|
Post by Cherry blossom on Apr 22, 2008 10:22:01 GMT
In dit oude gebouwtje kon ze zich perfect verstoppen, ze was bang voor de verandering die weer zou komen maar ditmaal wou ze alles doen om het te verkomen. Door een gat in het half in mekaar gezakte plafond kon je de volle maan zien schijnen. "Mag..niet..veranderen" mompelde ze tegen zichzelf, ze had haar hoofd verstopt tussen haar armen om geen enkele weerspiegeling te zien. Ook haar ogen waren strak gesloten maar zou dit wel helpen om de verandering tegen te gaan?
Katie had ervoor gezorgt dat er een opstakel was, voor als ze zou veranderen ze niemand kwaad kon doen. Ze zat daar tussen grote stapels lege dozen en kooien om zichzelf daar te houden. Wie weet zou ze het wel redden, maar misschien ook niet.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Apr 22, 2008 19:17:00 GMT
Ondanks dat hij het niet snel oppgaf, had hij de kans om Katie te vinedn wel opgegeven en juist op dat moment ving hij haar geur weer op. Met een brede grijns stapte hij het heuveltje op. Hij leit zijn blik over de ruimte gaan en klopte voor de grap op de deur van het leegstaande gebouwtje. 'Iemand thuis?'grijnsde hij. Het duurde even voor hij Katie opmerkte. Zijn grijns verdween en hij keek haar onderzoekend aan. 'Is alles goed met je?' Vroeg hij bezorgd. Ze zag er niet goed uit...
|
|
|
Post by Cherry blossom on Apr 23, 2008 13:11:38 GMT
Geschrokken keek ze op en schoof zichzelf nog verder naar achteren "Niet doen...volle maan" mompelde ze. Angst was zeker in haar stem te horen, ze wou niet iemand vermoorden, geen levend wezen in ieder geval. Duidelijk herkende ze hem wel, maar was bang dat ze ook maar echt iemand kwaad zou doen zoals eerst. Zoals ze bij een oude vriend had gedaan, die nu dood was door de verwondingen die zij hem had gegeven.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Apr 23, 2008 13:24:10 GMT
Het duurde een moment tot haar woorden tot hem doordongen. Hij glimlachte. 'Dus dat is waar je bleod naar rook. Zoiets dacht ik al. Geen zorgen. Het zou me verbazen als je me kwaad zou doen. Ik ben nog nooit een weerwolf tegen gekomen die iets tegen mij had.' Hij ging op de grond zitten, vlak naast haar en strakte zijn benen. 'Het lijkt er neit op alsof jij je erg op je gemak voelt met wat je bent. Soms is eht beste wat je kan doen het gewoon et accepteren.' Hij keek haar even aan. Het was natuurlijk veel makkelijker gezegddan gedaan.
|
|
|
Post by Cherry blossom on Apr 23, 2008 16:12:25 GMT
"Ik voel me ook niet op gemak, niet bij volle maan, anders ben ik altijd wel het vrolijke meisje" Katie kreeg het voor mekaar om een glimlach tevoorschijn te toveren. "Ik ben een weerwolf die bang is voor de verandering, die bang is kwaad te doen als ze dat niet wilt" Ze sloeg haar armen weer om haar benen heen en deed er alles voor om maar niet naar het dak te kijken maar de volle maan die maar een deel zichtbaar was maakte alles wel aanlokkelijk.
|
|
|
Post by °°Orange°° on Apr 28, 2008 15:26:05 GMT
'Waarom niet? Het is een deel van wie je bent. Laat het los. Als je eraan blijft twifjelen en je elke keer blijft verzetten word je noit gelukkig. Het is elke maand. Je doet jezelf veel te veel verdriet.' Hij glimalchte naar haar en liet zich vervolgens met een klap achterover vallen op de harde grond. Het deed zijn pijn en hij had een prachtig uitzicht op een deel van de volle maan. Doorzichte vlagen wolk dreven voorbij, geelgekleurd in het hedlere licht. Hij hield van de vollemaan, maar dat kon ook komen omdat hij van weerwolven toch niks te vrezen had. 'Je zal geen kwaad doen, dat weet ik zeker. Altrhans, neit als ik bij je ben. Ik weet dat ik je wel onder controle kan houden. Het zou niet de eerste keer zijn.' Hij glimlachte naar de lucht, want Katie zat te ver weg.
