|
Post by magicrules13 on Mar 15, 2008 13:18:04 GMT
Er liepen 2 meisjes over het pad bij het kerkhof.Ze stopte bij een duidelijk nieuw graf,overal lagen bloemen en gedichten.De jongste van de twee viel op haar knieén voor het graf en begon misttrosstig te huilen."Nee,Toby".Zei ze snikkend.De oudere ging ernast zitten en sloeg haar armen om haar heen."rustig Lys,hij rust nu veilig".Zei ze zachtjes met troostende stem."Piper,hij mag niet weg zijn,het kan niet".Zei Alyssa tegen haar zus.Ze huilde hard met grote tranen over haar wangen.Piper knuffelde haar zus."hij had niet gewild dat je niet verder ging,je moet verder".
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 16, 2008 11:30:09 GMT
Damy liep met zijn handen in zijn zakken over de stoep die naast het kerkhof lag. Hij trapte tegen een verdwaald steentje dat in de goot belandde. 8 jaar geleden liep hij hier ook, samen met zijn moeder, beide gebroken. Het zien van het lijk van zijn vader op de grond en de lijkbleke blikken van de bekende toen hij aan kwam lopen vergeethij nooit meer. Slechte herinnering voor het leven. Hij duwde het hekje van de omheining open en liep naar binnen. Hij zag eigenlijk niemand op 2 meisjes na. Die in dezelfde rij stonden als waar het graf van zijn vader lag. Vaag ving hij geluid op maar dacht er niet bij na. Met een blik staarde hij naar het graf van zijn vader, keek af en toe naar de 2 en knikte naar hen om vervolgens bij het graf van zijn vader neer te knielen. En na te denken.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 16, 2008 17:07:35 GMT
Alyssa lette niet op Damy die eraan kwam lopen.Ze was te erg aan het huilen."Toby kom ter-ug-hug".Zeurde ze met tranen.Piper stond op en keek naar Damy.ZE knikte terug en bekeek haar zusje.Ze vond het zielig haar zo te zien zitten.Helemaal gebroken,Piper kende Toby niet zo goed als Alyssa,maar ze was ook verdrietig.Ze had zitten huilen,maar dat deed ze nu neit meer.Nu moest ze verder.Ze keek even naar Damy."Lys ik ga even bij hem kijken".Zei ze.Ze liep nieuwsgierig maar voorzichtig naarDAmy."u..hoi".Zei ze lief en zachtjes.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 16, 2008 19:38:18 GMT
Het was eigenlijk wel toevallig dat Damy nou net hier was, vaak ging hij niet meer dan eens in de 2 maanden naar het graf van zijn vader, het was te pijnlijk meestal. Maar iedere keer als hij ging nam hij een nieuwe witte kaars mee. Ondanks dat de vorige nooit aangestoken was was deze wel of verwaaid of onder grassprieten tekomen zitten. Zijn blik was op de grond gericht maar wisselde af en toe naar de grafsteen. Uiteindelijk stond hij weer op en keek Piper aan. 'Hetzelfde.' zei hij zachtjes, met een zwakke glimlach. Hij haalde de nieuwe witte kaars te voorschijn. Het was een familie iets, bloemen verwelkten en dit ging langer mee. Even bestudeerde hij de kaars, voor de zekerheid. 'Gaat het wel.' zei Damy op dezelfde zachte toon als eerst.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 17, 2008 14:50:16 GMT
Alyssa droogde haar tranen af en keek voor een laatste keer naar het graf.Zesnikte een keer en draaide om naar haar oduere zus en de jongen.Ze ging langs Piper staan met een afwezige blik naar de grond gekeerd.Ze dacht nog steeds aan de tijden met Toby.Piper sloeg haar arm eerst om haar zusje heen en keek Damy aan."Ja..met mij beter al met Alys hier".Zei Piper met zwakke stem.ZE keek Damy aan."En met jou?".Vroeg ze lief
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 17, 2008 15:50:57 GMT
Damy glimlachde zwak, hij was nooit goed geweest in dit soort dingen. En dan was er in zijn hoofd ook nog een enorme discussie over al die rare dingen van afgelopen week. De witte kaars in zijn handen draaide hij wat rond. 'Oke.' Hij wist niet echt wat hij op de vraag van Piper moest zeggen, zo te zien leek het wel alsof het voor hen nog maar kortgeleden was, stond hij hier te denken aan 8 jaar geleden. 'Beter. Het voelt goed om te weten dat hij een goede laatste rustplaats heeft. En bedenk maar, ze willen allemaal dat jij verder gaat met je leven.' Meer kon hij niet zeggen en zette de kaars in de kaarzenhouder op het graf terwijl hij de andere eruit haalde.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 17, 2008 16:00:15 GMT
