Talking... Right? {Tristan & Selene}

[Madjic]

Tristan leunde tegen de buitenmuur aan en straalde het niets in. Huij had zijn hoofd er niet helemaal bij, want zijn hoofd was te druk bezig zich af te vragen waarom hij hier zo gespannen over was. Hij beet even op zijn lip, maar dat had hij niet in de gaten en beet te hard. "Au!" Riep hjij toen hij de pijn voelde voelde aan zijn lip.

[Lisa. * ||]

Selena was de V uit het oog verloren maar ging er maar van uit dat Tristan hem wel ontvangen had. Ongeveer 200 meter voor de burcht ging ze langzamer en op een normaal looptempo legde ze de laatste meters af. Ze voelde zich wat vaagjes maar zag een gedaante tegen de muur. Ze verstond wat hij zei, liep naa rhem toe en bleef iets ongemakkelijk staan.'Wat deed je?'

[Madjic]

"Euhh..." Tristan keek naar Selene en liet snel zijn hand zakken. "Niets." Ow wat was hij toch een kluns. En als klap op de vuurpijl voelde hij een druppeltje bloed uit zijn lip komen. "Ships." Mompelde hij en veegde het snel weg.

[Lisa. * ||]

Als reactie had ze haar hand al uitgestoken maar trok deze terug. 'Zeker weten?' Ze keek van zijn ogen naar zijn lip en weer terug. Ze zette een stap dichterbij en keek hem nog steeds met een vragende blik aan.

[Madjic]

Tristan slikte en knitke. "Jup weet het zeker." Hij wilde het liefst een stap naar achteren doen, maar hij stond tegen de muur waardoor dat niet ging. Een nieuwe druppel gleed over zijn kin.

[Lisa. * ||]

'Maar het is niet zo.' Ze wilde al een stap naar voren zetten om de nieuwe druppel van zijn kin weg te halen maar iets hield haar tegen. Bij iedereen zou ze het hebben gedaan, waarom bij hem dan niet?

[Madjic]

Tristan veegde de nieuwe druppel weg. "Ja wel hoor. Euhm... zullen we? Ik bedoel, zullen we gaan? Schoonheid... Euhm nee! Dat bedoelde ik niet. Euhm..."

[Lisa. * ||]

Ze voelde zich ergens best wel schuldig. Vanwaar wist ze niet. 'Ik,sorry, ja is goed. Wat had je in gedachte?' Ze voelde zich wat ongemakkelijk en kreeg het niet voor elkaar hem de hele tijd aan te kijken zonder het op staren te laten lijken.

[Madjic]

"Euhm... Geen idee. Waar wil je beginnen?" Hij had het gevoeld dat alles was hij zei zo stomzinnig klonk dat hij zichzelf het liefste ergens vanaf wilde gooien.

[Lisa. * ||]

'We kunnen een stukje lopen naar.. geen idee.?' Ze wilde dat ze wist hoe ze hem en zichzelf iets meer op zijn gemak kon brengen. Ze had hem aangekeken maar al snel naar de grond gekeken, alsof daar op stond geschreven waar ze heen moesten.

[Madjic]

Tristan probeerd helder na te denken. "Okey, weet je wat. We lopen gewoon even naar de trainingvelden. Wie weet lukt het daar wel."

[Lisa. * ||]

Selena knikte. 'Is goed. We lopen wel daarheen. Die kant toch?' Alsof ze nog nooit er was geweest, zo wees ze met haar hand een kant op en keek Tristan kort aan.

[Madjic]

Tristan knikte en kwam een beetje van de muur af waardoor hij vlak voor Selena stond. "Inderdaad." Hij ging snel voor haar weg en ging in de goede richting staan. "Nou, je kent de weg al.. .dus dat is goed."

[Lisa. * ||]

Selena schrok iets en zette uit reflex een stap naar achteren. Ze glimlachde zwak. 'Ja.' Ze wist niks beters te zeggen en begon maar met lopen richting de trainingsvelden.