|
|
|
Post by Cherry blossom on Apr 29, 2008 10:39:45 GMT
"Misschien heb je gelijk" mompelde ze, misschien moest ze er inderdaad niet bang voor wezen. In ieder geval wou ze vandaag niet veranderen, het deed allang geen pijn meer, maar het was nog steeds wel gruwelijk hoe ze zichzelf dan de volgende morgen aantrof. Eventjes zuchtte Katie "Ik moet er niet bang voor zijn, het zit in me en daar is niets aan te doen"
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 4, 2008 16:13:52 GMT
Jason knikte en glimalchte. 'Dat komt omdat je een goed hart hebt. Maak je er geen zorgen over. Het is niks om je voor te schamen. Het zou beter zijn voor jou om je schuldgevoel te laten vallen, maar het is geen schande dat je je er schuldig over voelt. Je maakt je last groter dan die hoeft te zijn. Trowuens, misschien zou je je vriendje kunnen vragen om je te helpen?' Er klonk wat speelsheid door in zijn stem. Hij herinnerde zich de geur van een jongen rond Katie, de eerste keer dat hij haar ontmoette.
|
|
|
Post by Cherry blossom on May 5, 2008 11:03:38 GMT
"Vriendje? Ik heb geen vriendje hoor" Katie had verbaast opgekeken maar grinnikte toen. Hoe kwam hij daarbij, althans...er was wel iemand die ze leuk vondt. Blijkbaar zat de maan achter een dik pak wolken want als ze haar ogen erop had gericht was ze verandert. "Was het maar snel ochtend, dan kon ik eindelijk wat plezier maken"
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 5, 2008 13:54:30 GMT
Jason grinnikte. 'dat dacht ik. Je rook zo sterk naar een jongen. Ik geloof dat ik er zelfs nog emt je over heb gepraat, over de jongen die je lijk vond. Hoe heette hij ookal weer...' HIj dacht diep na, of eigenlijk, hij deed alsof hij diep nadacht. Hij wist de nama van de jongen allang niet meer, gewoon omdat het hem niet uitmaakte. Hij grijnsde even. 'Waarom is hij je vriendje dan nog niet? Ga eens snel emt hem uit. Of je wil geen vaste relatie, dat kan ook nog.' Hij rekte zich uit en sloot zijn ogen. 'Nee, laat het voorlopig nog maar geen ochtend zijn. Ik ben nog lang niet moe...' Dat laatste zong hij, met een brede grijns op zijn gezicht.
|
|
|
Post by Cherry blossom on May 5, 2008 16:37:20 GMT
"Ik kan hem niet uitvragen op een date! Ik heb nooit een echte date gehad! Maar eens zat ik in de bioscoop en hij was naar dezelfde film gegaan als ik..." Katie glimlachtte eventjes, zou ze dat ooit durven, de jongen die ze leuk vindt te vragen op een date? Vast niet, misschien later. "jij hebt vast teveel energie om wakker te blijven"
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 5, 2008 16:41:16 GMT
Jason grijnsde nog steeds, terwijl hij overeind kwam door enkel zijn buikspieren aan te spannen. Zelfs door zijn shirt heen waren ze zichtbaar, maar eigenlijk stond haar daar niet bij stil. Hij keek Katie alchend aan. 'Doe eens neit zo raar. Als jij hem niet uitvraagd doe ik het voor je hoor. Kom op, er gebeurd niks als je hem neit meevraagt. Heb je zijn nummer? Of zijn adres...' Hij lachte en schudde zijn hoofd. 'Teveel energie om wakker te blijven? Je hebt gelijk, ik barst van de energie, maar ik heb absoluut geen behoefte om te slapen. Laat de nacht eeuwig duren, dan hoef ik nog lang niet naar bed.'
|
|
|
Post by Cherry blossom on May 6, 2008 10:24:08 GMT
Katie keek hem even aan "En wat als het misgaat? Dan sta ik gigantisch voor schut hoor!" Nee, zo snel of zo gemakkelijk zou ze het niet vinden, zijn nummer geven...had ze die nog ergens. Vast wel, alleen thuis ergens in een bakje. "Geen idee waar ik zijn nummer heb gelaten, ergens thuis" antwoorde ze uiteindelijk.
|
|
|
Post by °°Orange°° on May 19, 2008 18:01:04 GMT
'het gaat neit mis,' lachte Jason en schudde zijn hoofd. 'Wat zijn jullie mensen toch een vreemd volkje. Jullie maken je altijd zo druk over dit soort zaken. Je svraagt hem. Als hij ja zegt, ga je waarschijnlijk een leuek tijd tegemoet. Zegt hij nee, dan kan je weer eena dner zoeken. Jullie levens zijn al zo vreselijk kort! Toe, doe me een plezier -hij pakte zacht haar hand vast- en geniet gewoon van de tijd die je ehbt. Lata je niet leiden door angst.'
|
|
|
Post by Cherry blossom on May 20, 2008 10:56:22 GMT
"Ik ben juist bang voor dat het mis gaat, maar goed, om jou een plezier te doen zal ik het hem vragen, maar hoe!? Ik heb nooit een flauw idee gehad om een jongen te vragen voor een soort van date zonder mijzelf voor schut te zetten!" Katie zuchtte eventjes maar glimlachtte uiteindelijk.
|
|