerde. Een grommend geluid maakte Franklin toen Morton de woorden verrader sprak. Wie was hier nou de verrader, een vampanees die oorlog met de hele wereld wou of één die de rust wou bewaren.
"Weet je Morton je bent er alleen maar op achter uit gegaan. Blijkbaar kan zelfs een V je makkelijk verslaan" Met de V bedoelde Franklin Marko. Het was dan wel een feit dat V's iets sterker waren dan vampieren en vampanezen, maar als je het slim speelde was er wel een mogelijkheid van winnen. Met een paar snelle stappen wist Franklin weer bij Morton te zijn met zijn bijl.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 25, 2008 10:15:03 GMT
"Bij deze een leermoment : Jullie V's kunnen nog veel leren" mompelde Morton met een genoegzame glimlach op zijn gezicht, en keek even op toen hij gesis voor zijn voeten hoorde van de immense slang die nu naar voren kronkelde. "Nagini!" zei hij, op een toon alsof hij een oude vriend begroette "Dat had je niet hoeven doen". Hij streek even over het vel van de slang en sprong toen naar achteren toen Marko aanviel en wist zich nog net overeind te houden. Misschien had hij de man onderschat.
"Houd je mond Franklin" siste hij zacht in Franklins richting toen hij de andere vampanees weer hoorde praten, en verhoogde het volume in zijn stem "HOUD JE MOND!". Opeens vloog hij op Franklin af en haalde woest uit met het mes. Achter zich hoorde hij de slang dramatisch sissen.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 11:18:12 GMT
Smerig keek Franklin om naar de slang maar negeerde het reptiel voor de rest. Het mocht dan wel groot zijn maar Franklin zich er tot nu toe geen bedreiging in. Franklin sprong bij de aanval van Morton ook naar achteren, uit verdediging. Bij zijn sprong kwam hij gelijk weer in de buurt van Marko. "Een V he? Heb een hoop over jullie soort gehoord" begon Franklin alsof Morton er helemaal niet meer was. Voor de zekerheid richtte hij toch zijn ogen weer naar Morton in het geval dat hij zou aanvallen. "Morton houd je huisdiertje bij je!" Het sissen van de slang deed lichtelijk pijn aan de oren van Franklin door het hoge geluid. Een gewaagde sprong maakte hij richting Morton en gooide gelijk zijn cape af zodat hij zich beter kon bewegen. De kleding die hij droeg waren voornamelijk gescheurd door de laatste dagen, maar hem maakte het niet veel uit.
|
|
RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 25, 2008 11:25:19 GMT
"klopt, ik ben een V. Jij bent een vampanees zo te zien, heb ik ook wel een hoop over gehoord, maar ik had niet verwacht dat er ook nog verschillende karakters waren, ik had verwacht dat ze allemaal zoals dat ding daar zouden zijn" antwoorde Marko op Franklin en hij keek naar de slang. "Dat beest past perfect bij je, morton. Beide alleen maar neusgaten. Hoe komt dat bij jou zo?" zei Marko en hij liep op de slang af, en keek erna, daarna gaf hij er een schopje tegenaan. "Ik vind em nou niet echt het mooiste beest van de wereld. Maar ja, het dier gaat op het baasje lijken denk ik" zei hij en hij schopte de slang een stukje weg, in de hoop dat Morton afgeleid zou raken.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 25, 2008 11:52:57 GMT
Morton spreidde zijn armen en sloot zijn ogen voor een moment, waarna hij ze weer opende. De rode gloed, typerend voor Vampanezen, was nu duidelijk in zijn ogen te zien. Hij grijnsde zijn rijtje ranzige tanden bloot terwijl hij zijn vingertop over het schere blad van het zwaard liet gaan. Hij negeerde Marko's woorden en staarde tevreden naar zijn spiegelbeeld wat weerkaatst werd door het zwaard. Pas toen de slang hevig begon te sissen keek hij verstoord op en hief zijn stem. "Laat dat!" bulderde hij, terwijl de slang haar bek opensperde en het rijtje giftanden aan Marko liet zien. Vrij snel, zeker voor zo'n log en groot beest, wist de slang de rotsen de bereiken en gleed eronder, richting de koele schaduw. "Daar zul je voor boeten.." zei hij, nu een stuk zachter, en deed een stap in de richting van Marko.
|
|
RustyAllard
New live
Me hungry, me wants food
Posts: 29
|
Post by RustyAllard on Jul 25, 2008 12:23:30 GMT
"Ga je nu eindelijk een beetje fatsoenlijk vechten dan? mocht tijd worden, want ik word gek van me inhouden" zei Marko kalm en zijn ogen schoten richting Franklin "Franklin. Als jij je nu een beetje inhoud, maken we het samen af, als ik het niet tot het einde red, ga jij verder" zei hij kalm. Dit leek hem wel een goed plan, want tot nu toe deden de gelijktijdige aanvallen Morton weinig, dus misschien moest ie wat uitgeput worden.
Marko trok zijn kap wat verder over zijn hoofd en grijnsde, hield zijn zwaard voor zich uit, in aanvalspositie, hij sprong op een steen af en zette zich erop af, hij sprong snel en behendig over Morton heen en lande achter hem, en haalde toen uit.
|
|