|
Post by Zhavirah on Jul 15, 2008 18:24:04 GMT
Twee voeten waren er te horen op de tegels van het zwembad. Een paar stenen lagen schuin en bij het zien van het zwembad was het moeilijk voor te stellen dat het ooit in gebruik was. Alleen het gerommel van de waterzuivering was te horen die raar genoeg nog werkte. De bodem van het water was nog duidelijk te zien. Een hand verstoorde deze waterrust, en een rood kleur kwam in het water terecht. De rode kleur was van bloed, mensen bloed. De eigenaar van de hand had net zijn maaltijd genuttigd, en een mens leeg gezogen. Deze vampanees Franklin pakte meestal de mensen die verdwaald waren in Deadshine. Voornamelijk door de reden dat deze toch niet veel meer hadden, anders zouden ze zich nooit in Deadshine wagen. Zijn jacht op deze man had al een paar dagen geduurd, gewoon om niet verveeld te raken. Uiteindelijk eindigde het leven van deze man toch in Deadshine, door de handen van Franklin. Nu nam hij wat rust aan de kant van het zwembad. Er kwam daar toch bijna nooit iemand, dus had hij alle rust. Het water reflecteerde alweer zijn spiegelbeeld, duidelijk één van een vampanees. Een lichtelijk purperen huid nog een paar bloedrestjes op zijn kleren, en een bijl aan zijn middel. Het was moeilijk voor te stellen voor Franklin dat hij ooit als mens hier vrolijk had gezwommen. Voor een moment keek Franklin op, hij was niet alleen voelde hij al snel.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 16, 2008 11:37:43 GMT
"Franklin Gragg" klonk een zoete stem bij de douche-cabines. Een andere vampanees, niemand minder dan Leonard Linge, stapte uit de koele schaduwen die dit zwembad hem gaf, en knielde neer bij het water. Toen hij er met zijn vingers doorheen streek ontstonden er golfjes die het vuile water op en neer lieten deinen. Er was hier al lang niet meer schoongemaakt, en als je goed keek zag je bepaalde resten van.. íets op de bodem van het zwembad liggen. Hij ging rechtop staan en staarde de jongere vampanees vrolijk aan. "Wat.. héérlijk je weer eens te zien, jongen. Waar heb jij zoal uitgehangen". Hij wierp een blik op het bloed op de kleding van Franklin en schudde uiteindelijk zijn hoofd "Laat maar, ik geloof dat het kleine beetje DNA wat jij op je kleren meedraagt al genoeg zegt"
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 16, 2008 12:30:16 GMT
"Leonard Linge" kaatste Franklin gelijk terug, maar dan op een geirriteerde manier. Leonard was niet echt zijn favoriete persoon op de wereld. Nauwkeurig lette hij op alle bewegingen van Leonard je wist het maar nooit met hem. "En waaraan verdien ik dit nederige bezoek" bromde hij humeurig, eigenwijs bleef hij Leonard nakijken totdat hij met zijn opmerking over zijn kleren kwam. Voor een moment keek hij naar zijn kleren, er zaten wel aardig wat bloedspetters over zijn kleren heen. Onschuldig klopte hij de druppels weg met zijn hand, ook al het meeste nog steeds bleef zitten, het enige verschil was dat het nu aan zijn hand zat. Zoals verwacht van hem moest hij zelfs het laatste beetje opdrinken. Zijn hand bracht hij naar zijn mond toe en plaatste het gelijk aan zijn lippen om het laatste beetje bloed binnen te krijgen.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 16, 2008 13:08:41 GMT
"Niet zo'n grote mond, vriend" zei Leonard terwijl hij met zijn vingers de gladde tegels betastte. Hij wierp even een blik op Franklin en versmalde zijn ogen een moment. "Dit is een vrije wereld.., in ieder geval in Deadshine, en ik mag gaan en staan waar ik wil". Hij streek even over zijn wilde bos krullen waarin een duidelijk witte streep in stond. Het was al weer jaren geleden dat zijn haar zo was geworden, en hij wist niet hoe hij het terug moest draaien. Daarbij, het was zijn handelsmerk geworden.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 16, 2008 13:36:34 GMT
