|
Post by Lisa. * || on Mar 26, 2008 15:42:01 GMT
'Waarom zou ik je wat doen?' zei Damy, al was hij er van overtuigd dat de wolf het niet kon verstaan.Hij bleef staan en keek toe wat de Selena van plan was terwijl hij Piper in zijn ooghoek in de gaten hield. Al zou hij het als het op een ren aankomen toch verliezen. Wat hield hem dan nog hier?
Selena knikte, alsof ze wilde zeggen dat ze Alyssa niet meer pijn zou willen doen. Ze knielde bij de gewonde wolf neer en bekeek rustig wat er aan de hand was. De val was niet goed uitgepakt. Hier en daar waren botten gebroken en gekneusd. Dat zou nog behoorlijk vervelend worden. Als de maan verdween zou ze waarschijnlijk meer zekerheid hebben, ze wist niet zeker of haar speeksel ook genezend werkte tegenover dierenwonden. Met haar hand streek ze zacht over de vacht van Alyssa in een poging haar iets te kalmeren. Zodra de volle maan voorbij was, moest ze naar een ziekenhuis, daar was Selena zeker van overtuigd.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 27, 2008 16:44:29 GMT
Piper gromde laag naar Damy maar toen die iets zei stopte ze en leek het waarschijnlijk voor andere alsof ze arrogant wegkeek.Alleen lette ze nu op de maan.Ze wist dat als die weg was ze Alyssa beter kon helpen.Alyssa voelde ergens ver weg pijn,en hoorde een stem.Het was erg ver weg,maar ze wou ernaartoe.Ze wou wetenw at het was.Ze voelde de hand over een begroken bbot gaan en piepte.Uit reactie hapte ze naar hetgene wat haar pijn deed.Ze kon het niet goed zijn,haar heldere lichtgevende groene ogen waren wazig.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 28, 2008 15:18:19 GMT
Damy bleef staan, ergens had hij het gevoel nu 'veilig' te zijn. Hij bekeek het tafereel, nieuwsgierig wat er zou gebeuren in plaats van rennen naar zijn huis, waar hij in ieder geval veilig was voor de maan.
Selena keek op naar Alyssa's ogen bij het horen van een piep en trok haar hand terug om de hap te ontwijken. 'Geen reden voor dit. Alles komt goed. Het is zo voorbij.' fluisterde ze. Als de maan zo achter de wolken was wel ja. Er waren wolken in de buurt van de maan, maar het was niet te zijn door de bomen die het kerkhof overschaduwde. Zodra die weg is, komt alles goed. Het ziekenhuis is niet ver. Langzaam stond ze op en keek Piper aan, met een blik die wilde zeggen dat het goedkwam.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 28, 2008 16:39:28 GMT
Piper was gaan zitten en waste haar pootje.Hij zat helemaal onder de modder en daar kon ze nou niet tegen.Ondanks dat ze een wolf was bleef ze haar eigen innerlijk houden.Koppig,Schuw,hyper,en moest schoon zijn.Ze stond weer op en liep naar Damy.Als een soort lieve hond.Haar ogen stonden lief en waren groot.Ze liep zachtjes om Damy niet af te schrikken.Ze wou eigenlijk sorry zeggen.
Alyssa probeerde op te staan.Ze wou niet afhankelijk zijn.Maar ze kon niks zien.Ze stodn wel op,en op 3 poten hinkte ze een stapje wegmaar viel toen weer neer.
Piper keek omhoog en zag de wolken bijna de maan verdekken.Ze rende snel naar Alyssa en wreef hun hoofden tegen elkaar.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 29, 2008 6:21:23 GMT
Damy zette toch een stap achteruit terwijl Piper zijn kant op kwam. Als er iets was wat hij wel geleerd had was dat weerwolven onvoorspelbaar zijn. Toch gaf hij een soort knikje met zijn hoofd.
