|
Post by johanneke on Jan 22, 2008 15:11:12 GMT
Evie strompelde een steegje in. Ze leunde tegen een muur aan en hield haar arm stevig vast. Ze hoopte dat het bloeden zo zou stoppen. Rode stroompjes dik bloed stroomden tussen haar vingers door en ze voelde de wond aardig prikken. De maan was gelukkig weer verdwenen, maar nog steeds voelde ze zich niet helemaal haar zelf. Ze zakte langzaam langs de muur naar beneden en ging daar zitten, haar arm nog steeds vasthoudend. Ze spitste haar oren toen ze een geluidje ergens in de verte hoorde, maar het bleek een kat te zijn die in de vuilnisbak aan het wroeten was. Evie haalde haar hand even van haar arm af en zag een gapende wond waar nog steeds bloed uit stroomde. Gelukkig was een deel van het bloed al wel opgeroogd en had een klein korstje gevormd bij de randjes. Ze kreunde even van pijn en keek toen hopeloos omhoog.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 22, 2008 18:39:50 GMT
Vanuit het duister keek Steve toe. Het bloed deed hem rillen. Het zag er zo smakelijk uit... maar rook zo walgelijk. weerwolf[/i snoof hij. Hij trainde zichzelf in het herkennen van weerwolven. Een blunder als bij het cirque du freack wilde hij neit nogmaals meemaken. Tijd voor de mensen act. 'Ben je in orde? Oh shit.. wat is er gebeurd?' Hij rende op haar af, ogenschijnlijk geschrokken, teriwjl hij haar half ondersteunde. Hij liet haar langzaam zakken, zodat ze even kon zitten. Zijn gezicht betrok bij de gapende wond, alsof het zijn maag omdraaide.
|
|
|
Post by johanneke on Jan 24, 2008 19:54:21 GMT
Evie stamelde een beetje. Hoe zou ze dit nou eens uitleggen? ''Ik uh...ik had een ongeluk, met een hek en uhh...'' Ze was nooit goed in liegen geweest en waarschijnlijk had de jongen het ook wel door, maar het waren toch zijn zaken niet. Evie keek hem even aan. ''Het gaat nu wel weer een beetje, het is meer het bloed denk ik. Ik heb niet zo'n sterke maag.'' zei Evie, terwijl ze met een vies gezicht naar het bloed keek. Ze had nooit van bloed gehouden en vond de geruchten van mensen die bloed dronken dan ook maar vreemd. Ze hield drukte haar hand, die inmiddels helemaal bebloed was, op de wond op het bloeden weer verder te stoppen.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 24, 2008 21:29:29 GMT
Steve deed net of hij echt even moest nadenken en scheurde vervolgens een stuk van zijn shirt af. Hij pakte hij zijn zak en fles wijn en gooit dat over de wond heen. Het zou wel flink pijn doen, maar het zou tenminste een infectie tegengaan. VErvolgens bond hij de reep stof er strak omheen en veegde met een ander stuk het bloed en de wijn eraf. Vervolgens nam hij een slok van de wijn en bood haar een slok aan.
|
|
|
Post by johanneke on Jan 25, 2008 19:41:16 GMT
Evie gaf even een gil toen er ineens wat over haar heen werd gegooid. Ze voelde de alcohol enorm prikken in de wond en beet keihard op haar lip van pijn. Toen verbond de jongen haar arm ineens en dat allemaal zo snel dat ze er amper bezwaar tegen kon maken. Ze was ook veel te uitgeput om bezwaar te maken. Evie keek even naar de fles was uitgestoken en pakte hem aan:''Bedankt.'' zei ze en nam een slok. ''Ik ben Evie, nou jah eigenlijk Evangelien.'' zei ze met de fles nog in haar hand.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 25, 2008 21:00:26 GMT
'Ik ben Steve,'zei hij en keek haar een beetje ansgtig aan. 'Vertel eens, want dit is nogal nieuw voor me... Hoe komt een meisje als jij.. aan een wond als deze? Ben je gevallen? Aangevallen door...' Hij deed alsof hij bang was eht uit te spreken en keek angstig om zich heen, om zich vervolgens weer tot haar te richten, wachtend op een antwoord.