Alyssa volgde de hand van Damy naar de kaarsenhouder.Opeens schoot haar iets te binnen."Piper..het is vandaag afnemende volle maan".Zei ze en schudde aan de mouw van Piper.Het was al redelijk donker."Piper we meoten gaan".Begon ze een beetje te stressen.Piper schrok van Alyssa."sorry,we moeten..uh..".Piper voelde een manenstraal door de bomen op het kerkhof schijnen.Achter op haar hoofd."Ga..snel".Zei ze en ze voelde hoe ze begon te veranderen.In haar ooghoek begon Alyssa ook en na een paar seconden stonden er 2 weerwolven in plats van de zusjes.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 18, 2008 12:58:33 GMT
[Ooc; Weerwolven zijn toch alleen bij echte 'volle maan'? Kan maar aan mij liggen xD]
Hij blies nog wat stof van de kaarzenhouder en hield de oude witte kaars die bedekt was met stof in zijn hand. Daarna keek hij wat verbaasd naar de 2 meisjes. Zijn ogen werden groot en hij dacht dat hij werkelijk gek was geworden. Dit was de 3e keer in een week dat hij te maken had met dingen waar hij niet in geloofde. Waar hij niet in wílde geloven. 'Misschien kan ik er maar beter vandoor gaan?' Hij draaide zich razendsnel om, snel voor een mens en zocht naar de uitgang van het kerkhof. Er was niemand anders, wie waagde zich dan om dit tijdstip buiten? Zijn voeten begonnen hem te dragen naar het hek en de oude kaars zat nog steeds vast in zijn hand.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 18, 2008 14:56:50 GMT
[o..nouja er stond volle maan bij xD) Alyssa en Piper keken elkaar morodlustig aan als weerwolven en zette de achtervolging in op het mens.Piper was sneller en sprong tussen eht hek en Damy.ZE gromde en huilde naar de maan.Haar ogen keken bloedorstig naar Damy en ze likte langs haar vlijmscherpe tanden.Alyssa was achter Damy gaan zitten en huilde mee.Ze gromde laag en hard met ontblootte tanden en groene felle ogen.
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 19, 2008 13:19:14 GMT
Hoe kreeg hij het voor elkaar om 2 keer in één week achterna gezeten te worden door weerwolven? Hij keek naar de lucht en zag wat wolken, alleen waren deze nog niet echt in de buurt van de maan. Het waaide wel hard maar beseffen deed hij dat niet. Hij keek panisch voor hem en vervolgens achter hem. De enige oplossing die in hem opkwam was tussen de graven door en niet over het pad, langs een van de wolven. Met een onhandige beweging waar hij bijna mee viel glipte hij tussen 2 grafstenen en bood van binnen zijn excuus aan.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 19, 2008 17:33:43 GMT
Alyssa was de eerste die de achtervbolging inzette.Soepel sprong ze tussen de grafstenen door,haar poten gooide het zand dat over de kisten heen lag deels omhoog.Als ze mens was zou ze het grafschennis hebben gevonden,maar zo dachten weerwolven niet.Piper huilde eerst een keer naar de maan en zette toen ook de achtervolging in en samen haalde ze Damy langzaam i9n.Het was ook voor hun niet super makkelijk er tussen te komen. (Zal ik een reddende engel laten komen? X3)
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 21, 2008 8:56:00 GMT
[Ik speel zelf wel reddende engel, anders is het 3 van jou en 1 van mij xD]
Damy wist dat het hopeloos was. Het hek was nog ver weg en ondanks ook de wolven moeite hadden om tussen de grafstenen door te gaan vond hij het persoonlijk ook lastig, maar voelde hij zich zwak tegenover de begravene. Hij liep niet over hun graven heen maar zorgde er indirect wel voor dat de wolven dat gedeeltelijk wel deden. Positief denken! Met de gedachte dat hij het hek zou halen glipte hij tussen de volgende rij grafstenen door.