[]'Je moet blijven liggen.'[/b] Het klonk harder dan het bedoeld was. Ze haalde haar hand nog een keer over Alyssa's vacht. 'Het is even wachten, daarna is het zo voorbij.'' Het was ook half tegen de andere weerwolf bedoeld. Zodra ze in een mensenvorm was, kon ze gewoon speeksel gebruiken om de wonden te helen, voor de gebroken botten waren doktors in het ziekenhuis.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 29, 2008 17:59:10 GMT
Piper keek omhoog en huilde naar de maan.De wolken bedekte het en ze voelde de vacht weg trekken,en haar botten vergroeien.2 secondes later stond ze er weer met haar kelren aan en klopte ze even af."sorry".Zei ze tegen damy.Snel draaide ze om naar Alyssa."Kom schat".Zei ze tegen haar zusje.
Alyssa voelde hoe ze vergroeide.ookal waren haar botten als wolf gebroken,nu waren ze niet aanelkaar.Ze stond eigenlijk,maar viel neer omdat haar been gebroken was.Ze bleef op de grond zitten en keek eerst naar Damy."Ja sorry".Zei ze met een vertrokken gezicht van pijn.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 29, 2008 18:49:06 GMT
Van binnen zuchtte Selena. Waarom waren sommige nou zo koppig? Okee, ze kon zelf ook behoorlijk koppig zijn, al noemde ze het liever eigenwijs. 'Je moet niet proberen te lopen, of andere bewegingen met je benen maken, het zou het alleen maar erger maken.' In plaats van te fluisteren sprak Selena deze keer duidelijk, en was het duidelijk te horen dat ze een vrouwelijke gedaante was. In het donker en van een afstandje was dat namelijk niet helemaal zichtbaar.
Ze bekeek de wonden, hier en daar zat een snee of schaafwond en verder waren de botten een beetje verschoven. Voor buitenstaanders zou dit er waarschijnlijk smerig en niet logisch uitzien, voor nachtwezens was dat het wel. Selena ging met twee vingers langs de binnenkant van haar wang en wachtte niet af of Alyssa het wel goed vond maar 'smeerde' over de sneeën heen, die snel daarna genezen. 'Kom, we moeten naar het ziekenhuis voordat een of andere krankzinnige je als voorafje of toetje ziet.' Weer de rustige zachte toon. Ze stond op en stak haar armen uit naar Alyssa, voor Selena was het geen moeite haar te dragen.
Damy had het hele tafereel gevolgd, verbaasd. Eerst de excuses van de meiden, daarna de vrouwelijke stem van de gedaante en toen iets met handbeweging die genazen? Hij wist niet of hij nu naar huis moest gaan, maar om mee te gaan naar het ziekenhuis, hij had hier niks mee te maken, toch?
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 30, 2008 8:57:01 GMT
Alyssa bleef zitten en keek koppig de andere kant op.Ze wou geen hulp,ze kon het best zelf.Of met haar zus.Nooit een vreemde vertrouwen,had ze van andy.Eerst weten wie het was,en zijn/haar gzicht kunnen zien.Daar had Alyssa al veel aan gehad,en daar week ze niet vanaf.Andy was haar leraar voor al haar levenslessen,en die van Piper.
Alyssa dcht even na."Ik wil niet naar het ziekenhuis"[/b[].Zei ze boos.Ze zag het kwijl en trok het vieste gezicht ze kon."Gadver!".Zei ze totaal ongenegeerd."Dat doet andy nu ook altijd!".
Piper had dezelfde gedachte als Alyssa.Ze liep snel naar haar rug en tilde haar op.Ze liet Alyssa steunen op haar nek en schouder.Ze keek Selena doordringend aan,voorzover dat ging."We vertrouwen je pas als je je laat zien".Zei Piper met een kille stem.Alles om haar zus te beschermen,zelfs tot in de dood.[oeps heb een topic veraden] Alyssa keek Damy aan."wie ben jij?'.Vroeg ze niet wetend of ze zijn naam al wist.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 31, 2008 15:29:12 GMT
Selena's mond viel open, wat niet opviel door de schaduw die haar gezicht overrompelde door haar kap. 'Sorry? Weten jullie heel toevallig met wat voor een soort jullie te maken hebben?' Ze keek wel raar op toen ze voor zichzelf het woord 'soort' gebruikte. Alsof ze zoveel anders was. 'Als je nu niet naar het ziekenhuis gaat, wordt het alleen maar erger. En vroeg of laat zal je dan gepakt worden.' Ze ademde iets sneller dan normaal, het zou niemand opvallen. Ergens voelde ze zich beledigd, dat haar hulp niet werd aanvaard. 'Ik weet niet wie Andy is, maar misschien weet je dat ons speeksel genezend is. Het is misschien in jou, jullie ogen smerig, maar smerigheid kun je wegwassen, wonden niet.' Daarna stond ze recht op, van Piper naar Alyssa kijkend en weer terug.