"Ik ben ons akkefietje nog steeds niet vergeten, dat was heel laag, zelfs voor jou...vriend" franklin ergerde zich dood aan deze man zoals altijd. Als het aan hem lag zou hij Leonards bloed leegzuigen, en hem voor Mortons voeten gooien. Jammer genoeg was vampanees bloed giftig waardoor zijn hele droom in het water viel. Misschien kon hij met zijn bijl Leonard in één beweging wel doodde. Snel schudde hij met zijn hoofd, hij nam het risico niet om weer in een smerig trucje van Leonard te trappen. "Pas maar op dat een jager je niet te pakken krijgt, ze zijn tegenwoordig overal" geinde Franklin, ook al de gedachte hem best wel beviel.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 16, 2008 13:57:19 GMT
Leonard keek op en snoof even. Hij zelf wou ook niet graag herinnerd worden aan de 'ontmoeting' met Franklin, een paar jaren geleden, waar ze beiden in een erg slecht humeur waren geweest. Als het niet aan Morton had gelegen zou hij niet weten of hij hier nog wel stond. Hij reageerde dan ook niet op deze opmerking maar bleef zwijgend voor zich uitstaren. De wallen onder zijn ogen waren nu weer donkerpaars, wat op slaapgebrek duidde. Maar dat had hij eigenlijk altijd. "Kijk jij maar uit voor jagers, je bent ook vampanees, hoe graag je het ook wilt ontkennen" zei hij daarom maar humeurig.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 16, 2008 14:12:11 GMT
"Ik ben er op voorbereid, een mensje krijgt mij niet zomaar te pakken" kwam er op een lage toon uit. Wat dacht Leonard wel allemaal een mens die Franklin te pakken zou krijgen? Wat een grap, hij was dankzij het vampanezen bloed veel sterker en sneller dan een mens. Misschien dat ze hem met een geweer zouden kunnen raken, maar zelfs dan moesten ze wel hun best doen. "Dus wat heeft jou de laatste jaren bezig gehouden?" vroeg Franklin maar om de spanning tussen hun twee te verbreken.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 16, 2008 14:33:46 GMT
Leonard maakte een snuivend geluid maar ging weerom niet op de opmerking van Franklin in. Hij schudde zijn hoofd even voordat hij opkeek, en wat haar uit zijn gezichtsveld streek. "Een beetje van dit, een beetje van dat" zei hij dan simpel. "eigenlijk ben ik alleen bezig met overleven. En Morton". De plannen van Morton vond hij op zich wel interessant.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 16, 2008 14:53:58 GMT
"Overleven proberen we allemaal, dat is wat de sterke van de zwakkere onderscheid. Als je niet sterk genoeg bent in deze wereld ben je overgeleverd aan jagers van alle soorten." vertelde Franklin instemmend. Vooral in deze tijden met een nieuwe oorlog inzicht moest je sterk zijn anders was je zo dood. Franklin zou zich in iedergeval nooit aan de kant van de vampanezen aansluiten, hij bleef er liever uit. De hele oorlog was in zijn ogen onzin. Het was bij hem wel bekend dat Leonard en Morton er anders over dachten. "De vraag is nu ben je wel sterk genoeg om te overleven" De grote drang kwam in Franklin op om in de aanval te gaan nu hij de kans had, maar wist zich tegen te houden.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 16, 2008 15:21:52 GMT