|
|
|
Post by johanneke on Jan 26, 2008 15:17:34 GMT
Evie keek Steve aan. Ze wist dat hij wel meer wist dan de gemiddelde persoon hier. Ze keek hem even aan en voelde een soort van woede op komen. Meisje zoals jij...? Hij wist haar verborgen kracht waarschijnlijk niet. Ze had de wond opgelopen door haarzelf eigenlijk. Evie zuchtte even. ''Ik ben niet aangevallen..ik...ik was het zelf. zei Evie twijfelend. Hij zou er waarschijnlijk niks van snappen. Ze kon het ook niet echt beter uitleggen zonder te vertellen wat ze was. Ze had een hekel aan wat ze was. Ze kon zich zelf niet meer beheersen bij volle maan, hoe hard ze het ook probeerde, hoe hard ze zichzelf ook verwondde, ze kon het niet.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 17:43:07 GMT
Wat een idioot... 'jijzelf?'vroeg hij geschrokken en keek haar angstig aan. 'Waarom zou je jezelf zoiets aandoen? Heb je.. heb je problemen? Kan ik misschien ergens mee helpen?' Hij keek naar de wond, slikte en keek har opnieuw aan. Ergens ergerde hij zich aan haar. Weerwolven waren zulke teleurstellende wezens...
|
|
|
Post by johanneke on Jan 26, 2008 18:34:25 GMT
Evie keek hem aan en vertrouwde hem ineens niet meer. Hij leek ineens niet oprecht. Iets in zijn stem klonk gemeen, hatelijk, alsof hij geërgerd werd. Evie stond snel op en keek hem steeds wantrouwender aan. Iets klopte hier niet. ''Ik heb me met een soort van machine geraakt bij het werk.'' zei ze om toch een verklaring te geven. ''Ik ga maar eens.'' zei Evie, terwijl ze snel keek naar een uitweg. Het was een nauw steegje en hij stond pal voor haar. Ze kon alleen nog maar naar de ene zijkant gaan. Snel zette ze een stap die richting op.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 26, 2008 23:23:33 GMT
(oh wat is zij herlderziend.. -_-" hij is meester acteur... (A))
Steve keek haar verbaasd aan en stond ook op. 'Ehm... dan moet je misschien voortaan maar voorzichtiger zijn. Waar werk jij echt mee, dat je zulke wonden oploopt? Misschien tijd voor een nieuwe baan?' Hij glimlachte wat trillerig. Wat had zij opeens?
|
|
|
Post by johanneke on Jan 27, 2008 11:50:22 GMT
(ja hé, ze heeft gewoon een meesterinstinct. ) Ze keek Steve even vriendelijk als eerst aan en glimlachte even. ''Misschien wel ja.'' zei ze een beetje vaag. Ze wist niet echt wat ze meost doen. ''Bedankt voor het verbinden.'' zei Sarah. Misschien zat ze er ook wel helemaal naast met haar gevoel. Misschien was er wel helemaal niks mis, maar kwam haar schichtigheid weer te boven drijven. Hij had haar tenslotte wel verbonden. Zou iemand die haar van plan was wat aan te doen haar verbinden? Waarschijnlijk niet...
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 27, 2008 16:59:23 GMT
Steve glimalchte. 'Ze meoten vrowuen dat soort werk niet laten doen. Hun lichaam is te perfect om gewond te raken. Mannen zijn toch a neit mooi, en littekentje meer of minder maakt niet uit. Niet. dat je neit meer mooi bent ofzo..' Zei hij haastig. Hij meende er geen woord van. Ze zag er goed uit, maar hij intersseerde zich al lange tijd neit meer voor vrouwen.
|
|
|
Post by johanneke on Jan 27, 2008 17:33:52 GMT
Evie begon te blozen en keek snel een andere kant op. Ze was niet gewend complimentjes te krijgen. ''Uhm.. bedankt, maar ik moet maar eens die kant op.'' zei Evie, terwijl ze haar keel een beetje schraapte. Ze was nog steeds wat rood. Langzaam liep ze de andere kant op.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Jan 27, 2008 19:20:31 GMT
Steve kek haar na. 'Dan.. tot ziens denk ik?' zei hij. Hij vond het vreemd dat ze opeens wegliep, zowel als het mens dat hij speelde, als de vampanees die hij in werkelijkheid was. Vreemd figuur...
|
|
|
Post by johanneke on Jan 27, 2008 19:28:14 GMT
Evie twijfelde even en draaide toen weer abrupt om. ''Echt heel erg bedankt voor de..'' en ze zat even aan haar verbonden arm. Tot ziens dan ja.. '' zei ze en draaide zich weer om.
|
|