Damy volgde het tafereel, ergens gaf de vrouw hem rillingen maar ook een veilig gevoel. Ze was in ieder geval de redding voor hem geweest. 'Damy. Cleric.' antwoordde hij, zoals hem gevraagd werd. 'Wie ben jij? En jij?' Bij de tweede jij keek hij naar Selena.
'Nee.' zei deze kortaf. 'Het enige wat ik je kan geven is mijn naam. Maar mijn kap hou ik op.' Hem afzetten op een plek die niet de burcht was, voelde als een soort verraad. En haar trots zette ze niet aan de kant voor deze mensen. 'Ik wil je helpen. Je kan me hulp accepteren en binnen no-time zal er een doktor die je misschien wel volledig vertrouwt je helpen. Of natuurlijk hier achterblijven. Aan jou de keus.' Ze keek naar Alyssa, Damy's opmerking totaal negerend.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 31, 2008 16:56:34 GMT
Alyssa keek Selena een beetje schuw aan."Ik vertrouw niet zomaar mensen".Zei ze langzaam steuend op Piper.Alyssa keek naar DAmy en ging even op zichzelf staan."Alyssa Halliwell,mijn zus ken je al".Zei Alyssa vrolijk maar keek toen weer naar Selena.Zëg je naam dan".Zei ze een beetje achterdochtig.Wat Selena zei had wel iets,ze wou graag verzordt worden."Ik kan ook gewoon wachten terwijl jij een dokter haalt en die hierheen flit".Zei Alyssa.
Piper zuchtte."Lys,doe even normaal,je hebt pijn da snap ik,maar reageer dat niet af op..haar".Zei Piper even nadekend of het een meisje was.Maar aan de stem te horen was het een meisje,die wou helpen."Ik loop wel naar het ziekenhuis...zij kan jou messchien flitten".Zei Piper een beetje vragend richting Selena.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 31, 2008 17:27:55 GMT
'Ja ik ben een haar. Jemig wat is het raar om zoiets over je zelf te moeten zeggen.' Van een afstand was het natuurlijk niet te zien, zeker niet in schaduwen van bomen en grafstenen, zeker niet in de nacht. De kap die halverwege haar gezicht kwam verborg via zijn schaduw de rest. Eigenlijk alleen andere nachtwezens konden zo goed zien dat die duidelijk een vrouwelijk gezicht herkende. Selena liep naar de twee zusjes toe, bleef iets meer dan een meter van ze staan. Met haar hand haalde ze enkele plukjes bruingekleurd springerige haar tevoorschijn.
'Selena Woods. Aangenaam maar de omstandigheden hadden veel beter moeten zijn. En dat je mensen niet zomaar vertrouwt, is begrijpelijk. Maar geldt dat ook voor wezens van de nacht? Als ik behoefte aan bloed had of je had willen vermoorden, had ik dat dan niet allang gedaan? Trouwens, de doktors zien me al aankomen. Aloyze is een heel ander verhaal, door kennen ze ons. Maar ik bied je nogmaals me hulp aan, maar als je die niet wilt accepteren. Ik kan niks aan je botten doen, daar heb je doktors voor nodig. Maar ik wil je wel helpen daar te komen.' Selena zweeg en wachtte af terwijl ze een stap achteruit zette. Ergens was de situatie veelste leuk, het had een soort aantrekkingskracht, anders was ze er al lang weer vandoor gegaan, er waren zat andere dingen die ze moest of kon gaan doen.