Opeens keek Leonard op, de woede fonkelde plotseling in zijn zwarte ogen. "Pardon, Heer Gragg, opper jij nu dat ik niet sterk genoeg ben om overlevingskansen te hebben". Alle spieren in zijn lichaam stonden nu gespannen. Niet vaak werd aan Leonard gevraagd hoe hoog hij zijn overlevingskansen schatte, en dus ook niet nu. Hij liet dit niet toe. "Wij roeien de vampieren uit, jongen. Dat betekent dat al het zwakke gespuis deze wereld verlaat. En de vraag is of jij daar bij hoort of niet. Mocht je het overleven, dan weet ik niet of Morton wel zo goedgezind is om jou nog levend te laten rondlopen". Leonard was zo ongeveer de wandelende hielenlikker van Morton onder de vampanezen, en dat was niet omdat hij hem aardig vond, alhoewel hij wel probeerde te doen alsof hij dat vond. Nee, hij was eerder bang voor Morton.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 17, 2008 11:03:01 GMT
Franklin zette gelijk een nep-verwonderd gezicht op toen hij Leonard hoorde. Hij had Leonards gevoelige draad blijkbaar geraakt. Hier kon hij nog misbruik van maken als hij wou. Een gemene grijns verscheen voor een moment op zijn gezicht, toen Leonard over Morton begon. "Je bent ook niks veranderd. Nog steeds Mortons schoothondje? Had het ook niet anders verwacht" kaatste Franklin vals terug. Dacht Leonard nou echt dat zoiets hem en Morton zou lukken. Dan zouden ze eerstt meer volgelingen moeten krijgen.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 17, 2008 11:25:08 GMT
"Geen schoothondje, Gragg, ik heb de voorkeur het dienaar of helper te noemen. Daarbij, Morton weet dat hij zonder mij ook niets is. En ik, in tegenstelling tot jou, bewijs mijn mede-vampanezen ook wel eens een dienst". Het grootste gedeelte hiervan zoog hij spontaan uit zijn duim, maar het leek alsof hij dit al vaker tegen mensen had verteld. Hij wierp een valse blik op Franklin maar deed wel een stapje weg van de vampanees, uit zorg voor zichzelf.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 17, 2008 19:45:00 GMT
"Dienaar schoothondje allebei hetzelfde, met andere woorden Morton laat jou al het vuile werk doen en strijkt daarna zelf met de eer" kaatste Franklin gelijk terug. Wat leonard allemaal mocht verzinnen Franklin bleef bij zijn mening, dat Mortons plannen onzin waren en gedoemd zijn te mislukken. Het viel hem nog net op dat Leonard weg stapte. Als test stapte Franklin mee Leonards kant op. Het was voor Franklin gewoon te verleidelijk om over te slaan. "Bang?" kwam er op een lage gemene toon uit.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Jul 18, 2008 8:42:31 GMT
"Niet waar, maar aangezien ik geen behoefte heb in iets nutteloos als een discussie, laat ik dit onderwerp maar voorbij schieten" zei Leonard met overduidelijke kilte in zijn stem terug terwijl hij een blik op het spiegelgladde water wierp. Toen Franklin achter hem aan stapte was zijn eerste reflex de muur vast te grijpen. Zwijgend staarde hij hem aan, en snoof langzaam door zijn neusgaten uit. "Voor jou?" wierp hij er vals achteraan en grinnikte even, maar was niet zo zeker van zichzelf als anders.
|
|
|
Post by Zhavirah on Jul 18, 2008 11:18:34 GMT
Franklin besloot om het eerste maar te negeren. Leonard was net als hem even koppig op dat gebied waarschijnlijk, dan was het niet zo leuk meer. Nog een paar stappen nam hij richting leonard sinds die nu toch tegen de muur aan zat. "Jij en ik zijn de enige hier, geen Morton om je zieltje te redden. Alleen jij en ik, dus ben je bang? Lopen de rillingen al over je rug te dansen? Met een paar simpele bewegingen zou ik je misschien wel kunnen doden" begon Franklin weer op de zelfde gemene toon uit. Zijn enige bedoeling nu was om Leonard gewoon een beetje angst aan te jagen. Echt vermoorden zou hij niet doen.
|
|