|
Post by Zhavirah on Jul 25, 2008 10:04:27 GMT
"Het is een heel drama, misschien ook wel beter dat hun een tijdje in het daglicht blijven wandelen" merkte Arthur op, het was waarschijnlijk ook wel half door het feit dat Akimo en Alyssa weerwolven waren. Snel stond Arthur op en sprong op één van de auto's. Een smerige stank van olie hing in de wind gemengd met de geur van zwavel. Een rilling schoot over de rug van Arthur toen de geur in zijn neus door drong.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Aug 26, 2008 15:32:29 GMT
Cole staarde Arthur na en kwam uiteindelijk ook overeind terwijl hij met zijn vingers, gesierd door abnormaal lange nagels, op het metaal van de auto tikte. "Een keer per maand, 's nachts, kan ik last van hun hebben" merkte hij simpel op en wist een grijns tevoorschijn te toveren. "Tot die tijd, en tijdens, kan ik gewoon in de vampiersberg zitten". Zijn gezicht vertrok weer toen hij erachter kwam dat hij daar misschien niet helemaal gewenst meer was.
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 2, 2008 17:19:25 GMT
"Weet je het zeker? Ik verwacht niet dat de vampiers je nog met open armen zullen verwelkomen" Arthur blik staarde naar de lucht, de laatste dagen hing er al een sombere sfeer alsof er iets ergs ging gebeuren. De sfeer had hem laten nadenken over veel denken. Het kon van alles betekenen, misschien zelfs de dood. [/b]"Cole, ik wil afscheid nemen van het dagwandelen"[/b] Langzaam ging zijn blik weer richting Cole. Arthur wou volledig bloed hebben, om voorbereid te zijn op wat er kon gebeuren. Zijn handen knepen in één waarschijnlijk zou het net zoals een halfvampier worden pijn doen.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Sept 2, 2008 20:00:54 GMT
Cole keek verbaasd en verrast op bij de opmerking van Arthur. Het was duidelijk te zien in zijn blik dat hij dit erg betwijfelde. Even keek hij naar achteren alsof hij steun zocht bij de kapotte auto's, maar er was niks te zoen dan een paar wrakstukken. De rest was donker. Hij kuchtte even en schraapte zijn keel, terwijl hij met zijn voet over de grond schoof en zijn handen in zijn broekzakken stopte. "Weet je het zeker? Er zijn ook voordelen van halfvampier..". Hij keek Arthur fronsend aan.
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 5, 2008 17:02:26 GMT
Kort keek Arthur weg, het zou wel een grote stap worden. "Die voordelen verdwijnen ook als ik nog wat jaren zou wachten. Voel je het niet die sfeer er gaat wat groots gebeuren. Ik wil voorbereid zijn erop!" sprak Arthur, hij was er zeker van hij wou volledig vampier worden. Als volledige kon hij misschien niet meer in het daglicht lopen maar dat was maar een kleine opoffering. Hij zou veel grotere krachten terug krijgen waaronder flitten en slaapgas.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Sept 21, 2008 8:26:00 GMT
"Prima, als jij dat wilt" mompelde Cole zwakjes en staarde voor zich uit. Hij had geen zin om tegen Arthur in te gaan, aangezien hij moe was en wist dat Arthur alle redenen had om volledig vampier te worden. Soms deed hij dat wel, voor de grap, en verdedigde dan standpunten waar hij het niet eens mee eens was. Alleen maar om tegen mensen in te gaan. "Maar het gaat geen gezellig proces worden" voegde hij er dan terloops aan toe. "Volgens mij doet het best pijn"
|
|
|
Post by Zhavirah on Sept 21, 2008 13:27:12 GMT
"Zelfde proces als eerst?" zijn blik gleed naar zijn hand die open ging. De littekens waren nog steeds duidelijk te zien van toen hij de eerste keer bloed kreeg. Kort moest hij denken aan de helse pijn die hij toen gevoeld had. Alles was het toen wel waard geweest. Zijn andere hand opende zich nu ook richting Cole. "Aan pijn ben ik al gewend geraakt" wist Arthur nog te zeggen. Hij zette zich van binnen toch schrap voor wat hij zo zou gaan voelen.
|
|
|
Post by :: Heen - en - weer - wolf on Sept 23, 2008 13:12:29 GMT
Cole knikte terwijl hij Arthur nieuwsgierig bestudeerde om te zien wat voor reactie dat op Franklin zou geven. "nou ja.." voegde hij er aan toe en haalde zijn schouders op "Ik kon het ook, dus jij waarschijnlijk ook". Hij grijnsde even en streek over zijn haar, en strekte zich toen uitgebreid uit. "We zullen zien"
|
|