Damy bemoeide zich voor het eerst weer in het gesprek. Hij ging naast Alyssa staan en keek een moment naar Selena. 'Als ik het ziekenhuis nou bel, dat jullie eraan komen en dan kunnen ze voorbereiden? Dan brengt zij je.' Al leek het niet zo, hij wist ondertussen wel dat Selena genoeg kracht en snelheid had om Alyssa te brengen.
|
|
|
Post by magicrules13 on Apr 1, 2008 13:00:06 GMT
Alyssa grinnikte."Sorry".Zei ze opeens nogal melig.Ze had net bedacht dat altijd alleen zij is deze situaties kwam.En iegenlijk was het dan ook dus best grappig.Alyssa luisterde naar het hele verhaal."nou,aanenaam Selena".Zei ze met een lieve glimlach. "Ik heb er nu niks meer op tegen".Zei Alyssa die nog steeds stijf stond,ze was bang om te bewegen,dan zou ze waarschijnlijk weer vallen,en dat deed nog meer pijn.Ze keek Damy grlimlachend aan."Bel maar".Zei ze zachtjes met ene lichtelijke vragende stem voor Selena bedoeld. Piper hield zachtjes de arm van Alyssa vast zodat die niet kon vallen.Ze zei verder niks,haar zus kon dat zelf wel regelen.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Apr 1, 2008 14:04:10 GMT
Damy haalde zijn telefoon al uit zijn broekzak en keek toen vragend naar de anderen. 'Weet iemand het nummer van het ziekenhuis?' Maar voordat hij antwoord kon krijgen onderbrak Selena hem. 'Bel maar niet, ze zullen misschien verbaasd zijn. Ik breng je wel en iemand hier gaat naar binnen zodat die een doktor haalt en je kan helpen. Het transport daar heen regel ik wel, daarna moeten zij je maar helpen.' Als het niet hoefde, liet ze zich niet aan mensen zien, zeker niet als het niet in Aloyze was. Daar keken ze niet raar op van een V, Tabanan was een ander verhaal.
'Oke.' Ze glimlachde. 'Denk je dat je op me rug kan of moet ik je met me armen draaien. Ik ben trouwens niet van plan te flitten, voor het geval dat er iets verkeerd gaat. Maar we zijn er in een paar minuten.' Haar stem klonk weer kalm en vriendelijk.
Damy borg zijn telefoon op, hij was niet in de positie ruzie te zoeken. ' Wij lopen achter jullie aan?' Daarbij keek hij naar Piper, voor zijn blik weer bij Alyssa was, zij moest zichzelf overgeven aan 'Selena' of hoe de gedaante ook heette.
|
|
|
Post by magicrules13 on Apr 3, 2008 12:50:19 GMT
Alyssa luisterde en vond dat Damy net zo goed kon bellen maar ze hield zich stil,het was allemaal voor haar,dat was al aardig."Dadelijk houje me niet".Zei Alyssa als standaard opmerking als iemand haar wou dragen of wat dan ook.Piper grinnikte."Alyssa,je kan haar je ribben zien,je weegt 40 kilo,dat kan ik nog wel".Zei ze wijs.Alyssa zuchtte."ja je hebt gelijk,ikku...ga wel op je rug".Zei Alyssa toen en ze liep met hulp van Piper richting Selena toe.Alyssa dacht even na.Hoe zou ze op de rug van Selena komen.Piper grinnikte,ze wist wat Alyssa dacht,ik help je wel als het moet"[/b].Zei ze.En als antwoord op de suggestie van Damy."Ja,je hebt gelijk,wij komen er wel snel achterna".
|
|
|
Post by Lisa. * || on Apr 4, 2008 14:09:54 GMT
'Je moet wel heel zwaar zijn wil ik je niet houden.' zei Selena wat mysterieus. Ze draaide zich half om en ging iets door haar knieeën zodat Alyssa er gemakkelijker op haar rug kon komen. 'Hou je wel goed vast, anders zijn we nog verder van huis.' Ze was van plan gewoon te lopen richting het ziekenhuis. Al had de betekenis lopen voor haar een hele andere betekenis dan voor mensen.
Damy bekeek het tafereel en wachtte eigenlijk af totdat Selena er met Alyssa vandoor ging, zodat hij ook kon beginnen met lopen. Bij Selena's uitspraak keek hij wel iets verbaasd maar wachtte daarna tot ze klaar waren voor vertrek.
|
|