Waar eerst alleen maar schaduwen van de bomen waren, na enkele tellen waren deze groter geworden. Selena's mantel waaide zachtjes mee en de kap verbergde haar haren. Ze zuchtte zacht. Waarom wisten de mensen niet dat ze gewoon met volle maan thuis moesten blijven. Ze kon hem neit aan zijn lot overlaten en klom met gemak over het hek heen. Ze hoefde eigenlijk alleen de aandacht van de wolven af te leiden, echt met ze vechten kon ze niet. Ze floot, zach en snel maar hard genoeg om duidelijk gehoord te worden door de wolven. Daarna begon ze langs het hek naar de rij te rennen waar de wolven nu waren. En met haar V-bloed ging dat nou eenmaal snel. In no-time stond ze in de rij waar de wolven waren en keek ze doordringend aan, hopend dat hun aandacht in Damy verloren ging.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 22, 2008 18:55:51 GMT
Alyssa gromde naar Piper en Piper gromde terug te bevestiging.Piper begon naar Selena te rennen en huilde ondertussen naar de maan.Met haar bek open en een beetje heigende mond rende ze naar eht hek.Alyssa negeerde Selena nu en rende alleen achter Damy aan.Alleen ze zag een stok op de grond niet en struikelde.De wolf maakte een soort salto en viel op de grond neer met een soort harde piep.Niet meer bewegend.Maar wel ademend.(Ze is dus nog niet dood)Piper draaide om en rende naar haar zusje.Ze ging erbij zitten en huilde.De mensen die er waren negerend. Piper kee
|
|
|
Post by Lisa. * || on Mar 25, 2008 8:53:20 GMT
Damy, die niet had durven omkijken en al zijn aandacht nodig had om tussen de grafstenen door te glippen en niet op de stenen te staan, hoorde het gepiep en stond stil. Hij draaide zich om en zag daar een van de wolven nogal levenloos liggen. Ze bewoog in ieder geval niet. In plaats van zijn hersenen te gebruiken te maken dat hij wegkwam, dit was zijn kans, bleef hij verstijd staan en kreeg ook de gedaante met de mantel in beeld. Een rilling liep over zijn rug maar koppig bleef hij staan kijken.
Selena baalde eerst van het feit dat ze alleen Piper haar kant op kon lokken en bewoog zich in haar richting. Totdat Alyssa viel en de ander haar kant opging. Van binnen vervloekte ze de situatie. De mensen die ze eigenlijk beschermde of de wolven die zo dicht bij hun als V-volk staan. Ze ging op de wolven af, geen bedoeling om ze iets aan te doen, wat ze zouden moeten weten. Gewone wolven waren veel gemakkelijker, die wisten dat V's en vampiers vrienden waren. Zonder de wolven hadden de V's niet eens bestaan. Eerst keek ze naar Piper, afwachtend. Ze was nog steeds op haar hoede. 'Mag ik even kijken?' vroeg ze fluisterend, bijna onhoorbaar. Vanuit een ooghoek keek ze naar Alyssa, ze ademde in ieder geval nog maar dat zouden gemene wonden opleveren.
Damy, die ergens had gedacht en gehoopt dat de gedaante in de mantel de twee wolven knockout had geslagen was nog steeds verbaasd. Toch liep hij nu langzaam richting het groepje toe, al bleef hij wel op een ruime afstand. Het waren toch 2 meisjes die verdriet hadden.
|
|
|
Post by magicrules13 on Mar 26, 2008 15:31:48 GMT
Piper draaide verschrikt om toen ze Selena hoorde.Ze ging beschermend voor Alyssa staan en gromde laag en zakte door haar poten.Het drong langzaam tot haar door wat ze zei.Piper ging voorzichtig aan de kant om haar erbij te laten.Ze richtte toen haar aandacht op Damy,met haar groene lichtgevende ogen ophem gefocusd.Alyssa trilde en maakte een paar piep geluidjes,Ze had het gevoel haar ribben en poten gebroken te hebben.Ze kon vaag dingen zien bewegen maa rkon het niet indentificeren
|
|